แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 7
บทที7 คุณแก่แล้ว แก่กว่านี้ไม่ได้แล้ว
กานต์คาดเดาจากเวลา
นัยน์ตาเจ้าเล่ห์ของเขาหรี่ลงอย่างรวดเร็ว
กิจจาคนนี้โตกว่าเขา บุริศร์เป็นพ่อของเขา แต่มีลูกชายที่แก่กว่าเขาเพียงแค่สี่เดือน ต้องไม่ใช่ลูกของมามี๊แน่ นี่มันเรื่องอะไรกัน
นั่นหมายความว่าระหว่างการสมรสนั้นมีเรื่องอะไรเกิดขึ้น! นั่นหมายความตาบุริศร์นั่นรังแกมามี๊!
ดวงตาตันเฟิ่งคู่นั้นของกานต์ลุกเป็นไฟด้วยความโกรธ เขาเดือดจนหน้าจอคอมพิวเตอร์แทบจะลุกไหม้
ดูเหมือนว่าการลงโทษที่สนามบินจะยังน้อยไป
กานต์นำกล้องรูเข็มของเขาออกจากกระเป๋าเสื้อ เขาเชื่อมต่อกับอินเทอร์เน็ต เขาเปลี่ยนไอพีที่อยู่อย่างรวดเร็ว จากนั้นเขาก็โพสต์วีดีที่เขาฉี่ใส่หน้าบุริศร์ลงบนอินเทอร์เน็ตอย่างว่องไว
เมื่อทุกอย่างเรียบร้อยแล้ว เขาก็หัวเราะออกมา
แม่มีชู้อะไรกันเป็นเขาต่างหากไม่ใช่หรือ ต้องให้พวกเขาได้ลิ้มรสชาติของการเป็นพาดหัวข่าวเสียหน่อย!
หลังจากที่กานต์ทำเรื่องทั้งหมดแล้ว เขาได้ตรวจสอบสถานภาพของกิจจา เขาจึงได้รู้ว่าตอนนี้กิจจาเรียนหนังสืออยู่ที่โรงเรียนอนุบาลของคมทิพย์
ดูเหมือนว่าการกลับมาเข้าเรียนอนุบาลที่เมืองชลธีจะไม่ได้มีอะไรไม่ดีซะแล้ว
กานต์ยิ้มขึ้นอย่างเจ้าเล่ห์ หลังจากที่ทำลายร่องรอยเรียบร้อยแล้วเขาก็จัดการปิดคอม หลังจากนั้นเขาก็ลุกขึ้นช่วยนรมนจัดการกับกระเป๋าเดินทาง
ร่างเล็กๆของเขาจัดแจงแขวนเสื้อผ้าเข้าไปในตู้ ที่จริงแล้วก็มีความยากลำบากอยู่บ้าง
กานต์มองขาสั้นๆของตัวเองอย่างเหงื่อตก เขาแอบสัญญากับตัวเองว่าทานข้าวให้มากขึ้น โตให้ไว จะได้ปกป้องมามี๊ได้
เขาเลื่อนเก้าอี้ที่อยู่หน้าตู้ เหยียบบนส่วนที่นั่งและจัดเสื้อผ้าเข้าที่
ด้านนอกได้ยินเสียงคมทิพย์กลับมา
“มน เธอกลับมาแล้ว ไหนมาให้ฉันดูหน่อย ห้าปีนี้ผอมลงไปรึเปล่า”
คมทิพย์เดิมไปกอดนรมน นัยน์ตาเธอแดงขึ้นมาเล็กน้อย
“ยัยโง่ ฉันก็สบายดีแล้วนี่ไง จะร้องไห้ทำไมกัน”
ในใจนรมนนั้นตื่นเต้นมาก
“เอาล่ะเอาล่ะ เธอสบายดีแล้วใช่ไหม ดี กลับมาคราวนี้ห้ามไปไหนอีกแล้วนะ พี่อยู่ที่นี่ พี่จะดูแลเธอเอง”
“ดี ให้เธอเลี้ยง ฉันจะอยู่ที่นี่ชั่วคราว มีงานที่ต้องประสานกับที่นี่ อย่างน้อยก็ต้องครึ่งปี ไม่ต้องร้องแล้ว ฉันจะพาไปพบลูกชายของฉัน”
นรมนดึงมือคมทิพย์ไปที่ห้องของตัวเอง
“กานต์ มาหาป้าคมทิพย์สิ”
ตอนที่นรมนเปิดประตูห้องออก กานต์กำลังเขย่งเท้าช่วยเธอแขนเสื้ออยู่ เมื่อได้ยินเสียงเรียกของนรมนเขาจึงหันหน้ากลับมา ทำให้การทรงตัวไม่ดี ทำให้เขาหล่นลงจากเก้าอี้
“ระวัง!”
นรมนก้าวไปข้างหน้าเพื่อที่จะรับเขาไว้ คมทิพย์กลับไวเธอกว่าก้าวหนึ่ง หล่อนรับตัวกานต์เอาไว้ได้ทัน แต่เนื่องจากแรงเฉื่อยทำให้คนทั้งสองกลิ้งลงบนพื้น
คมทิพย์เป็นครู จึงปกป้องกานต์โดยสัญชาตญาณ ร่างที่อ่อนนุ่มของคมทิพย์เปี่ยมไปด้วยความรักและเอ็นดู ยิ่งเธอเห็นใบหน้าที่เหมือนตุ๊กตาเครื่องปั้นดินเผาของกานต์ เธอก็กรี๊ดออกมาลั่น
“แม่เจ้า มน ลูกชายเธอหล่อมาก!”
