ซ่งหลิงหลางได้ยินเช่นนี้ สีหน้าก็เปลี่ยนไป
ฮ่องเต้ไม่ตามใจนางอยู่แล้ว
ปกติถึงแม้นางเย่อหยิ่งมาก แต่จะเย่อหยิ่งต่อคนที่มีฐานะไม่เท่านางเท่านั้น
เพราะถึงแม้คนเหล่านั้นถูกนางรังแก ก็ไม่กล้าพูดอะไรมาก
และปกติพระชายารองก็ดีต่อนางมาก ปกติเกิดอะไรขึ้นล้วนจะปิดบังให้นาง ทำให้เสด็จพ่อไม่รู้ว่าตัวเองทำอะไรในข้างนอก
ฮ่องเต้ยุ่งทุกวัน ไม่มาสนใจว่านางทำอะไรไปหรอก
แต่นั่นก็ขึ้นอยู่กับสถานการณ์ที่ไม่มีใครนำเรื่องไปฟ้องฮ่องเต้ หากมีคนนำเรื่องของตัวเองไปฟ้องฮ่องเต้ แล้วเสด็จพ่อรู้เข้า......
ใจของซ่งหลิงหลางกระตุก รู้สึกกลัวหน่อยนึง
แต่ไม่นานสีหน้าของซ่งหลิงหลางก็ฟื้นคืนกลับมา
สถานที่เล็กๆเช่นนี้ จะเจอคนที่ไปฟ้องถึงฮ่องเต้ได้หรือ?
นางไม่เชื่อ!
ซ่งหลิงหลางมีความหยิ่งในตัวสูงไป จนกระทั่งยังไม่ไปถามตัวตนของจีเหวินจุน เลยตะโกนโดยตรง
"มาสิ จับนางให้ข้าที"
หลังจากซ่งหลิงหลางพูดจบ ก็มีองครักษ์หลายคนปรากฏตัวบนถนน
จีเหวินจุนเห็นองครักษ์เหล่านั้น รู้สึกกังวลใจ
นางพามาแค่คนหนึ่งเอง!
แต่ว่า......"
"ซ่งหลิงหลาง ถ้ามีความสามารถจริงๆเราก็มาสู้ตัวต่อตัว หาคนมาช่วยมันไม่ยุติธรรม"
ถึงแม้ตัวเองไม่ได้พาองครักษ์มา ก็ต้องสู้ตัวต่อตัวกับซ่งหลิงหลางก่อน ไม่งั้นเสียเปรียบมากไม่ใช่หรือ?
จากนั้นซ่งหลิงหลางที่ดูจะโง่สินะ เวลานี้ก็ฉลาดขึ้นมาสักครั้ง
"เฮ้อ ข้ามีผู้ช่วย เหตุใดถึงต้องสู้ตัวต่อตัวกับเจ้า?นึกว่าข้าโง่หรือ?"
จีเหวินจุน"......ก็นึกว่าเจ้าโง่ไง?"
"ฮ่าๆ"
คนรอบข้างอดไม่ได้ที่จะหัวเราะออกมา
ซ่งหลิงหลางโกรธมาก
"ข้าไม่อยากเสียเวลากับเจ้า เดี๋ยวเจ้าจะต้องมาขอร้อง"พูดเสร็จ ซ่งหลิงหลางก็ส่งสายตาสะกิดองครักษ์
องครักษ์จะขยับตัว จีเหวินจุนก็จับแส้ในมือไว้อย่างแน่น ตอนนี้นางมีเพียงคนเดียว ถ้าว่าไม่ตื่นเต้นมันไม่จริงหรอก
ต้องโทษตัวเอง หลังจากที่ได้ข่าวของซ่งหลิงหลางแล้ว ก็คิดจะมาหาเรื่องนาง รีบมากจนลืมพาคนออกมาด้วย
ตอนนี้องครักษ์ที่จีเหวินจุนพามาคนนั้นก็วิ่งขึ้นมา ปกป้องอยู่ข้างหน้าของจีเหวินจุน แต่กำลังของทั้งสองฝ่ายยังห่างกันมาก
พอดีในเวลานี้ องครักษ์หลายคนวิ่งมาปกป้องอยู่ข้างๆของจีเหวินจุน
จีเหวินจุนเห็นคนที่คุ้นเคย ก็ตาสว่างขึ้นมา
เป็นคนที่แม่สั่งมาแน่นอน ดีจริงๆเลย
จะลองดูว่าซ่งหลิงหลางยังจะทำอย่างไรได้
จำนวนคนของทั้งสองฝ่ายเท่าๆกัน และมองดูแล้วล้วนไม่ใช่คนดีๆ
หากตีกันจริงๆ ใครจะชนะใครจะแพ้ยังไม่แน่
แต่จีเหวินจุนไม่ได้มาเพื่อจะต่อสู้กัน นางมาเพื่อจะหาเรื่องซ่งหลิงหลาง ให้ความสนใจของซ่งหลิงหลางย้ายจากพี่เสี่ยวปิงมาที่นาง
ดังนั้นจีเหวินจุนเลยส่งสายตาสะกิดองครักษ์ องครักษ์ได้เห็น จึงเดินหน้าไปก้าวหนึ่ง"จวิ้นจู่จะต่อสู้กับคุณหนูข้าจริงๆหรือ?"
ตอนที่พูดคำพูดนี้ องครักษ์ปรากฏฆาตกรรมมีเฉพาะทหารออกมา และยังสบตาซ่งหลิงหลาง ทำให้ซ่งหลิงหลางรู้สึกตกใจ
พวกองครักษ์ของซ่งหลิงหลางก็เห็นถึงความผิดปกติ เลยอดไม่ได้ที่จะถามว่า"คุณหนูของเจ้ามาจากจวนไหนหรือ?"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง
สนุกแต่ทำไมคุยกับคนอายุเยอะกว่า เรียกเจ้า ๆ ข้า กับเจ้า ทำไม่ใช่ ท่าน เหมือนอันอัน อานอาน คุยกับพ่อ กับผู้ใหญ่ เรียกเจ้าอยู่เลย...
เนื่องนี้สนุกดี..ถึงแม้จะมีบางตอนที่เขียนเนือยไปหน่อย แต่ก็ตบกลับมาได้ 👍👍👍 คือ โอเคดีเลย...
ตอนที่ 19 - 20 หาย...
เรื่องนี้เคยลงจนจบแล้วหายไปไหนหมด เคยลงในreaderaz...