แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 6
บทที่6 เด็กผู้ชายคนนั้นคือใคร
กานต์พูดจบ ตาเขาก็จ้องมองไปยังทิศทางที่บุริศร์เดินไป นรมนจึงตกตะลึง
“หนูเป็นเด็กผู้ชายไปสนใจว่าผู้ชายคนอื่นหล่อหรือไม่หล่อทำไมกัน ไปกันได้แล้ว”
นรมนย่อลงอุ้มกานต์
เมื่อเห็นว่านรมนไม่ได้อยากคุยกับเขามากนัก นัยน์ตากานต์ก็ปรากฏร่องรอยของความเป็นทุกข์
เขายืดเหยียดแขนโอบไปรอบคอและพูดอย่างอ้อนๆ “ก็ผมช่วยมามี๊หาหนุ่มๆอย่างไรล่ะ”
“เจ้าตัวแสบ ยุ่งเรื่องของผู้ใหญ่ให้มันน้อยๆหน่อย กลับมาคราวนี้มามี๊คงให้ป้าคมทิพย์ช่วยจองที่โรงเรียนอนุบาลให้ หนูไปเรียนหนังสือก่อน มีป้าคมทิพย์คอยดูหนูให้ มามี๊ถึงค่อยวางใจหน่อย”
นรมนอุ้มกานต์เดินออกไปข้างนอก มือเธอกลับสั่นเล็กน้อย
เมื่อครู่กานต์บอกว่าบุริศร์หล่อได้อย่างไรกัน
แม้ว่าพวกเขาพ่อลูกจะมีส่วนคล้ายกันอยู่แปดส่วน แต่การที่กานต์รู้สึกชื่นชมบุริศร์นั้น ทำให้เธอรู้สึกเป็นกังวลใจใช่น้อย
เขาเป็นลูกชายของเธอ เป็นลูกชายที่เธอให้กำเนิดมา ไม่มีความสัมพันธ์ใดๆกับบุริศร์!
เธอไม่มีทางยอมให้บุริศร์แย่งลูกไปจากข้างกายเธอเป็นอันขาด
นัยน์ตาของนรมนเปี่ยมไปด้วยความแน่วแน่ เธอจึงไม่ทันได้สังเกตเห็นสายตาของกานต์ที่เต็มไปด้วยความเจ็บปวด
ถึงแม้ว่าเขาจะยังเล็ก แต่ว่าทุกคืนที่เขานอนหลับ เขาก็รู้ว่ามามี๊ถูกปลุกให้ตื่นโดยฝันร้าย แต่ว่ามามี๊ไม่ได้เล่าให้ฟัง มามี๊ไม่อยากให้เขารู้ เขาจึงได้แต่แกล้งทำเป็นไม่รู้ แต่ว่าจะทำอย่างไรเพื่อที่ทวงคืนความยุติธรรมให้มามี๊ เขามีแผนเอาไว้แล้ว
แม่ลูกทั้งคู่ออกจากสนามบินด้วยความครุ่นคิด
นรมนเรียกรถแท็กซี่ พากานต์ตรงไปยังที่พักอาศัยของคมทิพย์
ห้าปีแล้ว แต่เธอยังคงอาศัยอยู่ที่เดิม กุญแจก็ยังเก็บอยู่ที่ตำแหน่งเดิม
นรมนนำกุญแจออกมาเปิดประตูและพากานต์เดินเข้าไป
ที่นี่เป็นอพาร์ทเม้นต์สามห้องนอน ห้องไม่ใหญ่ แต่การจัดพื้นที่นั้นให้ความรู้สึกอบอุ่นเป็นอย่างมาก
กานต์มองผ่านครู่หนึ่งก็กระซิบขึ้น “มามี๊ ห้องเราอยู่ที่ไหนครับ”
“ห้องที่สองทางซ้าย แต่ก่อนมามี๊อยู่ในห้องนั้น”
ริมฝีปากของนรมนยิ้มขึ้นเล็กน้อย
เธอและคมทิพย์เรียนมหาวิทยาลัยด้วยกัน และยังเป็นรูมเมทที่ดี เมื่อตอนที่เธอถูกแม่เลี้ยงรังแก คมทิพย์ก็มักจะต้อนรับเธอ ที่นี่เป็นเหมือนบ้านแท้ๆของเธอ
กานต์ลากกระเป๋าเดินทางและเปิดห้องของนรมน
ในนั้นมีรูปนรมนตอนวัยรุ่นแขวนอยู่ แต่ว่ากานต์จำไม่ได้ ตั้งแต่เขาลืมตาดูโลกมา เขาก็จำได้แต่นรมนตอนที่เป็นเช่นในปัจจุบัน ในตาของนรมนนั้นแดงก่ำ
นั่นเป็นใบหน้าที่ห่างไกลจากความสวยในปัจจุบันมาก แต่เต็มไปด้วยความสุขของความอ่อนเยาว์ ซึ่งไม่ปรากฏอยู่บนใบหน้าของคนในปัจจุบันเลย
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
หล่อนบอกพฤกษ์ได้ย่ะนังนรมน โง่ซ้ำซาก...
