แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 51
บทที่51 คุณก็รู้ไม่น้อยเลยนี่
“แกทำอะไรของแก นี่ถือว่าเป็นการข่มขู่หม่ามี๊ของฉันใช่ไหม? ”
กานต์เดินปรี่เข้าไปผลักบุริศร์ แต่บุริศร์กลับจับเค้าไว้ได้อยู่มัดด้วยมือเพียงข้างเดียว แววตาที่เยือกเย็นของบุริศร์นั้นทำให้กานต์เริ่มรู้สึกหวาดกลัวขึ้นมาทันที จนเขาถึงกับสะดุ้ง
นรมนรู้ว่าบุริศร์โดนยั่วโมโหเข้าแล้ว และการที่ทำให้เขาโมโหนั้นผลลัพธ์ที่จะเกิดขึ้นมันไม่ใช่ว่าใครทุกคนจะทนไหวและยิ่งไปกว่านั้นในตอนนี้กานต์ยังอยู่ในเงื้อมมือของเขา
“บุริศร์ คุณต้องการจะคุยกับฉันไม่ใช่หรอคะ ฉันจะคุยกับคุณค่ะ แต่คุณปล่อยกานต์ก่อนนะคะเขายังเด็ก ทิพย์คุณพากานต์ออกไปซื้ออะไรกินก่อนไป ฉันจะอยู่คุยกับคุณบุริศร์
นรมนรีบลนกล่าว สีหน้าตึงเครียด
คมทิพย์มองนรมนอย่างกังวลใจและพูดกับเธอว่า “คุณตัวคนเดียวไม่เป็นไรแน่นะคะ？”
สีหน้าท่าทางของคมทิพย์นั้นราวกับว่าบุริศร์เป็นสัตว์ประหลาดร้ายยังไงยังงั้น มองบุริศร์ในใจก็ยิ่งไม่วางใจ
“ถ้าหากฉันจะทำอะไรนรมนขึ้นมา เธอคิดว่าเธออยู่ด้วยจะสามารถเปลี่ยนแปลงอะไรได้งั้นหรอ? คมทิพย์เธอเองก็รู้ดีอยู่นะว่าฉันเห็นแก่ใครและไว้หน้าใคร เธอถึงได้มีโอกาสมาอวดดีแบบนี้ต่อหน้าฉัน เธออย่าให้ฉันต้องลงมือกับเธอเลยนะ ฉันกลัวว่าเธอจะรับมือไม่ไหว”
“คุณบุริศร์ผู้น่าเกรงขาม แล้วคุณจะทำอะไรฉันหรอคะ？”
คมทิพย์เกลียดการทำตัวอยู่เหนือคนอื่นของบุริศร์เป็นที่สุด เธอยังอยากจะพูดอะไรต่อแต่กลับถูกนรมนจับแขนไว้และส่งสัญณาส่ายหัวให้เธอ เพื่อขอให้เธอหยุด
“รีบพากานต์ออกไปซะ เรื่องของผู้ใหญ่ฉันไม่อยากให้ลูกเป็นห่วง”
ประโยคนี้เองที่ทำให้คมทิพย์สงบสติอารมณ์ลงได้ หันไปมองที่กานต์ เขากำลังขมวดคิ้วจ้องบุริศร์ตาเขมง ท่าทีเหมือนว่ากำลังคิดอะไรอยู่
“กานต์จ๊ะพวกเราออกไปซื้อของกินให้หม่ามี๊กันก่อนดีกว่านะคะ”
คมทิพย์เดินนำผ่านหน้ากานต์ไป
ท่าทางการเคลื่อนไหวของบุริศร์ก็แผ่วลงไม่รุนแรงเหมือนก่อนหน้า
กานต์ถลึงตาใส่บุริศร์คงเป็นเพราะรู้สึกว่าตัวเองตกใจกลัวสายตาของบุริศร์เมื่อครู่ทำให้ตัวเองดูด้อยโมโหสู้เขาไม่ได้ก็เลยตั้งใจยกเท้าไปเหยียบเท้าบุริศร์เข้าอย่างจัง
เจ้าเด็กคนนี้แรงเยอะไม่ใช่เล่น
บุริศร์รู้สึกว่าเท้าชาๆแต่กลับทนนิ่งไว้ ไม่แสดงท่าทีว่าเจ็บ
นรมนและคมทิพย์ต่างพากันกระวนกระวายและรีบร้อนแทนกานต์
“รีบไปเถอะ ฉันหิวแล้ว”
นรมนจำเป็นต้องเร่งให้คมทิพย์รีบพากานต์ออกไปจากที่นี่
คมทิพย์พากานต์ออกไปจากห้องพักผู้ป่วยอย่างเร่งรีบ
นรมนโล่งใจ เมื่อพวกเขาเดินออกไป และบุริศร์เองก็มองเห็นได้อย่างชัดเจน และเข้าใจนรมน
“คุณกำลังปิดบังอะไรผมอยู่?”
