บทที่ 48 ฉันไม่มีความเข้าใจผิดอื่นใดเกี่ยวกับคุณ2
มองดูนรมนที่นอนราบบนเตียงคนป่วยตอนนี้ ขาขวาพันด้วยผ้าพันแผล เธอก็รู้สึกเกลียดจะแย่
ทำไงถึงจะไม่ระเบิดใส่เธอได้นะ?
นรมนไม่เห็นความโกรธเกรี้ยวและความไม่เต็มใจถูกลบออกไปจากดวงตาของเขมิกาเลยสักนิด ดูแล้วอุบัติเหตุครั้งนี้เธอคงมีส่วนเกี่ยวข้อง?
“คุณเขมิกามาได้ยังไงคะ?”
นรมนยิ้มจอมปลอมขึ้นมา
แต่อย่างไรก็ดี เขมิกาพูดเสียงพึมพำด้วยท่าทางเยือกเย็นว่า “ อย่าเอากลอุบายของนางจิ้งจอกเจ้าเล่ห์มาใช้กับฉันนะ ฉันไม่หลงกลหรอก!แคทเธอรี ฉันขอเตือนเธอ ออกไปให้ห่างจากบุริศร์และบ้านของพวกเรา ฉันรู้ว่าเธอเป็นนักวางแผนที่ถูกส่งมาจากประเทศอเมริกา ตอนนี้บริษัทฮัวยูกรุ๊ปจำกัดยังจำเป็นต้องมีเธอ แต่ถ้าเธอกล้าเอางานมาอ้างเพื่อยั่วยวนบุริศร์ละก็ เธอก็ทำผิดครั้งใหญ่แล้วล่ะ ตระกูลโตเล็กยังมีฉันอยู่ เธออย่าคิดที่จะเอากลอุบายอะไรออกมาใช้!”
“ฉันไม่เข้าใจค่ะ ที่คุณเขมิกาพูดหมายถึงอะไรคะ?”
รอยยิ้มนรมนหายไปแล้ว พูดด้วยน้ำเสียงเย็นชา
เขมิกาเอาของในมือวางลงบนโต๊ะข้างๆห้อง
“เห็นมั้ย?ของเหล่านี้คือสิ่งที่บุริศร์ให้ฉันไปซื้อมาให้เธอ แล้วยังบอกอีกว่าให้เธอไว้บำรุงร่างกาย แคทเธอรี กลอุบายที่เธอใช้ดึงดูดความสนใจครั้งนี้ไม่เลวเลย รู้ว่าผู้ชายในเมืองใหญ่จะสงสารและอ่อนไหวให้กับความรักของผู้หญิง เลยแกล้งทำเป็นน่าสงสารอย่างงั้นหรอ?แต่ฉันจะบอกเธอให้เอาบุญนะ ฉัน เขมิกาก็ไม่ใช่คนที่ใจดีซะด้วย ให้ฉันไปซื้อยาบำรุงให้เธอด้วยตัวเอง เธอนี่กล้ามากนะ เธอไม่กลัวจะได้กินยาพิษงั้นหรอ?”
“คุณเขมิกา นี่เป็นการข่มขู่นะคะ! ไม่รู้ว่าประธานบุริศร์รู้หรือไม่ว่าคุณเขมิกามีนิสัยแบบนี้”
“แคทเธอรี ฉันขอเตือนเธอว่าอย่าเอาบุริศร์มากดดันฉัน ฉันให้กำเนิดทายาทของตระกูลโตเล็กหนึ่งคน แค่เรื่องนี้เรื่องเดียว ไม่ว่าฉันทำอะไร บุริศร์ก็ต้องทำเป็นตาบอดมองไม่เห็น เธอคิดว่าเธอซึ่งเป็นแค่นักวางแผนมีอะไรดีงั้นหรอ ภริยาคนก่อนของบุริศร์ก็ถูกฉันไล่ไปแล้ว เธอคิดว่าเธอมีความสามารถยิ่งใหญ่มาจากไหนงั้นหรอ?”
