แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 568

บทที่ 568 เธอคือจุดอ่อนเดียวของบุริศร์

“ไม่เสียดายเหรอ? ถ้าหลังจากคุณไปแล้ว เขาเป็นอะไรขึ้นมา คุณจะไม่เสียใจไปตลอดชีวิตเหรอ? ต่อหน้าคนรักและคนอื่นๆ พวกผู้หญิงอย่างพวกคุณควรเลือกคนรักก่อนใครไม่ใช่เหรอ?”

นภดลมองนรมนอย่างไม่เข้าใจ เขาสัมผัสได้ถึงความเศร้าและไม่ยินยอมของนรมน แต่ชื่นชมการเลือกของนรมน ถ้าเป็นฉัตรยา เดาว่าคงพาเขาไปด้วยโดยไม่สนใจอะไรทั้งนั้น

คิดถึงฉัตรยา สีหน้านภดลก็ค่อนข้างซึมเศร้า

นรมนไม่ได้หันศีรษะกลับไป และไม่กล้าหันกลับไปด้วย เธอรู้สึกได้ถึงดวงตาคู่นั้นของบุริศร์ติดตามเธออยู่ตลอดเวลา ถ้าหันศีรษะกลับไป เธอจะไม่กล้าจากไปอีก ยิ่งไม่มีความกล้าเดินต่อไป

“ไม่ใช่ผู้หญิงทุกคนจะเป็นอย่างที่คุณคิด”

นรมนรีบมาถึงประตูทางเข้า ที่นี่มีคนรออยู่

“คุณนายบุริศร์ คุณมาจริงๆ ด้วย”

เกรทยืนอยู่หน้าประตู ด้านหลังมีบอดี้การ์ดสองสามคน ดูแข็งแรงบึกบึน

นรมนมองเขา นึกถึงได้ยินทุกอย่างที่โรงแรมอิมพีเรียล อดไม่ได้ที่จะถามขึ้น “บาดแผลบนร่างกายเจตต์ใครเป็นคนทำ?”

“ฉัน!”

เกรทไม่ได้หลบหลีก คำพูดที่พูดออกมาทำให้นรมนกำหมัดแน่นโดยไม่ได้ตั้งใจ

“ฉันจำได้ว่าธุรกิจครอบครัวของพวกแกขึ้นอยู่กับเจตต์ถึงดำเนินมาถึงวันนี้ได้ และเพราะแกเป็นพี่น้องกับเจตต์ ทุกคนในเมืองชลธีก็สุภาพกับแก เขาไปทำอะไรให้แกเสียใจ? ทำให้แกโหดเหี้ยมกับเขาแบบนี้?”

นรมนไม่เข้าใจจริงๆ ความไว้วางใจระหว่างผู้คนมันอ่อนแอ เจตต์เห็นเขาเป็นพี่น้อง แต่คนแบบนี้กลับลงมือรุนแรงกับเจตต์ได้ขนาดนั้น

สีหน้าเกรทเปลี่ยนนิดหน่อย พูดขึ้นเรียบๆ “คุณนายบุริศร์ ทุกคนไม่ได้โชคดีเหมือนคุณ”

“แกพูดอะไร”

“ฉันบอกว่าคุณโชคดีมาก อย่างแรกคือมีบุริศร์คอยปกป้องคุณ และมีเจตต์ช่วยเหลือคุณอีก แม้แต่ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาเป็นครอบครัวฝ่ายแม่คุณ และมีเพื่อนสนิทที่ทำเพื่อคุณได้ทุกอย่าง ต้องบอกเลยว่าพระเจ้ารักคุณเป็นพิเศษ แต่มีประโยคหนึ่งที่ว่าเมื่ออิ่มตัวจะขาดทุน ถ้าคุณไม่ได้ครอบครองเยอะเกินไป บางทีตอนนี้คุณอาจจะมองดูคลื่นน้ำที่ชายหาดสักแห่งอย่างมีความสุข ถึงชีวิตมันจะเรียบง่าย แต่ก็มีความสุขไร้กังวล”

คำพูดของเกรททำให้นรมนขมวดคิ้วเล็กน้อย

“แกอยากพูดอะไร?”

“ฉันอยากพูดว่า คุณเกิดปัญหาเพราะบุริศร์ ทุกสิ่งทุกอย่างนี้มันไม่ใช่เรื่องของคุณ ถ้าคุณไม่ใช่ภรรยาของบุริศร์ คุณจะสบายดี เจตต์ก็จะสบายดีเหมือนกัน”

จู่ๆ นรมนก็โกรธขึ้นมา

“แกจะบอกว่าเจตต์เกิดปัญหาเพราะฉันเหรอ?”

