แค้นรักสามีตัวร้าย นิยาย บท 65
บทที่ 65 เธออย่าหาเรื่องเพิ่มได้ป่ะ
คนของนรมนตามพวกเขาตลอด ถ้าบุริศร์ทำอะไรละก็พวกเขาก็จะจัดการ แต่พวกเขากินข้าวเสร็จ กานต์ก็เดินออกมาอย่างไม่มีไร ทำให้ทุกคนงงไปหมด
แต่ก็ยังมีคนรู้สึกแปลกๆ รีบโทรให้นรมน
“คุณนรมน เขายังไม่ได้ทำไรคุณหนู ทั้งสองเตรียมเดินมาทางห้องผู้ป่วยแล้ว”
หลังนรมนวางสาย รู้สึกอึ้งมาก
นี้บุริศร์เขาหมายความว่าไง?
รู้ว่ากานต์เป็นใครแล้วก็ไม่ถามไม่ลงมือ ตกลงว่าเขาคิดว่าแผนไรอยู่?
ทิพย์มองนรมนที่มองไปนอกหน้าต่าง
“นรมน เป็นไงบ้าง?”
“บุริศร์ไม่ได้ลงมือกับกานต์และดีกว่าที่คิดด้วย เธอคิดว่าบุริศร์คิดยังไง?”
จุดนี้นรมนคิดไม่ออกจริงๆ
ผู้ชายที่โหดเหี้ยมที่รู้ว่าภรรยาตัวเองท้องก็ยังจะปล่อยไฟเผาอีก เขายังมีหัวใจอยู่หรอ? หรือว่าความเป็นพ่อยังอยู่?
จุดนี้ทิพย์ก็คิดไม่ออกเหมือนกัน
ทั้งสองที่กำลังพูดอยู่กานต์ได้วิ่งเข้ามา
“แม่ครับ ผมกินเสร็จแล้ว แม่กินเสร็จยัง?”
กานต์ที่แก้มแดงๆอย่างสุขภาพทำให้นรมนซึ้งใจมาก
“แม่ไม่หิวจ่ะ ยังไม่อยากกิน”
นรมนที่กำลังพูด บุริศร์ก็ได้เข้ามาพร้อมกับอาหาร และวางบนโต๊ะหล่อน
“อันนี้ย่อยง่าย และเธอก็ชอบกิน อีกแป๊บค่อยกิน”
เขาพูดจบก็กลับไปที่เตียงเขา
นรมนรู้สึกจับต้องอารมณ์เขาไม่ได้ตั้งแต่กลับมาที่เมืองชลธี
คุณหมอเข้ามาตรวจ ทิพย์ก็ได้พากานต์ออกไป
เห็นคุณหมอที่ตรวจอาการของบุริศร์หล่อนก็ได้แค่มองผ่านๆทำเหมือนมองไม่เห็น และเอาโทรศัพท์ขึ้นมาเล่นไม่พูดอะไร
“คุณบุริศร์จะต้องกินยาตามที่เวลากำหนดน่าจะไม่มีไรละ และของที่แพ้ก็ไม่ต้องไปจับอีก”
“เข้าใจละ”
เขาตอบ
คุณหมอก็ได้ไปตรวจหล่อน เห็นหล่อนดีขึ้นคุณหมอก็รีบออกไป
นรมนคงไม่รู้สึกว่าคนยังอยู่ในห้องอีกคน หล่อนเอากระดาษออกมาวาดรูป แต่ยังไงใจก็ยังไม่หยุดเต้นแรง ถึงเขาไม่อยากยอมรับ เหมือนมีคนมองหล่อน แต่หล่อนก็ทำใจนิ่งๆไม่ได้
หล่อนวางดินสอลง ดึงผ้าห่มห่มแล้วหันข้างเพื่อไม่เห็นหน้าเขา ถึงแม้จะนอนไม่หลับก็ไม่อยากสนใจเขา
เขามีอะไรจะพูดกับหล่อนมากมาย แต่เขาไม่รู้จะพูดยังไง
หล่อนเกลียดเขา
โทรศัพท์ดังขึ้น บุริศร์มองเบอร์โทรที่โทรเข้ามา แล้วมองหล่อน แล้วเอาโทรศัพท์ออกไปด้านนอก
ตอนที่เขาออกจากห้อง นรมนรู้สึกโล่งใจ
อยู่ห้องเดียวกับเขานี้กดดันจริงๆ
คุณหมอเดชาโทรมา
“เป็นไงบ้าง?”
บุริศรถามแต่ก็รู้คำตอบอยู่แล้ว
คุณหมอเดชาพูดเสียงต่ำ:“คุณบุริศร์ ผลออกมาแล้ว DNAเดียวกัน”
ถึงแม้เขาจะเดาออกว่านรมนเป็นภรรยาเขา แต่ตอนนั้นเขาตื่นเต้นมาก
“ไม่ผิดใช่มั้ย?”
“ไม่ผิดแน่นอน ผมรับประกัน”
คุณหมอเดชาทำงานให้ตระกูลโตเล็กหลายปี เขาก็เชื่ออยู่แล้ว
วางสาย เขาตื่นเต้นมากอยากวิ่งเข้าไปกอดหล่อนไว้แน่นๆ แล้วถามหล่อนว่าตกลงเป็นยังไง 5ปีนี้มันเกิดเรื่องไรขึ้น เขามองหล่อนอย่างเจ็บปวดอยู่ด้านนอก
หล่อนขดตัว เหมือนจะไม่ใช่เจ็บขา หน้าซีด
แต่หล่อนไม่พูดสักอย่าง ทนไว้
เขารีบพุ่งเข้าไปหา
“เป็นอะไร? เจ็บตรงไหน? ฉันไปเรียกหมอ”
หล่อนดึงมือเขาไว้
มือคู่นั้นเย็นจัดเต็มไปด้วยเหงื่อ
นรมนมองเขาอย่างเย็นชา :“เธอไม่จำเป็นต้องเป็นห่วง โรคเก่ากำเริบ ทนๆเดี๋ยวก็หาย”
“ทนอะไร? อย่ามาอวดดีได้มั้ย? ฉันไปเรียกหมอ!”
“บุริศร์ เธออย่าหาเรื่องเพิ่มได้มั้ย?”
หล่อนโมโห
เหมือนหล่อนโมโหเขาตลอด
รอบนี้ที่กลับมา หล่อนดันควบคุมอารมณ์ตัวเองไม่อยู่
หล่อนรีบดันอารมณ์ตัวเองไว้ พูดเสียงต่ำ:“ฉันไม่เป็นไร เรียกไปก็เท่านั้น “
เขาเห็นความเกลียดในสายตาหล่อนในวินั้น เขาคิดว่าเขาอาจจะตายได้เพราะสายตาหล่อนด้วยซ้ำ แตาเพียงกี่วิความโมโหของหล่อนก็หายไปหมด
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แค้นรักสามีตัวร้าย