แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง นิยาย บท 623

อย่างที่คิด ซ่งฉงปิงเพิ่งพูดออกมา ก็ได้ยินองครักษ์คนนั้นพูดว่า"หากเจียเล่อจวิ้นจู่ไม่ไป เรามีแต่ต้องใช้วิธีพิเศษบางอย่าง"

อะไรคือวิธีพิเศษ ซ่งฉงปิงรู้อยู่แก่ใจ

นอกจากใช้กำลัง ยังเป็นอะไรได้อีกล่ะ?

ถ้าเป็นเช่นนี้ ตามไปยังดีกว่าเลย

ดูจากท่าทางนี้แล้ว ถ้าตัวเองไม่ไป ฝ่ายตรงข้ามไม่ยอมง่ายๆอยู่แล้ว

มีครั้งที่หนึ่ง ก็จะมีครั้งที่สอง

จำเป็นด้วยหรือ?

เพราะฉะนั้น ซ่งฉงปิงพยักหน้า"ได้ ช้าไปกับพวกเจ้า แต่ชุดที่ข้าใส่ไม่เหมาะที่จะเข้าพระราชวัง ต้องเปลี่ยนชุดๆหนึ่งก่อน"

องครักษ์สองคนได้ยินเช่นนี้ก็มองไปทางชุดของซ่งฉงปิง เป็นชุดที่ธรรมดาจริงๆ ไม่เหมาะที่จะเข้าพระราชวัง

แต่ฮองเฮาอยากเจอซ่งฉงปิงจะไม่สนหรอกว่าซ่งฉงปิงใส่ชุดอะไร เลยขมวดคิ้ว เหมือนไม่ยอมรับ

เห็นได้ชัดว่านี่คือกลัวซ่งฉงปิงจะก่อเหตุอะไรขึ้น แล้วพวกเขาจะกลับไปรายงานได้อย่างไร

ซ่งฉงปิงเห็นเช่นนี้ สีหน้าบึ้งตึง พูดอย่างเย็นชา"ข้าจะเปลี่ยนชุดยังไม่ได้หรือ?หรือว่าฮองเฮาไม่ได้จะเชิญข้า เป็นการจับข้าหรือ?"

เสียงของซ่งฉงปิงดังขึ้นหน่อยนึง

ไม่นานเสียงของซ่งฉงปิงก็ดึงดูดให้คนเดินหยุดเดินแล้วชะงักมองมา

พอคนเดินเหินว่าคือเจียเล่อจวิ้นจู่ ยิ่งไม่ไปไหน แถมยังมีแนวโน้มที่จะมากขึ้นเรื่อยๆ

องครักษ์เห็นเช่นนี้ กลัวจะมีปัญหาอะไร รีบถามซ่งฉงปิงว่า"จวิ้นจู่คิดจะทำอะไร?"

เห็นองครักษ์ว้าวุ่นใจ ซ่งฉงปิงชี้ถนนเส้นข้างหน้านี้"ก็ไม่ได้จะทำอะไรมาก หอปิงอวี้อยู่ไม่ไกลจากที่นี่ ในเมื่อข้าต้องเข้าพระราชวัง แน่นอนต้องใส่ชุดที่ดูดีหน่อย"

องครักษ์รู้จักหอปิงอวี้อยู่แล้ว

พระสนมในพระราชวังก็ชอบซื้อชุดในหอปิงอวี้ ได้ข่าวว่าพระสนมที่ใส่ชุดที่ซื้อในหอปิงอวี้แล้วถูกฮ่องเต้เห็น ล้วนจะถูกฮ่องเต้โปรดปรานมากขึ้น