บุริศร์ดึงเก้าอี้มานั่งข้างๆนรมน แต่พอจ้องหน้านรมน ไม่ว่าจะมองยังไงก็กลับรู้สึกว่าไอ้รอยมือที่อยู่บนใบหน้าของนรมนนั้นมันชั่งขัดหนูขัดตาเขาซะเหลือเกิน
และอยู่ๆบุริศร์ก็ลุกขึ้นแล้วเดินออกไป
“คุณรอผมแปปนึง”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
หล่อนบอกพฤกษ์ได้ย่ะนังนรมน โง่ซ้ำซาก...
อ้าว ขอตุลยาให้ช่วย แล้วทีงี้ทำไมไม่กลัวคนแอบมองจะรู้ว่าขอให้คนอื่นช่วย ไม่สงสัยเลยเว้ยว่าอาจจะมีกล้องซ่อนอยู่เพื่อแอบดูตัวเอง แทนที่จะขอมือถือใหม่มาใช้ สรุป ตอนนี้ไม่มีโทรศัพท์ โทรขอความช่วยเหลือไม่ได้...
โอ๊ย มีปัญญาบอกพฤกษ์ให้ไปบอกสามีได้ แต่ไม่ยอมบอกเค้าว่ามีคนส่งข้อความมาและคนๆนั้นน่าจะอยู่ในสถานพักฟื้นนี่แหล่ะ แล้วจะยังไง ตัวเองจะปกป้องลูกๆและแม่สามีได้ไง แต่งเรื่องได้ไม่เมคเซ้นส์เลย แต่เราว่าดูแล้วเหมือนไปก๊อปเรื่องอื่นมาแล้วเปลี่ยนชื่อคนเอา แล้วไอ้เรื่องที่เอามามันคงใช้บอทแปลมาอีกที เพราะนอกจากภาษาแหม่ง ๆ ยังใช้สรรพนามมั่ว เดี๋ยวเธอเดี๋ยวเขา เดี๋ยวเรียกลูกว่าคุณเดี๋ยวเรียกหนู เดี๋ยวเรียกยายเดี่ยวเรียกย่า ฯลฯ ถ้าคนเขียนหรือแปล มันไม่น่าจะผิดตรงจุดนี้...
นี่กอีกจุดที่ไม่สมจริง นรมนควรจะรีบบอกบุริษร์ตั้งแต่ต้น ไม่ใช่โอ้เอ้ ทำนั่นทำนี่ตั้งนาน เพราะก็ต้องเข้าใจสิว่าพ่อก็ทุกข์ใจเรื่องลูกหาย...
รู้ว่ามันฆ่าสามีและวางยาลูกคนเล็ก แต่ก็ทำเฉย เก็บมันไว้ใกล้ชิดกับลูกอีกคน ปล่อยให้มันสร้างฐานอำนาจมากขึ้นๆ แถมไม่แอบบอกลูกด้วยว่าต้องระวังอีนี่ อ่านแล้วงงตรรกะ...
น่าแบ่งคนเป็นสองกลุ่มตั้งแต่ต้น ตัวเองกับไมค์พาคนบุกบ้าน ค้นหาตัวนรมน อีกกลุ่มให้คนสนิทไมค์ซึ่งเป็นเจ้าถิ่นพาไปรับตัวแม่กับลูกออกจากรพ. ไม่งั้นอย่างเลวสุดคือเอาลูกและแม่ออกจากรพ. ได้แล้ว ให้ไมค์พาไปค้นบ้าน ช่วยนรมนออกมาด้วย ลองคิดตามความเป็นจริง พอรเมศรู้ว่าพาคนออกจากรพ.แล้ว มันก็ต้องเอะใจแล้วว่าต้องรีบเปลี่ยนที่ซ่อนนรมน รเมศมันก็ไม่น่าโง่นิ เป็นถึงเจ้าพ่อแถบนั้นได้...
แล้วแทนที่จะบอกลูกน้องว่ารเมศไว้ใจไม่ได้ ขังนรมนไว้และจะวางยากมล ก็ไม่บอกอีก แถมไม่เรียกตำรวจ ไม่ขอกำลังเสริม ทั้งๆที่รู้ว่าเลขากำลังจะโทรสั่งคนที่รพ. คือ ไม่คิดเหรอว่าอาจจะหนีออกจากรพ.ไม่ทัน...
กรูจะบ้า แอบเข้ามาคนเดียวอีกแล้ว ไหนว่ารวยมากมีอำนาจมาก ทำไมอนาถาจัง...
ป้าโอก็ใบ้ไว้ชัดมากนะ พระเอกฉลาดก็น่าจะสงสัยว่านางเป็นแม่แท้ ๆ หรือเปล่า พอฟังแม่พูดแล้ว อาจจะว่านางโอวางยาแม่บุริศร์ พอคลอดเด็กผู้หญิงมาก็แอบเปลี่ยนกับแฝดของตัวเอง เพราะงี้ถึงได้รักพระเอกกับน้องมากๆ แต่ก็งงว่าทำไมวางยากิจจา และทำร้ายกานต์ นั่นหลานแท้ๆนี่หว่า...
จะบ้าตาย ทำไมไม่ถามป้าโอว่าลูกอยู่ที่ไหน นักเขียนหลับเหรอ ชั้นงงมาก เขียนเรื่องได้แบบ เรื่องไม่คงเส้นคงวา เปลี่ยนรายละเอียดกลางทาง มีช่องโหว่เต็มไปหมด...