แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 554

บทที่ 554 คิดถึงลูกคนรักตัวน้อยคนนี้ไม่ได้เหรอ

“ฉันก็เป็นคนแบบนี้แหละ ทำไม？ คุณไม่ชอบเหรอ？”

คุณหมอยิ้มบางๆ แต่ในแววตากลับไม่มีรอยยิ้มสักเท่าไหร่

“เอาของของฉันคืนมานะ！”

นรมนสูดลมหายใจโดยพลัน ตัดสินใจลองเสี่ยงดูสักครั้ง ตราบใดที่สามารถควบคุมคุณหมอเอาไว้ได้ เธอก็จะมีวิธีให้เธอส่งของของตนเองมาให้

แต่ทันทีที่นรมนออกแรง เธอพบว่ากระดูกของตนเองเจ็บเหมือนมีเข็มทิ่มแทง จนต้องส่งเสียงอู้อี้ออกมาอย่างอดไม่ได้ และล้มลงไปบนเตียงทั้งตัวอีกครั้ง

คุณหมอมองเธออย่างเย็นชาและกล่าวว่า： “คุณควรเชื่อฟังฉันจะดีที่สุด ฉันเป็นหมอ และในฐานะหมอ สามารถช่วยชีวิตคน และก็สามารถฆ่าคนได้ ถ้าคุณอยากตายให้ไวขึ้น”

พูดจบ เธอก็หันตัวเดินออกไปจากห้องผู้ป่วย โดยไม่พูดอะไรต่อสักคำ

นรมนรู้สึกเหน็บหนาวหัวใจขึ้นมาฉับพลัน

เธอสามารถสัมผัสได้ถึงความเจ็บปวดเหมือนกับเข็มทิ่มแทงไปทั่วร่างกาย

เธอไม่รู้ว่าคุณหมอทำอะไรกับตนเอง อาจพูดได้ว่านี่คืออาการหลังจากใช้ยาทำให้พละกำลังของร่างกายเกินขีดจำกัด เธอไม่เข้าใจทุกสิ่งทุกอย่าง แต่สิ่งเดียวที่ชัดเจนก็คือ ตอนนี้เธอเหมือนกับคนไร้ค่า

ไม่เพียงแค่เป็นคนไร้ค่า ตอนนี้ยังอยู่ในสถานที่ทุรกันดาร แถมยังถูกคุณหมอคนหนึ่งที่เหมือนจะมีอคติควบคุมเอาไว้

ทำอย่างไรดี？

เธอต้องทำอย่างไรจึงจะสามารถเปลี่ยนสภาพการณ์และสถานการณ์ตอนนี้ได้？

ส่วนเด็กผู้หญิงก็ไม่รู้ว่าเป็นอย่างไร ถึงแม้คุณหมอจะบอกว่าเธอได้ช่วยชีวิตให้พ้นจากอันตรายแล้ว แต่นรมนไม่ได้เห็นด้วยตาจึงยังคงไม่วางใจ

ไม่แน่คุณหมอคนนี้อาจจะหลอกเธอก็ได้

เธอพยายามดิ้นรน คิดอยากลุกขึ้น แต่ยิ่งดิ้นรน ความเจ็บปวดบนร่างกายก็ยิ่งเพิ่มความรุนแรงขึ้น สุดท้ายเธอจำต้องฟุบหอบลงบนเตียงผู้ป่วย และทุบตีเตียงผู้ป่วยอย่างรุนแรง

ทำไมถึงทำให้ตนเองต้องตกอยู่ในสถานการณ์แบบนี้ด้วย？

ไม่แน่บุริศร์กับเจตต์อาจจะรอตนเองไปช่วยอยู่ เธอจะมาติดอยู่ที่นี่ได้อย่างไร？

นรมนรู้สึกหดหู่ใจ แต่เธอใช้พละกำลังทั้งหมดของร่างกาย และศิลปะการต่อสู้ทั้งหมดที่มี ก็ยังไม่สามารถพาตนเองออกไปจากเตียงผู้ป่วยนี้ได้ กลับจะหอบด้วยความเหนื่อยซ้ำไป

เธอนอนหงายบนเตียง มองไปที่จุดบนเพดาน ก็พบกับกล้องวงจรปิดเครื่องหนึ่ง

คิดไม่ถึงว่าโรงพยาบาลนี้จะติดตั้งกล้องวงจรปิด？

นรมนขมวดคิ้วเบาๆ

เธอไม่กระโตกกระตาก สายตาจ้องมองกล้องวงจรปิด ไม่รู้ว่าคุณหมอกำลังมองเธอจากกล้องอยู่หรือเปล่า

สมองของนรมนทำงานอย่างรวดเร็ว

มองแวบแรกดูเหมือนเป็นโรงพยาบาลที่ไม่มีความพร้อมอย่างยิ่ง คิดไม่ถึงว่าในห้องผู้ป่วยจะมีกล่องวงจรปิด นี่มันหมายความว่าอะไร？

