แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 603

บทที่ 603 แต่ไหนแต่ไรบุริศร์ไม่เคยเป็นเจ้านายที่ใจอ่อน

“คุณก็คิดว่าคนคนนี้ควรจะโดนหันเป็นชิ้นๆ ใช่ไหม？แต่คุณรู้ไหม？คนคนนี้ก็คือคนตระกูลทวีทรัพย์ธาดาของพวกคุณ！”

“คุณพูดอะไรนะ？”

“ไม่อยากจะเชื่อใช่ไหมล่ะ？โลกภายนอกต่างเล่าลือกันว่า ลูกผู้ชายของตระกูลทวีทรัพย์ธาดาของพวกคุณกล้าหาญเพื่อประเทศชาติ แต่ละคนต่างเป็นชายชาตรี ต่างเป็นผู้เสียสละ นอกจากความพิการของธรณีหลังจากปลดเกษียณแล้ว คนอื่นต่างพลีชีพ พูดแล้วน่าฟังจริงๆ แต่ใครจะรู้ว่า ลูกผู้ชายของตระกูลทวีทรัพย์ธาดาของพวกคุณจะเปลี่ยนฝั่งในการต่อสู้ รักตัวกลัวตาย？ตอนเริ่มต้นผมคิดว่าพวกคุณตระกูลทวีทรัพย์ธาดาปกป้องมัน แต่ห้าปีที่ผ่านมา ผมตรวจสอบอย่างเปิดเผยและเป็นความลับอยู่นาน ธรณีกับคุณนายทวีทรัพย์ธาดาไม่รู้อะไรเกี่ยวกับเรื่องนี้ ดังนั้นผมจึงไม่ลงมือกับตระกูลทวีทรัพย์ธาดา”

ฟังรามิลพูดแบบนี้ นรมนค่อนข้างรู้สึกแย่

ตระกูลทวีทรัพย์ธาดาซื่อสัตย์และยอมพลีชีพเพื่อชาติทั้งครอบครัว คิดไม่ถึงว่าจะมีพวกเดนมนุษย์แบบนี้

“อาจจะมีความจริงอะไรที่ซุกซ่อนอยู่ในนั้น？”

ได้ยินนรมนแก้ต่างให้คนคนนั้น รามิลกล่าวด้วยรอยยิ้มอันเย็นชา “ความจริงที่ซุกซ่อนอยู่？ความจริงที่ซ่อนอยู่อะไรที่ต้องจ่ายด้วยชีวิตของตรินท์？พวกคุณตระกูลทวีทรัพย์ธาดาติดค้างตระกูลโตเล็กชีวิตหนึ่ง คุณรู้ไหม？”

จู่ ๆ นรมนก็ไม่รู้ว่าควรจะจัดการกับตนเองอย่างไร

บุริศร์รักน้องชายของตนเองมากมายขนาดนั้น ถ้าถูกเขารู้ว่าคนของตระกูลทวีทรัพย์ธาดาทำร้ายน้องชายของเขา เขาจะเผชิญหน้ากับเธออย่างไร？

เดิมเข้าใจว่าเป็นแสงสว่างที่ปลายอุโมงค์ จากนี้ไปจะสามารถใช้ชีวิตอย่างสงบสุขกับบุริศร์ได้ กลับคิดไม่ถึงว่าจะมีหนึ่งชีวิตกั้นไว้ตรงกลางอีก

ระหว่างพวกเขาทำไมถึงมีความซับซ้อนมากมายเช่นนี้？

“บุริศร์รู้เรื่องนี้ไหม？”

“นี่คุณไม่ได้ถามไร้สาระใช่ไหม ถ้าเขารู้แล้ว ผมจะยังเป็นตรินท์ได้เหรอ？เรื่องนี้มีแค่เพียงคุณนายตระกูลโตเล็กที่รู้”

คำพูดของรามิลทำให้นรมนดวงตาเปิดกว้างอย่างห้ามไม่ได้

“แม่สามีของฉัน？”

“ใช่แล้ว แม่สามีของคุณ คนที่ตรินท์อยากเจอก่อนตายที่สุดก็คือคุณนายตระกูลโตเล็ก และผมก็สามารถทำศัลยกรรมจนกลายเป็นแบบนี้ได้เพราะความช่วยเหลือจากคุณนายตระกูลโตเล็ก และใช้ตัวตนของตรินท์เข้าไปในอาณาจักรรัตติกาลเพื่อตามหาเบาะแส ถ้าไม่ใช่เพราะคุณนายตระกูลโตเล็ก ผมก็คงไม่สามารถอยู่ในตระกูลโตเล็กได้อย่างราบรื่น อาจเป็นเพราะในใจของเธอ ก็อยากระลึกถึงตรินท์ผ่านตัวของผม เป้าหมายของพวกเรามีเพียงหนึ่งเดียว นั่นคือตามหาธรรศ”

“ธรรศ？เดนมนุษย์คนนั้นของตระกูลทวีทรัพย์ธาดา？”

“ใช่”

นรมนเงียบไปฉับพลัน

ตอนคุณนายตระกูลโตเล็กรู้ว่าเธอคือคนตระกูลทวีทรัพย์ธาดาก็ยังปกป้องรักษาเธอทุกวิถีทาง แม้กระทั่งทำดีกับเธอมากกว่าคุณนายทวีทรัพย์ธาดา วันนี้เธอนึกดูแล้ว ในนั้นจะมีความโศกเศร้าและเป็นทุกข์มากน้อยเพียงใด？

คนตระกูลทวีทรัพย์ธาดาเป็นศัตรูตัวฉกาจของเธอ และเธอยังเป็นคนตระกูลทวีทรัพย์ธาดาอีก เป็นลูกสะใภ้ตระกูลโตเล็ก เธอไม่เพียงแต่ไม่ทำอะไรกับเธอ แต่ยังดีกับเธอมาก นรมนรู้สึกซาบซึ้งขึ้นมาชั่วขณะ

