แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 557

บทที่ 557 ท่านขุนอินคือใคร

คิดไม่ถึงว่าคนที่เข้ามาจะเป็นเกรท！

นรมนรู้จักเกรท ซึ่งเกรทไม่นับว่ามีชื่อเสียงในเมืองชลธี แต่เพราะการไปมาหาสู่ที่ค่อนข้างใกล้ชิดกับเจตต์ทำให้คนรู้ถึงการมีตัวตนของเขา หรือจะพูดให้ถูกต้องก็คือ ตระกูลของเกรทก็เป็นสมาชิกของชนชั้นสูง เพียงแต่ติดอยู่ตรงกลางแค่นั้น ถ้าไม่มีความสัมพันธ์ของเกรทกับเจตต์ เกรงว่าผู้คนมากมายคงไม่ไว้หน้าตระกูลของเกรท

วันนี้เกิดเรื่องขึ้นกับเจตต์ เกรทกลับปรากฏตัวที่นี่ หรือว่าเกรทมาเพื่อเจตต์？

นรมนกำลังคิดจะไปพูดอะไรสักหน่อยกับเกรท แม้กระทั่งอยากพูดคุยกับเขาเรื่องของเจตต์สักหน่อย แต่กลับมีความคิดระแวดระวังแวบขึ้นมาในสมอง

นี่มันไม่ถูกต้อง！

ตอนนี้ไม่มีใครรู้เรื่องที่เกิดขึ้นกับเจตต์ อีกฝ่ายโทรหาเธอ มีความเป็นไปได้สูงเพื่อล่อเธอมาก่อน ไม่มีเหตุผลที่จะโทรหาเกรท

นรมนนึกขึ้นมาได้อย่างกะทันหัน เสียงของคนที่โทรบอกเธอว่าเกิดเรื่องขึ้นกับเจตต์คาดไม่ถึงว่ายิ่งคิดยิ่งคล้ายกับเกรท

“ขอโทษด้วย เดี๋ยวฉันจะมาหาคุณใหม่ เพิ่งนึกขึ้นได้ว่าลืมของไว้ในห้อง ฉันขอตัวกลับไปก่อน”

นรมนยิ้มบางๆ จากนั้นจึงหันตัวอย่างไม่ทิ้งร่องรอย ตรงไปขึ้นลิฟต์

ส่วนแก้วตาก็ไม่ได้รู้สึกอะไร เธอกล่าวด้วยรอยยิ้ม： “ได้ค่ะ หากคุณต้องการใช้ฉันจะสั่งให้ คุณควรจะรู้ว่าฉันเป็นคนในพื้นที่ ทำอะไรก็มักจะถูกกว่าเล็กน้อย คนที่นี่ล้วนมุ่งหน้าไปเมืองใต้ดิน ฉันเข้าใจค่ะ พวกคุณไม่ต้องการให้คนอื่นรู้ฐานะของตนเอง คุณวางใจได้ ฉันไม่มีทางสอบถามเรื่องส่วนตัวของคุณแน่นอน”

“เข้าใจแล้ว”

นรมนพูดจบก็เดินไป แต่กลับรู้สึกสงสัยอยู่ในใจ

เมืองใต้ดิน？

คนที่มาที่นี่ล้วนมุ่งหน้าไปเมืองใต้ดิน？

รถหรูมากมาย มองดูแล้วเมืองใต้ดินนี้มีชื่อเสียงมาก

คิดเช่นนี้เธอจึงเข้าไปในลิฟต์ จากนั้นกดขึ้นไปหนึ่งชั้นและลงมาอีกครั้งหนึ่ง เมื่อสักครู่ก่อนออกมาเธอพบว่าบริเวณประตูลิฟต์มีห้องน้ำที่สามารถหลบคนได้

หลังจากนรมนลงมา เกรทก็พบกับแก้วตาพอดี

แก้วตาเคารพเกรทอย่างยิ่ง เธอกล่าวด้วยรอยยิ้ม： “คุณชายเกรท ท่านมาแล้ว？”

“มีผู้หญิงชื่อนรมนมาเข้าพักที่นี่ช่วงสองวันที่ผ่านมาบ้างไหม？”

คำพูดของเกรททำให้นรมนชะงักงันเล็กน้อย

เขากำลังตามหาเธอ？

ทำไม？

เมื่อแก้วตาได้ยินชื่อของนรมนสามคำนี้ ก็อดตกใจไม่ได้

“ทำไมคุณชายเกรทต้องการตามหานรมน นรมนคนนี้เป็นใครคะ？”

“จะเป็นใครก็ไม่ใช่เรื่องที่เธอต้องมาตาม ทำงานของเธอให้ดีก็พอ สรุปมีหรือไม่มี？”