ดูเหมือนตัวตนของคุณหมอคนนี้จะไม่ธรรมดา

เธอเป็นใครกันนะ？

ตอนนี้นรมนรู้ว่าตนเองไม่มีทางออกไปจากที่นี่ แทนที่จะพยายามดิ้นรนแบบนี้ สู้เก็บสะสมกำลังจะดีกว่า และออกไปจากที่นี่โดยอาศัยจังหวะตอนที่คุณหมอไม่ได้เตรียมป้องกัน

คิดถึงตรงนี้ นรมนสงบลง จึงสัมผัสได้ว่าร่างกายของเธอช่างว่างเปล่า

บางทีคุณหมออาจจะพูดถูก เธอรนหาที่ตายจริงๆ

ใช้กำลังของร่างกายเกินขีดจำกัด และชีวิตของตนเอง ก็เพื่อเป็นคนที่อยู่ในหัวใจของเขาคนนั้น

ในสมองปรากฏภาพความฝันก่อนหน้านี้ไม่นานอีกครั้ง

หรือจะเกิดเรื่องขึ้นกับบุริศร์จริงๆ ？

นรมนรู้สึกไม่สบายใจมากๆ

เธอพบว่าคุณหมอไม่ได้เก็บมือถือของตนเองไป แม้แต่มือถือของเจตต์ก็ไม่ได้เก็บไปด้วย

นรมนต้องการของความช่วยเหลือ แต่ตอนนี้จะขอความช่วยเหลือจากใครนะ？

กิมจิไม่รู้หายไปไหน แต่ถึงแม้จะอยู่แถวนี้ ดูจากก่อนหน้านี้ไม่นานที่เขาต้องการจะฆ่าตัวตาย นรมนก็ไม่กล้าหาเขาง่ายๆ

หากป้องกับโพนี่จะมาที่นี่ต้องใช้เวลา โดยเฉพาะอย่างยิ่งเธอยังต้องทำให้กานต์ไม่สังเกตเห็น ดังนั้นวิธีที่ดีที่สุดคือไม่ทำให้พวกเขาโพนี่ตกใจ

ตอนนี้คุณนายตระกูลโตเล็กถูกตรินท์ควบคุมอยู่

จู่ๆ นรมนก็พบว่าตนเองหัวเดียวกระเทียมลีบ

แม้แต่คนที่จะช่วยเธอสักคนก็ไม่มี

นรมนถอนหายใจเบาๆ หยิบมือถือของเจตต์เปิดขึ้นมา คิดหาเบาะแสอะไรสักอย่างจากในนี้ แต่สิ่งที่น่าเสียดายคือ มือถือของเจตต์นอกจากสมุดรายชื่อก็คือสมุดรายชื่อ

เธอรู้สึกปวดหัวเล็กน้อย

ในขณะนั้นเอง นรมนพบว่าเจตต์โทรหาเบอร์หนึ่ง แต่โทรไม่ติด หลังจากนั้นก็ไม่ได้โทรไปอีก

นี่เป็นเบอร์โทรศัพท์ตั้งโต๊ะ

บางทีเจตต์อาจจะกดโทรผิด？

นรมนไม่รู้ แต่ลางสังหรณ์บอกเธอว่า นี่อาจจะเป็นเบาะแสหนึ่ง

เธอหยิบมือถือของตนเองกดโทรออกไป

ปลายสายดังสามครั้งจึงรับสาย

“สวัสดีค่ะ นี่คือโรงแรมอิมพีเรียล ไม่ทราบว่าคุณต้องการอะไรคะ？”

เสียงของพนักงานบริการดังออกมา นรมนชะงักงันเล็กน้อย

โรงแรมอิมพีเรียล？

ตอนมาถึงที่นี่เธอยังเคยลังเลที่ประตูโรงแรมอิมพีเรียล โรงแรมอิมพีเรียลที่เจิดจรัสเช่นนี้ หรือว่าจะมีความเกี่ยวข้องกับเจตต์？

นรมนรีบตัดสายทิ้ง

หรือว่าเจตต์อยู่ที่โรงแรมอิมพีเรียล？

สถานที่ทุรกันดารแบบนี้คิดไม่ถึงว่าจะมีโรงแรมห้าดาว แน่นอนว่าทำให้คนยากที่จะเข้าใจอยู่บ้าง

มองดูผู้คนที่นี่ก็ไม่เหมือนคนที่จะสามารถเข้าพักโรงแรมห้าดาวได้ แต่ดูแล้วเหมือนกับกิจการของโรงแรมจะไปได้สวย หรือว่าที่นี่จะมีเบื้องหลังอะไรที่เธอไม่รู้？

นรมนขมวดคิ้วเบาๆ ลางสังหรณ์บอกว่าเจตต์อาจจะอยู่ที่โรงแรมอิมพีเรียล แต่ตอนนี้ไม่ต้องพูดถึงเรื่องที่ว่าตนเองออกไปไม่ได้ ถึงแม้จะออกไปได้ เธอตัวคนเดียวไม่รู้อะไรเลย และดูเหมือนจะไม่สามารถบุกเข้าไปในโรงแรมอิมพีเรียลแบบนี้ได้

คิดถึงตรงนี้ นรมนจึงโทรหากานต์