แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 47
บทที่ 47 ฉันไม่มีความเข้าใจผิดอื่นใดเกี่ยวกับคุณ
“คุณผู้หญิงตระกูลธนาศักดิ์ธนครับ ประธานบุริศร์ถามผมเกี่ยวกับผลการตรวจความเป็นพ่อเด็กแล้ว ผมควรจะตอบยังไงเกี่ยวกับเรื่องนี้ดีครับ？”
ตอนที่คุณหมอนัทธ์โทรมานั้น นรมนกำลังคุยกับทิพย์อยู่ เมื่อฟังสิ่งที่คุณหมอนัทธ์ถามแล้ว สายตาของเธอก็เป็นประกายขึ้นมานิดหน่อย
“ผลการตรวจสอบออกมาแล้วหรอ？”
“ผลออกพรุ่งนี้ครับ”
“งั้นก็บอกความจริงบุริศร์ไปเถอะ”
นรมนพูดออกมาง่ายๆ เหมือนไม่ใช่เรื่องใหญ่ ทำให้คุณหมอนัทธ์แปลกใจเล็กน้อย
“คุณผู้หญิงตระกูลธนาศักดิ์ธนต้องการให้ประธานบุริศร์ทราบตัวตนของคุณชายหรอครับ？”
“อื้ม！ทำตามที่ฉันบอกก็พอ”
“ได้ครับ！”
คุณหมอนัทธ์วางสายโทรศัพท์ ทิพย์ตกใจจนอ้าปากค้าง ไม่ทันที่เธอจะถาม เดชาก็โทรศัพท์เข้ามา
“คุณผู้หญิงตระกูลธนาศักดิ์ธนครับ เรื่องที่ประธานบุริศร์ให้ผมเปรียบเทียบเส้นผมของคุณกับเส้นผมเมื่อสมัยก่อนของคุณ ตอนนี้เขาเร่งให้ผมจัดการมัน ผมควรทำยังไงดีครับ？”
มือของนรมนค้างไปสักครู่หนึ่ง
เธอไม่คิดว่าการดำเนินการของบุริศร์จะรวดเร็วถึงขนาดนี้ โชคดีที่เดชาคือคนของเธอ
“แค่บอกเขาไปก็พอค่ะ ครั้งนี้ฉันกลับมาก็เพื่อให้เขารู้อยู่แล้ว แต่ฉันก็ไม่อาจเริ่มดำเนินการด้วยตัวเองได้ จำเป็นต้องให้
บุริศร์มาหาฉัน ดังนั้น ให้ข้อมูลที่เป็นจริงกับเขาไปก็แล้วกันค่ะ ขอบคุณค่ะ เดชา”
ท่าทางที่นรมนมีต่อเดชาเห็นได้ชัดว่าเธอเคารพเขาอย่างมาก
แต่เดชาอมยิ้มพร้อมกับพูดว่า “คุณผู้หญิงตระกูลธนาศักดิ์ธนเกรงใจไปแล้วครับ ในปีเดียวกันนั้นถ้าไม่ได้คุณผู้หญิงฯ ช่วยลูกชายผมไว้ ไม่งั้นตอนนี้ผมคงเป็นคนวัยกลางคนที่เสียลูกชายไปแล้ว ผมรู้การทำแบบนี้ต้องขอโทษประธานบุริศร์ หลังจากเหตุการณ์นี้ ผมต้องทดแทนความเมตตาในปีนั้นคืนให้คุณผู้หญิงฯ แล้วลาออกจากตระกูลโตเล็ก พาภริยาและลูกอพยพไปอยู่ต่างประเทศ หวังเพียงแค่ว่า หลังจากนี้ ทุกเรื่องของคุณผู้หญิงฯ เป็นไปอย่างราบรื่นและเป็นที่น่าพอใจ”
“ขอบคุณค่ะ ขอบคุณจริงๆ เดชา”
“คุณผู้หญิงตระกูลธนาศักดิ์ธนครับ ให้ผมพูดสักประโยคเถอะครับ ประธานบุริศร์ไม่ใช่คนที่ไร้หัวใจอย่างที่คุณคิดหรอกครับ ห้าปีที่ผ่านมา เขาเป็นยังไง ผมดูออกอย่างชัดเจน เขาและคุณเขมิกาต่างก็ไร้มลทิน บางเรื่องอาจจะเป็นเรื่องที่คุณผู้หญิงฯ เข้าใจประธานบุริศร์ผิดไป ไม่ว่าคุณอยากจะทำอะไร ผมก็หวังให้คุณไม่ต้องทำในสิ่งที่จะทำให้คุณเสียใจกับมันในภายหลังนะครับ”
เดชาพูดออกมาเบาๆ
นรมนฝืนยิ้มแล้วพูดว่า “เดชา เรื่องระหว่างฉันกับเขาฉันรู้ดีที่สุดค่ะ คุณวางแผนเรื่องการย้ายถิ่นฐานแล้วหรอคะ？ ต้องการให้ฉันช่วยอะไรมั้ยคะ？”
“ไม่ครับ ผมจัดการเรียบร้อยแล้ว ลาก่อนครับ คุณผู้หญิงฯ”
“ลาก่อนค่ะ！”
นรมนวางสายโทรศัพท์ ในใจรู้สึกถึงความสูญเสียไม่น้อย
เดชาทำงานเป็นหมอประจำตระกูลในตระกูลโตเล็กมาตลอดชีวิต ถ้าไม่ใช่เพราะเธอ เขาอาจจะอยู่ที่ตระกูลโตเล็กไปจนเกษียณก็ได้ แต่มีบางเรื่องที่เธอต้องทำจริงๆ
หลังจากปิดโทรศัพท์ นรมนดูหนักใจอย่างเห็นได้ชัด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
หล่อนบอกพฤกษ์ได้ย่ะนังนรมน โง่ซ้ำซาก...