ดังนั้นองครักษ์สองคนแลกเปลี่ยนสายตากัน ยอมให้ไป

ซ่งฉงปิงไม่ได้นั่งรถม้าที่องครักษ์เตรียมให้ แต่กลับใช้เดิน

องครักษ์สองคนรีบร้อนมาก แต่ไม่มีวิธีใดๆ พวกเขาทำอะไรซ่งฉงปิงไม่ได้ทั้งสิ้น

ไม่นานซ่งฉงปิงก็มาถึงหอปิงอวี้

"เอาชุดที่ดีที่สุดของร้านออกให้"พอซ่งฉงปิงเข้าไป ยังไม่ทันรอเถ้าแก่พูด ก็สั่งโดยตรง

เถ้าแก่รู้จักซ่งฉงปิง เดิมทีเห็นซ่งฉงปิงเดินมา คิดจะขึ้นไปทักทาย แต่พอได้ยินซ่งฉงปิงพูดเช่นนี้ เถ้าแก่ก็มองไปที่องครักษ์สองคนที่ตามซ่งฉงปิงมาโดยจิตสำนึก ทันใดนั้นก็เข้าใจขึ้นมา

"จวิ้นจู่จะใส่ในสถานการณ์อะไรขอรับ?"

ฐานะของซ่งฉงปิงในตอนนี้ คนที่ไม่รู้จักนางถึงจะทำให้คนรู้สึกแปลก

ซ่งฉงปิงมองไปดูชุดที่วางจำหน่ายอยู่ในร้าน ไม่ได้มีการส่งสายตากับเถ้าแก่ เพียงพูดอย่างราบเรียบ"จะไปเข้าเฝ้าฮองเฮาเหนียงเหนียง ดูเรียบร้อยหน่อยก็พอ"

สายตาของเถ้าแก่กะพริบเล็กน้อย พยักหน้า จากนั้นเดินไปถึงหน้ากระโปรงแขนกว้างสีฟ้าชุดหนึ่ง"ไม่ทราบว่าชุดนี้จวิ้นจู่รู้สึกยังไงขอรับ?"

ซ่งฉงปิงมองไปที่หนึ่ง พยักหน้า"ก็ชุดนี้ละกัน"

จากนั้นซ่งฉงปิงก็หยิบกระโปรงแขนกว้างสีฟ้าไปที่ห้องเปลี่ยนเสื้อ

ตอนที่ซ่งฉงปิงเข้าไปในห้องเปลี่ยนเสื้อนั้น องครักษ์สองคนกังวลมาก

พวกเขากลัวว่าซ่งฉงปิงจะหนีโดยใช้ช่องว่างในการเปลี่ยนชุด แต่ก็ไม่กล้าเข้าไปดู

แอบสอบถามเถ้าแก่มาหลายครั้ง หลังจากยืนยันว่าห้องเปลี่ยนเสื้อข้างในไม่มีหน้าต่างหรือประตูอื่นแล้ว ถึงแม้พวกเขาโล่งใจลงมาเยอะ แต่ก็ยังไม่สามารถวางใจได้หมด

ดีที่ไม่นานซ่งฉงปิงก็ใส่ชุดที่เปลี่ยนใหม่เดินออกมา

ในขณะที่องครักษ์สองคนโล่งใจอยู่ ใต้ตายังมีความตกใจปรากฏ

ต้องยอมรับว่า ซ่งฉงปิงใส่ชุดนี้ดูดีจริงๆ

ชุดสีฟ้าสร้างความสูงส่งและสง่างามให้ซ่งฉงปิง มีความรู้สึกที่เย็นชา ทำให้คนรู้สึกหวาดกลัวแต่ก็อดไม่ได้ที่จะเกิดความปรารถนา

ทำให้ตอนที่องครักษ์สองคนเผชิญหน้ากับซ่งฉงปิงได้เพิ่มความเคารพ

หลังจากเปลี่ยนชุดแล้ว ซ่งฉงปิงก็ไม่ได้ก่อเรื่องอย่างที่องครักษ์คิดอีกแล้ว กลับขึ้นรถม้าที่องครักษ์นำมาโดยตรง