แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง นิยาย บท 351

"คุณชายใหญ่เจ้าคะ เจ้าอย่า......"

เสียงกรีดร้องของลั่วเสี่ยวจู๋ถูกผู้ชายกลืนเข้าไปในปาก

ลั่วเสี่ยวจู๋รีบร้อนมากกว่าเดิม ท่าทางที่ต่อต้านก็แรงขึ้นด้วยจิตใต้สำนึก

เผชิญกับการต่อต้านเช่นนี้ ในที่สุดสีหน้าของผู้ชายก็เย็นชาลง หยุดท่าทางเอาไว้"ลั่วเสี่ยวจู๋

เจ้าอย่ามาทำตัวไม่รู้กาลเทศะ"

สีหน้าของลั่วเสี่ยวจู๋ลุกลี้ลุกลุนเล็กน้อย แต่วินาทีต่อไปก็มีน้ำตาไหลออกมาเต็มหน้า เงยหน้ามองผู้ชายด้วยความเข้มแข็ง"คุณชายใหญ่เจ้าคะ ตกลงเจ้ามองเสี่ยวจู๋เป็นอะไรเจ้าคะ?สาเหตุที่เสี่ยวจู๋อยากเป็นเมียน้อยของคุณชายใหญ่ก็เป็นเพราะว่ารักคุณชายใหญ่จริงๆ แต่หากคุณชายใหญ่มองเสี่ยวจู๋เป็นโสเภณี ก็ต้องขออภัย เสี่ยวจู๋ไม่สามารถทำตามได้เจ้าค่ะ"

พูดเสร็จ ลั่วเสี่ยวจู๋ก็หันหลังไป

แต่พอหันหลังให้ผู้ชาย สายตาของลั่วเสี่ยวจู๋กลับมีความรังเกียจและดูถูกพาดผ่าน

คนในตระกูลจู นางมองออกตั้งแต่ชาติก่อนแล้ว แต่ละคนล้วนน่าขยะแขยง

เป้าหมายของนางไม่ใช่ตระกูลจู ประสบการณ์ของชาติที่แล้วบ่งบอกให้รู้ว่า ถ้าอยากมีชีวิตที่ดีขึ้น ก็ต้องพยายามคลานขึ้นไปให้ได้

ตอนนี้มีเป้าหมายที่ดีกว่า เป็นไปไม่ได้ที่นางจะเอาตระกูลจูอีกล่ะ?

แต่ว่า ตอนนี้นางยังเข้าใกล้เป้าหมายนั้นไม่ได้ มีแต่ต้องใช้อำนาจของตระกูลจูมาช่วย

ชาติที่แล้ว ท่านเว่ยมาที่เมืองหลินอานในเวลานี้ เพื่อจะเลือกศิษย์คนสุดท้าย

ถึงแม้นางไม่เคยได้เห็นท่านเว่ย และก็ไม่รู้ร่องรอยของท่านเว่ยด้วย แต่นางรู้ว่า ชาติที่แล้วตอนแรกท่านเว่ยยังเลือกคนไม่ได้ แต่ตอนที่ท่านเว่ยเลือกคนเคยได้ไปที่หอฝูหม่าน

และผ่านไปอีกหลายปี ก็มีข่าวที่ท่านเว่ยรับศิษย์แพร่หลายออกมา และศิษย์คนนั้นมาจากเมืองซีเหอ

ศิษย์ของท่านเว่ยคือใครนางไม่รู้ แต่นางรู้ว่า คนที่มีความเกี่ยวโยงกับศิษย์ของท่านเว่ย ก็จะเปรียบเสมือนน้ำขึ้นเรือย่อมสูง สมมุติหอฝูหม่านในชาติที่แล้ว

ตอนแรกหอฝูหม่านสู้หอว่านเซียงไม่ได้ แต่ในที่สุดได้ข่าวว่าเจ้านายหอฝูหม่านมีความเกี่ยวข้องกับศิษย์ของท่านเว่ย