เขมิกามองอย่างเย้ยหยันไปที่นรมน แต่คำพูดที่พูดออกมาทำให้มือของนรมนกำแน่นโดยไม่รู้ตัว
“คุณพูดอะไรน่ะ?ภริยาคนก่อนของประธานบุริศร์ไม่ได้เสียชีวิตเพราะอุบัติเหตุเพลิงไหม้หรอคะ?เรื่องนี้คุณมีส่วนเกี่ยวข้องด้วยหรอคะ?
คำพูดของนรมนทำให้เขมิกาตกใจไม่น้อย
เขมิกาพูดเสียงพึมพำด้วยท่าทางเยือกเย็นอีกว่า “เธอถูกไฟครอกตายจริงๆ แต่บุริศร์ไม่ชอบเธอ ไม่คิดว่าเธอคือภริยา แม้แต่ตอนที่เธอท้องก็ยังไล่เธอออกนอกประเทศแต่ทั้งหมดก็ล้วนเป็นเพราะฉัน เพราะฉันกลัวว่าถ้าเธอจะรู้ว่าฉันท้องแล้วจะวางยาพิษฉัน บุริศร์จึงตัดสินใจส่งเธอออกไป ใครจะไปรู้ว่าผู้หญิงคนนี้ไม่เต็มใจที่จะอยู่อย่างโดดเดี่ยว ไปคบชู้ แล้วยังทำให้เกิดเพลิงไหม้ครอกตัวเองตายอีก ก็มีแค่ตัวเธอเท่านั้นแหละที่ต้องถูกตำหนิ บุริศร์คิดกับฉันยังไง เธอก็น่าจะดูออกไม่ใช่หรอ? กับภริยาคนแรกของเขาฉันก็สามารถทำให้เขาเกลียดหล่อนได้ ไม่ต้องเอามาเทียบกับนักวางแผนตัวเล็กๆ อย่างเธอเลย อย่าคิดว่าตัวเธอสวยมากจากไหนก็จะแต่งงานเข้ามาในตระกูลที่ร่ำรวยและมีอำนาจได้ ฉันแนะนำให้เธอกลับไปที่ๆ เธอจากมาดีกว่า มิฉะนั้น ฉันก็ไม่รู้นะว่าเธอจะมีชีวิตกลับไปอเมริกาได้อยู่หรือเปล่า”
พูดจบ เขมิกาก็หันหลังเดินไป แต่นิ้วมือของนรมนได้จิกไปที่ฝ่ามือของเธอแล้ว
แม้ว่าจะรู้มาตลอดว่าเขมิกาเป็นรากฐานความขัดแย้งระหว่างเธอกับบุริศร์ แต่เธอไม่เคยรู้มาก่อนเลยว่าหลังการแต่งงานของเธอ เขมิกายังมีผลกระทบต่อเธอและบุริศร์
ตั้งแต่คำพูดที่ไม่น่าฟังของเขมิกาหลุดออกมาว่าเธอมีส่วนเกี่ยวข้องกับอุบัติเหตุครั้งนี้ แม้จะไม่มีหลักฐาน
แต่นรมนก็โกรธจนเจ็บหน้าอก
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
หล่อนบอกพฤกษ์ได้ย่ะนังนรมน โง่ซ้ำซาก...
อ้าว ขอตุลยาให้ช่วย แล้วทีงี้ทำไมไม่กลัวคนแอบมองจะรู้ว่าขอให้คนอื่นช่วย ไม่สงสัยเลยเว้ยว่าอาจจะมีกล้องซ่อนอยู่เพื่อแอบดูตัวเอง แทนที่จะขอมือถือใหม่มาใช้ สรุป ตอนนี้ไม่มีโทรศัพท์ โทรขอความช่วยเหลือไม่ได้...
