แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง นิยาย บท 622

ซ่งฉงปิงหยุดฝีเท้าด้วยจิตสำนึก

ร่างนั้นนางไม่จำผิดหรอก คือฉีเทียนเห้า

ฉีเทียนเห้าที่ใส่หน้ากาก

ไม่ทราบว่าเพราะเหตุใด ซ่งฉงปิงไม่ได้เดินหน้าต่อ ยิ่งไม่ได้เข้าไปดูรายละเอียดที่ร้านเครื่องประดับ แต่ยืนรออยู่ที่เดิม

ไม่นาน ฉีเทียนเห้าก็ออกมาแล้ว

ถึงแม้ใส่หน้ากากไว้ แต่ซ่งฉงปิงมองออกได้ทันที

ฉีเทียนเห้าในตอนนี้ ในมือถือกล่องๆหนึ่ง

จากนั้น เดินไปทิศทางตรงข้ามของซ่งฉงปิง

ส่วนทิศทางนั้น เป็นทางไปจวนอ๋องเซ่อเจิ้ง

ซ่งฉงปิงก็เดินไปทางนั้นเหมือนถูกผีอำ

แน่นอนว่า ซ่งฉงปิงตามฉีเทียนเห้าไม่ทัน แต่ไม่ได้หมายความว่านางเข้าไปในจวนอ๋องเซ่อเจิ้งไม่ได้

แถมซ่งฉงปิงยังตั้งใจเดินช้าลงหลายก้าว

หลังจากตอนกลางคืนได้มากับฉีเทียนเห้าหลายครั้งแล้ว คนในจวนอ๋องเซ่อเจิ้งก็จำนางได้หมดแล้ว

ดังนั้น หลังจากซ่งฉงปิงปีนกำแพงเข้าไป องครักษ์ที่อยู่ที่มืดล้วนทำเป็นเอาหูไปนาเอาตาไปไร่

ยังไงเจ้านายก็บอกไว้ว่า นั่นเป็นนายหญิง อยากมาเมื่อไหร่ก็มาเมื่อนั้น

เข้าจวนอ๋องไปไม่นาน ซ่งฉงปิงก็เจอผู้ดูแลของจวนอ๋องชื่อฮันจิ้น

ได้ข่าวว่าฮันจิ้นยังเป็นพี่ชายของฮันหลิน

ได้เห็นซ่งฉงปิง ฮันจิ้นแปลกใจมาก"พระชายาขอรับ?"

ซ่งฉงปิงพยักหน้า ถามอย่างไม่ได้ตั้งใจ"เทียนเห้าได้มาหรือเปล่า?"

ฮันจิ้นพยักหน้าแบบซื่อๆ"มาแล้วขอรับ"

แต่มาแค่สักครู่หนึ่ง มาสั่งเรื่องที่เกี่ยวกับแม่นางหลิว แล้วก็ไป

ซ่งฉงปิงพยักหน้า จากนั้นพูดว่า"ข้าไปเยี่ยมคังหวังเฟยหน่อย"

เห็นฮันจิ้นจะตามขึ้นมา ซ่งฉงปิงพูดอย่างราบเรียบ"ข้าไปเองก็พอ"

ฮันจิ้นก้มหน้าลง"ขอรับ"

ซ่งฉงปิงสะบัดหน้าเดินจากไป ไม่เห็นสิ่งผิดปกติเล็กน้อยบนใบหน้าของฮันจิ้น

ถึงแม้หลิวจิ้งเซียนเพียงได้ผ่านการรักษาของซ่งฉงปิงครั้งเดียวเอง แต่ซ่งฉงปิงได้ให้ยาหลิวจิ้งเซียนไว้ แถมล้วนเป็นยาดีด้วย

เพียงเห็นแก่ว่าหลิวจิ้งเซียนเป็นผู้หญิงด้วยกัน แถมยังเป็นผู้หญิงที่ใจดีและน่าสังเวช ซ่งฉงปิงก็จะใช้ยาดีๆรักษานางอยู่แล้ว

มีแต่บาดแผลในร่างกายหายดี บาดแผลในใจของหลิวจิ้งเซียนถึงสามารถดีขึ้น

แต่ซ่งฉงปิงคิดไม่ถึงว่า ตอนที่ตัวเองเข้าไปในเรือนที่หลิวจิ้งเซียนอยู่ กลับได้เห็นหลิวจิ้งเซียนถือกล่องเครื่องประดับอยู่ในมือ

และถ้ามองไม่ผิด กล่องเครื่องประดับกล่องนี้ เป็นกล่องเดียวกันกับกล่องที่ฉีเทียนเห้าถือออกมาจากร้านเครื่องประดับร้านนั้น

อยู่ๆหัวใจก็เหมือนถูกอะไรจับไว้อย่างแน่น

ฉีเทียนเห้าบอกนางว่า ตัวเองไม่มีความสัมพันธ์ใดๆกับหลิวจิ้งเซียน

เพียงแต่ว่าหลิวไท่ฟู่เคยช่วยชีวิตเขา ดังนั้นพอรู้ว่าชีวิตของหลิวจิ้งเซียนประสบอันตราย ถึงได้ช่วยนางด้วย

แต่ถ้าไม่มีความสัมพันธ์ใดๆ เหตุใดเขาถึงซื้อเครื่องประดับให้นางล่ะ?

และที่อ๋องคังเกิดเหตุในเมื่อคืน ก็เกี่ยวข้องกับเขาด้วยหรือเปล่า?

ใช่แล้ว ทั่วเมืองหลวงนอกจากฉีเทียนเห้าแล้ว ยังมีอีกซักกี่คนที่สามารถลงมือต่ออ๋องคังได้?

ตอนที่อึ้งอยู่ หลิวจิ้งเซียนก็ได้เจอซ่งฉงปิง

"เจียเล่อจวิ้นจู่"

หลิวจิ้งเซียนเดินมาทางซ่งฉงปิงด้วยรอยยิ้ม

จากนั้นกล่าวคำขอบคุณต่อซ่งฉงปิง"ครั้งนี้จิ้งเซียนต้องขอขอบคุณเจียเล่อจวิ้นจู่เจ้าค่ะ"

ระหว่างที่พูด ยังทำความเคารพต่อซ่งฉงปิง

ซ่งฉงปิงฟื้นสติกลับมา มองหลิวจิ้งเซียน

หลิวจิ้งเซียนในตอนนี้สถานะจิตใจใช้ได้อยู่ แต่เหมือนมีเรื่องเป็บไว้ในใจ

สายตาของซ่งฉงปิงมองไปบนมือของหลิวจิ้งเซียน"นี่คือ......"

หลิวจิ้งเซียนเห็นซ่งฉงปิงมองกล่องเครื่องประดับในมือของตัวเอง มือสั่นเล็กน้อย สีหน้าก็ไม่ค่อยเป็นธรรมชาติ

แต่ไม่นาน ก็เหมือนปล่อยวางเล็กน้อย"คนอื่นให้มา"