รามิลมองเธอ และถามว่า “คุณกำลังคิดอะไรอยู่？”

“คิดว่าแม่สามีของฉันเข้มแข็งมาก เจอหน้าฉันทั้งวัน ไม่รู้ว่าในใจจะรู้สึกเป็นทุกข์อย่างไร แต่กลับดีกับฉันมาก”

“จริงเหรอ？คุณควรจะได้รู้ว่า ในครั้งนี้คุณนายตระกูลโตเล็กร่วมมือกับผมจึงสามารถลักพาตัวคุณมากได้ คุณยังคิดว่าเธอดีอยู่ไหม？”

คำพูดของรามิลทำให้นรมนนิ่งไปสักพัก

เธอกล่าวด้วยรอยยิ้ม “พวกคุณวางแผนลักพาตัวฉันเพื่อบีบคั้นให้บุริศร์โมโห และเพิ่มความกดดันให้ท่านขุนอินของเมืองใต้ดิน？อันที่จริงไม่ว่าจะเป็นคุณหรือแม่สามีของฉัน พวกคุณต่างไม่มีใครเคยคิดจะทำร้ายฉัน และไม่เคยคิดทำร้ายลูกๆ ของฉันจริงไหม？”

“ทำไมคุณถึงได้แน่ใจว่าพวกเราจะไม่ทำร้ายคุณ และไม่ทำร้ายลูกๆ ของคุณ？”

นรมนตอบด้วยรอยยิ้ม “ไม่มีทาง เพราะพวกเขาคือลูกของตระกูลโตเล็ก คนเดียวที่พวกคุณคิดจะทำร้ายได้ ก็คือฉัน แต่หลายครั้งแล้ว เมื่อฉันอยู่ระหว่างความเป็นความตาย และเมื่อตกอยู่ในอันตราย ก็จะเป็นคุณกับแม่สามีของฉันที่มาช่วยชีวิตฉัน แม้แต่ตอนที่ฉันทุกข์ใจที่สุด ช่วงเวลาที่สิ้นหวังที่สุด ก็เป็นแม่สามีที่คอยปลอบโยนฉัน แต่ไหนแต่ไรเธอไม่เคยทำอะไรไม่ดีให้ฉันเลย ฉันไม่เชื่อว่าคนคนหนึ่งจะสามารถเสแสร้งทำเป็นสนิทสนมได้เพียงนี้ เธอรักบุริศร์ แน่นอนว่าต้องรักทุกอย่างที่บุริศร์รักโดยปริยาย”

ได้ยินนรมนพูดแบบนี้ รามิลถอนหายใจอย่างโล่งอก

“นับว่าคุณยังมีคุณธรรม ตระกูลทวีทรัพย์ธาดานอกจากธรรศ คนอื่นต่างเป็นวีรบุรุษ เรื่องนี้ผมไม่ปฏิเสธ”

“ดังนั้นในครั้งนี้คุณจงใจยั่วให้บุริศร์กับคุณโกรธกันใช่ไหม？น่าเสียดายบุริศร์ไม่มีทางทำอะไรคุณ คนที่เขารักที่สุดมาตลอดก็คือคุณน้องชายคนนี้”

คำพูดของนรมนทำให้รามิลกลัดกลุ้มใจไปเล็กน้อย

“ถ้าผมคือตรินท์จริงๆ เขาจะไม่ทำอะไรผมแน่นอน แต่ผมคือรามิล”

“หมายความว่าอะไร？”

นรมนรู้สึกแปลกใจอยู่บ้าง

รามิลตอบด้วยรอยยิ้มขมขื่น “สามีของคุณไม่ใช่คนธรรมดา มีความเป็นไปได้ว่าเขาจะสังเกตเห็นอะไรบางอย่างที่เมืองใต้ดิน หลังจากออกมายังไม่ทันได้กลับก็ให้พฤกษ์นำเส้นผมของผมกับเขาไปทำการทดสอบความเกี่ยวข้องกัน ดังนั้นผมจึงถูกยึดอำนาจอย่างรวดเร็ว มากเสียจนเขายังคิดกักบริเวณผม ถ้าไม่ใช่เพราะความช่วยเหลือของคุณนายตระกูลโตเล็ก ตอนนี้ผมอาจจะกลายเป็นนักโทษไปนานแล้ว ดังนั้นแผนทั้งหมดต่อจากนี้จะไม่สามารถใช้งานได้ ก่อนหน้านี้บุริศร์ดีกับผม มีเมตตาไม่ลงมือ นั่นก็เพราะเขาคิดว่าผมคือตรินท์ แต่ตอนนี้หลักฐานชัดเจนแล้ว ผมยังเคยตีกิจจาด้วยซ้ำ หลานชายที่เขารักที่สุด กิจจาที่เคยเลี้ยงดูเหมือนลูกแท้ๆ แม้แต่เกือบจะฆ่าคุณ คุณคิดว่าเขาจะไว้ชีวิตผมไหม？แต่ไหนแต่ไรบุริศร์ไม่เคยเป็นเจ้านายที่ใจอ่อน เขาแค่ไม่คิดว่า ไม่มีอะไรที่ทำไม่ได้”

นรมนจึงนึกถึงทั้งหมดนี้

“ฉันจะบอกเขาเอง คุณวางใจนะ ฉันจะบอกบุริศร์ให้ไว้ชีวิตคุณ คุณทำแบบนี้เพื่อตรินท์ เขาจะต้องเข้าใจ”

“ก็อาจจะ”

รามิลพูดออกมาอย่างนิ่งเฉย