โอ๊ย มีปัญญาบอกพฤกษ์ให้ไปบอกสามีได้ แต่ไม่ยอมบอกเค้าว่ามีคนส่งข้อความมาและคนๆนั้นน่าจะอยู่ในสถานพักฟื้นนี่แหล่ะ แล้วจะยังไง ตัวเองจะปกป้องลูกๆและแม่สามีได้ไง แต่งเรื่องได้ไม่เมคเซ้นส์เลย แต่เราว่าดูแล้วเหมือนไปก๊อปเรื่องอื่นมาแล้วเปลี่ยนชื่อคนเอา แล้วไอ้เรื่องที่เอามามันคงใช้บอทแปลมาอีกที เพราะนอกจากภาษาแหม่ง ๆ ยังใช้สรรพนามมั่ว เดี๋ยวเธอเดี๋ยวเขา เดี๋ยวเรียกลูกว่าคุณเดี๋ยวเรียกหนู เดี๋ยวเรียกยายเดี่ยวเรียกย่า ฯลฯ ถ้าคนเขียนหรือแปล มันไม่น่าจะผิดตรงจุดนี้...
นี่กอีกจุดที่ไม่สมจริง นรมนควรจะรีบบอกบุริษร์ตั้งแต่ต้น ไม่ใช่โอ้เอ้ ทำนั่นทำนี่ตั้งนาน เพราะก็ต้องเข้าใจสิว่าพ่อก็ทุกข์ใจเรื่องลูกหาย...
รู้ว่ามันฆ่าสามีและวางยาลูกคนเล็ก แต่ก็ทำเฉย เก็บมันไว้ใกล้ชิดกับลูกอีกคน ปล่อยให้มันสร้างฐานอำนาจมากขึ้นๆ แถมไม่แอบบอกลูกด้วยว่าต้องระวังอีนี่ อ่านแล้วงงตรรกะ...
น่าแบ่งคนเป็นสองกลุ่มตั้งแต่ต้น ตัวเองกับไมค์พาคนบุกบ้าน ค้นหาตัวนรมน อีกกลุ่มให้คนสนิทไมค์ซึ่งเป็นเจ้าถิ่นพาไปรับตัวแม่กับลูกออกจากรพ. ไม่งั้นอย่างเลวสุดคือเอาลูกและแม่ออกจากรพ. ได้แล้ว ให้ไมค์พาไปค้นบ้าน ช่วยนรมนออกมาด้วย ลองคิดตามความเป็นจริง พอรเมศรู้ว่าพาคนออกจากรพ.แล้ว มันก็ต้องเอะใจแล้วว่าต้องรีบเปลี่ยนที่ซ่อนนรมน รเมศมันก็ไม่น่าโง่นิ เป็นถึงเจ้าพ่อแถบนั้นได้...
แล้วแทนที่จะบอกลูกน้องว่ารเมศไว้ใจไม่ได้ ขังนรมนไว้และจะวางยากมล ก็ไม่บอกอีก แถมไม่เรียกตำรวจ ไม่ขอกำลังเสริม ทั้งๆที่รู้ว่าเลขากำลังจะโทรสั่งคนที่รพ. คือ ไม่คิดเหรอว่าอาจจะหนีออกจากรพ.ไม่ทัน...
กรูจะบ้า แอบเข้ามาคนเดียวอีกแล้ว ไหนว่ารวยมากมีอำนาจมาก ทำไมอนาถาจัง...
ป้าโอก็ใบ้ไว้ชัดมากนะ พระเอกฉลาดก็น่าจะสงสัยว่านางเป็นแม่แท้ ๆ หรือเปล่า พอฟังแม่พูดแล้ว อาจจะว่านางโอวางยาแม่บุริศร์ พอคลอดเด็กผู้หญิงมาก็แอบเปลี่ยนกับแฝดของตัวเอง เพราะงี้ถึงได้รักพระเอกกับน้องมากๆ แต่ก็งงว่าทำไมวางยากิจจา และทำร้ายกานต์ นั่นหลานแท้ๆนี่หว่า...
จะบ้าตาย ทำไมไม่ถามป้าโอว่าลูกอยู่ที่ไหน นักเขียนหลับเหรอ ชั้นงงมาก เขียนเรื่องได้แบบ เรื่องไม่คงเส้นคงวา เปลี่ยนรายละเอียดกลางทาง มีช่องโหว่เต็มไปหมด...