“เป็นอย่างนี้จริงๆ”

เกรทเพิ่งพูดคำนี้จบ นรมนก็ตบหน้าทันที

“นี่คือเหตุผลที่แกลงมือกับเขาเหรอ? แกเติบโตมากับเขา เขาคิดถึงแกทุกเรื่อง แม้แต่ผู้หญิงของตัวเองก็ให้แกได้ แกกลับทำแบบนี้กับเขา ตอนนี้ยังมาบอกกับฉันอีกว่าทุกอย่างเป็นความผิดฉันเกรท ฉันยอมรับว่าเจตต์เกิดปัญหาเพราะฉัน แต่มันไม่ใช่เหตุผลที่แกทำร้ายเขาตามอำเภอใจได้ วันนี้แกทำอะไรกับเขาบ้าง ฉันจะเอาคืนจากแก”

นรมนพูดจบ ก็วางเจตต์ลงทันที

นภดลเห็นนรมนเป็นแบบนี้ ก็ถามเสียงทุ้ม “คุณคนเดียวทำได้เหรอ? ข้างหลังเขามีตั้งหลายคน”

“คุณช่วยได้ก็ช่วย ไม่ช่วยก็หุบปาก ดูแลพวกเขาสองคนให้ดีก็พอ”

นรมนถอดเสื้อโค้ตออก

เธอมีความโกรธต้องการระบายมากเกินไปแล้ว ความรู้สึกอึดอัดมากเกินไปต้องการระบายออก

บอดี้การ์ดด้านหลังเกรทเห็นเธอเป็นแบบนี้ ก็เคลื่อนไหวอย่างก่อการร้ายอย่างอดไม่ได้

นภดลวางกิมจิไว้ข้างๆ ถอดเสื้อโค้ตตัวเองเช่นกัน พูดขึ้นเรียบๆ “ถึงทักษะฉันจะไม่ได้ดีอะไร แต่ให้ฉันเห็นผู้หญิงสู้ยิบตาคนเดียวโดยไม่ทำอะไรเลย ฉันทนดูไม่ได้จริงๆ หัวหน้าฉันให้คุณ ที่เหลือฉันจัดการเอง”

นรมนเหลือบมองเขา พูดขึ้นอย่างเย็นชา “ไม่ได้สู้ยิบตา แต่คืนความยุติธรรมต่างหาก คนอย่างเขา ไม่สมควรเป็นพี่น้องและเพื่อนกับเจตต์ พูดมาสิ มือไหนของแกที่ทำร้ายเจตต์?”

“ก็ทั้งสองข้างนี่แหละที่ทำ คุณจะทำให้มือสองข้างฉันพิการเหรอ?”

เกรทยิ้มเยาะ สีหน้าเยาะเย้ยทำให้นรมนรู้สึกขวางหูขวางตามาก

เธอเดินไปข้างหน้าทันที กำปั้นต่อยไปที่ใบหน้าเกรท เลือดกำเดาสีแดงไหลออกมา

นรมนคิดว่าเกรทจะต่อต้าน ไม่คิดว่าเกรทจะทำเหมือนไม่รู้สึกอะไร พูดขึ้นอย่างเย็นชา “คุณนายบุริศร์ นี่ความสามารถเหรอ? มากพอที่จะพาพวกเขาออกไปจากที่นี่เหรอ คุณต้องรู้นะ ที่นี่คือเมืองใต้ดิน ทุกสิ่งทุกอย่างในเมืองใต้ดินเป็นอิสระ ที่นี่มีแค่ท่านขุนอินเท่านั้นที่ใหญ่ที่สุด”

“ท่านขุนอินคือใคร?”

นรมนอยากรู้ปัญหานี้มานานแล้ว

เกรทพูดเสียงทุ้ม “คุณเดาสิว่าฉันจะบอกคุณไหม?”

“กวนตีน!”

นรมนลงมืออีกครั้ง ครั้งนี้โจมตีเกรทอย่างไร้ความปรานี

เกรทยังคงไม่หลบหลีก ราวกับไม่คำนึงถึงชีวิตและความตาย

นรมนขมวดคิ้วเล็กน้อย กำปั้นหยุดตรงหน้าเขาห่างหนึ่งเซนติเมตร

“แกทำอะไร? คิดว่าฉันเอาชนะแกไม่ได้จริงๆ ใช่ไหม?”

“คุณต่อยไปสิ ฉันควรโดนต่อย ฉันสมควรตายด้วยซ้ำ แต่ฉันไม่ทำแบบนี้ไม่ได้”

“ทำไม?”

“ก็ไม่ทำไม”

ความผิดปกติของเกรททำให้นรมนสงสัยนิดหน่อย

และในตอนนี้ เจตต์ก็ตื่นขึ้นมา

“หยุด!”

นรมนได้ยินก็รีบหันศีรษะไป เมื่อเห็นเจตต์พยายามนั่งขึ้นมาเอง ก็รีบเข้าไปช่วย

“เขาทำแบบนี้กับคุณ คุณยังปกป้องเขาอีกเหรอ?”

นรมนรู้ว่าเจตต์มีน้ำใจ และรู้ว่าถึงแม้เจตต์ผิวเผินจะดูหยิ่งผยอง แต่จริงๆ แล้วมีอารมณ์มากกว่าใคร