เนื่องด้วยเหตุนี้ ทำให้ในที่สุดหอฝูหม่านเอาชนะหอว่านเซียงได้ แม้กระทั่งเจ้านายหอฝูหม่านยังได้เป็นพ่อค้าราชวงศ์แทนที่ตระกูลฮัว

แต่เสียดายที่นางตายเร็วไป และอยู่ในตระกูลจูตลอดชีวิต ดังนั้นสิ่งที่นางรู้ล้วนได้ยินมาจากปากของตระกูลจู ไม่สามารถรู้ได้มากกว่านี้ แต่ไม่เป็นอะไรมาก ขอให้นางมีวิธีดึงดูดความสนใจของท่านเว่ย ก็จะมีโอกาส

ดึงดูดความสนใจของท่านเว่ย แน่นอนว่าไม่ใช่จะให้ท่านเว่ยรับลูกชายของหลานชายคนโตเป็นศิษย์ ไอ้ขยะที่อนาคตจะตายบนร่างกายของโสเภณีในซ่อง คุ้มค่ากับความพยายามที่นางทุ่มเทลงไปหรือ?

นางอยากให้ท่านเว่ยรับฝูซิง น้องชายของนางเป็นศิษย์

ก่อนหน้านี้นางแค่ลองส่งฝูซิงไปเรียนที่โรงเรียน แต่คิดไม่ถึงว่าฝูซิงจะมีพรสวรรค์ด้านนี้ ถูกอาจารย์ชมหลายครั้ง

ดังนั้นหากฝูซิงก็สามารถกลายเป็นศิษย์ของท่านเว่ย งั้นนางในฐานะที่เป็นพี่สาวก็จะเสมือนน้ำขึ้นเรือย่อมสูง

ถึงเวลานั้น นางก็ไม่ต้องเป็นห่วงว่าจะเข้าใกล้อ๋องเซ่อเจิ้งไม่ได้แล้ว

ดังนั้น จูถงผู่ในฐานะที่เป็นหลานชายคนโตของตระกูลจูจะเปรียบเทียบกับอ๋องเซ่อเจิ้งอย่างไรได้ล่ะ?

นางจะต้องมีร่างกายที่บริสุทธิ์เพื่ออ๋องเซ่อเจิ้ง ไม่อย่างงั้นแผนของนางทุกอย่างก็ล้วนจะสิ้นเปล่า

ผู้ชายคนนั้น ก็คือจูถงผู่เมื่อได้ยินคำพูดนี้ ถึงหายโกรธ ขึ้นไปกอดลั่วเสี่ยวจู๋เอาไว้"เมื่อกี้ข้าประทาทไปหน่อย รอเรื่องเสร็จสิ้น ข้าจะรับเจ้าเข้าจวน ถึงเวลานั้นข้าค่อยมีเพศสัมพันธ์กับเจ้า"

พูดเสร็จ จูถงผู่ยังบีบเนื้อเองของลั่วเสี่ยวจู๋เหมือนเป็นการปลอบใจ

ลั่วเสี่ยวจู๋ซุกตัวเข้าไปในอ้อมอกของจูถงผู่"เสี่ยวจู๋รักอย่างต่ำต้อย เพียงหวังว่าคุณชายใหญ่จะสามารถให้เกียรติเสี่ยวจู๋หน่อยนึงเท่านั้นเจ้าค่ะ"

นางพูดอย่างสะอึกสะอื้น

แต่สายตาของลั่วเสี่ยวจู๋กลับดูฉลาดมาก มีประสบการณ์เป็นเมียน้อยโปรดปรานของปู่จูถงผู่ในชาติก่อน นางก็ได้สังเกตรุ่นเด็กเหล่านี้ด้วย จูถงผู่ชอบผู้หญิงแบบไหนนางก็ยิ่งรู้อยู่แก่ใจ