เมื่อพูดจบเธอก็กรีดร้อง และหอมบนใบหน้าของกานต์
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย
หล่อนบอกพฤกษ์ได้ย่ะนังนรมน โง่ซ้ำซาก...
อ้าว ขอตุลยาให้ช่วย แล้วทีงี้ทำไมไม่กลัวคนแอบมองจะรู้ว่าขอให้คนอื่นช่วย ไม่สงสัยเลยเว้ยว่าอาจจะมีกล้องซ่อนอยู่เพื่อแอบดูตัวเอง แทนที่จะขอมือถือใหม่มาใช้ สรุป ตอนนี้ไม่มีโทรศัพท์ โทรขอความช่วยเหลือไม่ได้...
โอ๊ย มีปัญญาบอกพฤกษ์ให้ไปบอกสามีได้ แต่ไม่ยอมบอกเค้าว่ามีคนส่งข้อความมาและคนๆนั้นน่าจะอยู่ในสถานพักฟื้นนี่แหล่ะ แล้วจะยังไง ตัวเองจะปกป้องลูกๆและแม่สามีได้ไง แต่งเรื่องได้ไม่เมคเซ้นส์เลย แต่เราว่าดูแล้วเหมือนไปก๊อปเรื่องอื่นมาแล้วเปลี่ยนชื่อคนเอา แล้วไอ้เรื่องที่เอามามันคงใช้บอทแปลมาอีกที เพราะนอกจากภาษาแหม่ง ๆ ยังใช้สรรพนามมั่ว เดี๋ยวเธอเดี๋ยวเขา เดี๋ยวเรียกลูกว่าคุณเดี๋ยวเรียกหนู เดี๋ยวเรียกยายเดี่ยวเรียกย่า ฯลฯ ถ้าคนเขียนหรือแปล มันไม่น่าจะผิดตรงจุดนี้...
นี่กอีกจุดที่ไม่สมจริง นรมนควรจะรีบบอกบุริษร์ตั้งแต่ต้น ไม่ใช่โอ้เอ้ ทำนั่นทำนี่ตั้งนาน เพราะก็ต้องเข้าใจสิว่าพ่อก็ทุกข์ใจเรื่องลูกหาย...
รู้ว่ามันฆ่าสามีและวางยาลูกคนเล็ก แต่ก็ทำเฉย เก็บมันไว้ใกล้ชิดกับลูกอีกคน ปล่อยให้มันสร้างฐานอำนาจมากขึ้นๆ แถมไม่แอบบอกลูกด้วยว่าต้องระวังอีนี่ อ่านแล้วงงตรรกะ...
น่าแบ่งคนเป็นสองกลุ่มตั้งแต่ต้น ตัวเองกับไมค์พาคนบุกบ้าน ค้นหาตัวนรมน อีกกลุ่มให้คนสนิทไมค์ซึ่งเป็นเจ้าถิ่นพาไปรับตัวแม่กับลูกออกจากรพ. ไม่งั้นอย่างเลวสุดคือเอาลูกและแม่ออกจากรพ. ได้แล้ว ให้ไมค์พาไปค้นบ้าน ช่วยนรมนออกมาด้วย ลองคิดตามความเป็นจริง พอรเมศรู้ว่าพาคนออกจากรพ.แล้ว มันก็ต้องเอะใจแล้วว่าต้องรีบเปลี่ยนที่ซ่อนนรมน รเมศมันก็ไม่น่าโง่นิ เป็นถึงเจ้าพ่อแถบนั้นได้...
แล้วแทนที่จะบอกลูกน้องว่ารเมศไว้ใจไม่ได้ ขังนรมนไว้และจะวางยากมล ก็ไม่บอกอีก แถมไม่เรียกตำรวจ ไม่ขอกำลังเสริม ทั้งๆที่รู้ว่าเลขากำลังจะโทรสั่งคนที่รพ. คือ ไม่คิดเหรอว่าอาจจะหนีออกจากรพ.ไม่ทัน...
กรูจะบ้า แอบเข้ามาคนเดียวอีกแล้ว ไหนว่ารวยมากมีอำนาจมาก ทำไมอนาถาจัง...
ป้าโอก็ใบ้ไว้ชัดมากนะ พระเอกฉลาดก็น่าจะสงสัยว่านางเป็นแม่แท้ ๆ หรือเปล่า พอฟังแม่พูดแล้ว อาจจะว่านางโอวางยาแม่บุริศร์ พอคลอดเด็กผู้หญิงมาก็แอบเปลี่ยนกับแฝดของตัวเอง เพราะงี้ถึงได้รักพระเอกกับน้องมากๆ แต่ก็งงว่าทำไมวางยากิจจา และทำร้ายกานต์ นั่นหลานแท้ๆนี่หว่า...
จะบ้าตาย ทำไมไม่ถามป้าโอว่าลูกอยู่ที่ไหน นักเขียนหลับเหรอ ชั้นงงมาก เขียนเรื่องได้แบบ เรื่องไม่คงเส้นคงวา เปลี่ยนรายละเอียดกลางทาง มีช่องโหว่เต็มไปหมด...