“ไม่มีค่ะ คนที่มาที่นี่ฉันตรวจดูหมดแล้ว ไม่มีคนชื่อนรมน”

แก้วตารู้สึกห่อเหี่ยวเล็กน้อย แต่ก็ไม่กล้าบุ่มบ่าม

เกรทมองไปรอบๆ และกล่าวเสียงเบา： “ถ้ามีคนชื่อนรมนมาพักที่นี่ จำไว้นะ ไม่ว่าจะต้องใช้วิธีการใด จะต้องเก็บคนไว้ให้ฉัน เมื่อจำเป็น ใช้ยาสลบก็ได้ เข้าใจไหม ？”

“เข้าใจค่ะ”

แก้วตาไม่ได้ซักถามอีก เพียงแต่ในแววตาที่ห้อยลงฉายแสงขึ้นมาแวบหนึ่ง ทำให้คนคาดเดาไม่ออก

“โอ้ จริงสิ สามวันก่อนมีศพลอยขึ้นมาที่ริมน้ำ ว่ากันว่าเป็นเด็กคนหนึ่ง นั่นคือเด็กที่เธอโยนทิ้งไปจากที่นี่เหรอ？”

คำพูดของเกรททำให้คิ้วของนรมนขมวดขึ้นอีกครั้ง

ทำไมฟังดูเหมือนเกรทไม่ได้มาเพราะเรื่องของเจตต์ โดยเฉพาะอย่างยิ่งคาดไม่ถึงว่าเขาจะยังรู้เรื่องของมายด์

นึกถึงความจงเกลียดจงชังที่มายด์มีต่อแก้วตา นรมนอดหูกางออกด้วยความอยากรู้อยากเห็นไม่ได้

แก้วตาได้ยินเกรทถามถึงมายด์ ก็อดวิตกกังวลขึ้นมาไม่ได้

“คุณชายเกรท นังเด็กนั่นไม่มีอะไรสำคัญ？ทำไมท่านถามถึงเธอขึ้นมาคะ？”

“นังเด็กนั่นหนีออกไปจากเมืองใต้ดิน ส่วนเธอก็กล้าพอ คิดไม่ถึงว่าจะโยนเด็กที่หนีออกมาจากเมืองใต้ดินทิ้งไป เธอไม่กลัวจะดึงดูดความสนใจจากคนภายนอกหรือไง？หรือคิดว่าหลายปีที่ผ่านมาตระกูลเขียวสุทธิของพวกเธอสุขสบายมากเกินไป จึงตัดสินใจสิ้นสุดวันคืนแบบนี้แล้ว？เธอต้องรู้เอาไว้นะ ทุกเรื่องที่เธอทำ ท่านขุนอินรู้ชัดเจนทุกเรื่อง”

เสียงของเกรทมีความเฉียบขาดเล็กน้อย

แก้วตาสั่นไปทั้งตัว เห็นได้ชัดว่าเมื่อพูดถึงท่านขุนอิน สีหน้าของเธอไม่ค่อยสู้ดี

นรมนเห็นทั้งหมดนี้ผ่านทางช่องประตู อดรู้สึกสงสัยไม่ได้

ท่านขุนอินคือใคร？

ทำไมถึงทำให้แก้วตาหวาดกลัวได้เช่นนี้？

ส่วนเกรทเกี่ยวข้องอะไรกับท่านขุนอิน？

ไม่รอให้เธอคิดออก แก้วตาก็กล่าวอย่างอกสั่นขวัญแขวน： “คุณชายเกรท ท่านอย่าบอกท่านขุนอินเลยนะคะ นั่นก็แค่คนใบ้คนหนึ่ง ฉันได้ให้คนจัดการฆ่ามันไปแล้ว”

“ฆ่าไปแล้ว？แต่ฉันได้ยินมาว่าหลังจากมันถูกคนงมขึ้นมาจากในน้ำก็ถูกผู้หญิงคนหนึ่งพาไป ถ้าไม่ใช่เพราะผู้หญิงคนนั้นไปรนหายที่ตายที่โรงพยาบาลของยมราช ตอนนี้เกรงว่ามันคงจะถูกคนของท่านขุนอินเอาตัวไปนานแล้ว”

เกรทพูดถึงตรงนี้ เขาถลึงตาใส่แก้วตาอย่างโหดเหี้ยม

นรมนกลับขมวดคิ้ว

ยมราช？

ชื่อของคุณหมอคนนั้น？

และยังได้ยินเกรทพูดเช่นนี้ แสดงว่าโรงพยาบาลของคุณหมอคนนั้นก็ไม่ใช่สถานที่ที่ดี