อ้าว ขอตุลยาให้ช่วย แล้วทีงี้ทำไมไม่กลัวคนแอบมองจะรู้ว่าขอให้คนอื่นช่วย ไม่สงสัยเลยเว้ยว่าอาจจะมีกล้องซ่อนอยู่เพื่อแอบดูตัวเอง แทนที่จะขอมือถือใหม่มาใช้ สรุป ตอนนี้ไม่มีโทรศัพท์ โทรขอความช่วยเหลือไม่ได้...
โอ๊ย มีปัญญาบอกพฤกษ์ให้ไปบอกสามีได้ แต่ไม่ยอมบอกเค้าว่ามีคนส่งข้อความมาและคนๆนั้นน่าจะอยู่ในสถานพักฟื้นนี่แหล่ะ แล้วจะยังไง ตัวเองจะปกป้องลูกๆและแม่สามีได้ไง แต่งเรื่องได้ไม่เมคเซ้นส์เลย แต่เราว่าดูแล้วเหมือนไปก๊อปเรื่องอื่นมาแล้วเปลี่ยนชื่อคนเอา แล้วไอ้เรื่องที่เอามามันคงใช้บอทแปลมาอีกที เพราะนอกจากภาษาแหม่ง ๆ ยังใช้สรรพนามมั่ว เดี๋ยวเธอเดี๋ยวเขา เดี๋ยวเรียกลูกว่าคุณเดี๋ยวเรียกหนู เดี๋ยวเรียกยายเดี่ยวเรียกย่า ฯลฯ ถ้าคนเขียนหรือแปล มันไม่น่าจะผิดตรงจุดนี้...
นี่กอีกจุดที่ไม่สมจริง นรมนควรจะรีบบอกบุริษร์ตั้งแต่ต้น ไม่ใช่โอ้เอ้ ทำนั่นทำนี่ตั้งนาน เพราะก็ต้องเข้าใจสิว่าพ่อก็ทุกข์ใจเรื่องลูกหาย...
รู้ว่ามันฆ่าสามีและวางยาลูกคนเล็ก แต่ก็ทำเฉย เก็บมันไว้ใกล้ชิดกับลูกอีกคน ปล่อยให้มันสร้างฐานอำนาจมากขึ้นๆ แถมไม่แอบบอกลูกด้วยว่าต้องระวังอีนี่ อ่านแล้วงงตรรกะ...
น่าแบ่งคนเป็นสองกลุ่มตั้งแต่ต้น ตัวเองกับไมค์พาคนบุกบ้าน ค้นหาตัวนรมน อีกกลุ่มให้คนสนิทไมค์ซึ่งเป็นเจ้าถิ่นพาไปรับตัวแม่กับลูกออกจากรพ. ไม่งั้นอย่างเลวสุดคือเอาลูกและแม่ออกจากรพ. ได้แล้ว ให้ไมค์พาไปค้นบ้าน ช่วยนรมนออกมาด้วย ลองคิดตามความเป็นจริง พอรเมศรู้ว่าพาคนออกจากรพ.แล้ว มันก็ต้องเอะใจแล้วว่าต้องรีบเปลี่ยนที่ซ่อนนรมน รเมศมันก็ไม่น่าโง่นิ เป็นถึงเจ้าพ่อแถบนั้นได้...
แล้วแทนที่จะบอกลูกน้องว่ารเมศไว้ใจไม่ได้ ขังนรมนไว้และจะวางยากมล ก็ไม่บอกอีก แถมไม่เรียกตำรวจ ไม่ขอกำลังเสริม ทั้งๆที่รู้ว่าเลขากำลังจะโทรสั่งคนที่รพ. คือ ไม่คิดเหรอว่าอาจจะหนีออกจากรพ.ไม่ทัน...
กรูจะบ้า แอบเข้ามาคนเดียวอีกแล้ว ไหนว่ารวยมากมีอำนาจมาก ทำไมอนาถาจัง...
ป้าโอก็ใบ้ไว้ชัดมากนะ พระเอกฉลาดก็น่าจะสงสัยว่านางเป็นแม่แท้ ๆ หรือเปล่า พอฟังแม่พูดแล้ว อาจจะว่านางโอวางยาแม่บุริศร์ พอคลอดเด็กผู้หญิงมาก็แอบเปลี่ยนกับแฝดของตัวเอง เพราะงี้ถึงได้รักพระเอกกับน้องมากๆ แต่ก็งงว่าทำไมวางยากิจจา และทำร้ายกานต์ นั่นหลานแท้ๆนี่หว่า...
จะบ้าตาย ทำไมไม่ถามป้าโอว่าลูกอยู่ที่ไหน นักเขียนหลับเหรอ ชั้นงงมาก เขียนเรื่องได้แบบ เรื่องไม่คงเส้นคงวา เปลี่ยนรายละเอียดกลางทาง มีช่องโหว่เต็มไปหมด...