อ้าว ขอตุลยาให้ช่วย แล้วทีงี้ทำไมไม่กลัวคนแอบมองจะรู้ว่าขอให้คนอื่นช่วย ไม่สงสัยเลยเว้ยว่าอาจจะมีกล้องซ่อนอยู่เพื่อแอบดูตัวเอง แทนที่จะขอมือถือใหม่มาใช้ สรุป ตอนนี้ไม่มีโทรศัพท์ โทรขอความช่วยเหลือไม่ได้...
โอ๊ย มีปัญญาบอกพฤกษ์ให้ไปบอกสามีได้ แต่ไม่ยอมบอกเค้าว่ามีคนส่งข้อความมาและคนๆนั้นน่าจะอยู่ในสถานพักฟื้นนี่แหล่ะ แล้วจะยังไง ตัวเองจะปกป้องลูกๆและแม่สามีได้ไง แต่งเรื่องได้ไม่เมคเซ้นส์เลย แต่เราว่าดูแล้วเหมือนไปก๊อปเรื่องอื่นมาแล้วเปลี่ยนชื่อคนเอา แล้วไอ้เรื่องที่เอามามันคงใช้บอทแปลมาอีกที เพราะนอกจากภาษาแหม่ง ๆ ยังใช้สรรพนามมั่ว เดี๋ยวเธอเดี๋ยวเขา เดี๋ยวเรียกลูกว่าคุณเดี๋ยวเรียกหนู เดี๋ยวเรียกยายเดี่ยวเรียกย่า ฯลฯ ถ้าคนเขียนหรือแปล มันไม่น่าจะผิดตรงจุดนี้...
นี่กอีกจุดที่ไม่สมจริง นรมนควรจะรีบบอกบุริษร์ตั้งแต่ต้น ไม่ใช่โอ้เอ้ ทำนั่นทำนี่ตั้งนาน เพราะก็ต้องเข้าใจสิว่าพ่อก็ทุกข์ใจเรื่องลูกหาย...
รู้ว่ามันฆ่าสามีและวางยาลูกคนเล็ก แต่ก็ทำเฉย เก็บมันไว้ใกล้ชิดกับลูกอีกคน ปล่อยให้มันสร้างฐานอำนาจมากขึ้นๆ แถมไม่แอบบอกลูกด้วยว่าต้องระวังอีนี่ อ่านแล้วงงตรรกะ...
น่าแบ่งคนเป็นสองกลุ่มตั้งแต่ต้น ตัวเองกับไมค์พาคนบุกบ้าน ค้นหาตัวนรมน อีกกลุ่มให้คนสนิทไมค์ซึ่งเป็นเจ้าถิ่นพาไปรับตัวแม่กับลูกออกจากรพ. ไม่งั้นอย่างเลวสุดคือเอาลูกและแม่ออกจากรพ. ได้แล้ว ให้ไมค์พาไปค้นบ้าน ช่วยนรมนออกมาด้วย ลองคิดตามความเป็นจริง พอรเมศรู้ว่าพาคนออกจากรพ.แล้ว มันก็ต้องเอะใจแล้วว่าต้องรีบเปลี่ยนที่ซ่อนนรมน รเมศมันก็ไม่น่าโง่นิ เป็นถึงเจ้าพ่อแถบนั้นได้...
แล้วแทนที่จะบอกลูกน้องว่ารเมศไว้ใจไม่ได้ ขังนรมนไว้และจะวางยากมล ก็ไม่บอกอีก แถมไม่เรียกตำรวจ ไม่ขอกำลังเสริม ทั้งๆที่รู้ว่าเลขากำลังจะโทรสั่งคนที่รพ. คือ ไม่คิดเหรอว่าอาจจะหนีออกจากรพ.ไม่ทัน...
กรูจะบ้า แอบเข้ามาคนเดียวอีกแล้ว ไหนว่ารวยมากมีอำนาจมาก ทำไมอนาถาจัง...
ป้าโอก็ใบ้ไว้ชัดมากนะ พระเอกฉลาดก็น่าจะสงสัยว่านางเป็นแม่แท้ ๆ หรือเปล่า พอฟังแม่พูดแล้ว อาจจะว่านางโอวางยาแม่บุริศร์ พอคลอดเด็กผู้หญิงมาก็แอบเปลี่ยนกับแฝดของตัวเอง เพราะงี้ถึงได้รักพระเอกกับน้องมากๆ แต่ก็งงว่าทำไมวางยากิจจา และทำร้ายกานต์ นั่นหลานแท้ๆนี่หว่า...
จะบ้าตาย ทำไมไม่ถามป้าโอว่าลูกอยู่ที่ไหน นักเขียนหลับเหรอ ชั้นงงมาก เขียนเรื่องได้แบบ เรื่องไม่คงเส้นคงวา เปลี่ยนรายละเอียดกลางทาง มีช่องโหว่เต็มไปหมด...