แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง นิยาย บท 645

อยู่ในหมู่บ้านชิงเหอนี้ ซ่งฉงปิงรู้สึกราวกับว่าอยู่ในหมู่บ้านต้าซิงเลย จึงไม่ชอบที่ถูกคนมาทำความเคารพ

เด็กหนุ่มทั้งสองคนได้แต่มองหน้ากันไปมา และลุกขึ้น

หลี่เหล่าโถวกลับลังเลใจเล็กน้อย

เวลานี้ ซ่งฉงปิงจึงเอ่ยถามหลี่เหล่าโถวว่า "ได้ยินมาว่าเจ้ามีประสบการณ์การตีเหล็กหรือ?"

"เอ่อ......ตอนหนุ่มๆ ข้าน้อยได้ฝึกฝนมาหลายปีขอรับ" หลี่เหล่าโถวประหม่าเล็กน้อย มือไม้ไม่รู้จะจัดวางไว้ตรงไหน และยังพูดติดอ่างอีกด้วย

เห็นหลี่เหล่าโถวเป็นเช่นนี้ ซ่งฉงปิงก็อดไม่ได้ที่จะปลอบโยนเขา "ไม่ต้องประหม่าหรอก......"

เมื่อเห็นการปลอบโยนของตนเองยิ่งทำให้หลี่เหล่าโถวประหม่ายิ่งขึ้น มือวางระเกะระกะไปหมด ซ่งฉงปิงจึงทำได้เพียงปิดปากเงียบเท่านั้น

จางกุ้ยที่อยู่ข้างๆ เห็นเช่นนั้น ก็อดไม่ได้ที่จะอธิบายว่า : "ร้านตีเหล็กที่หลี่เหล่าโถวเคยร่ำเรียนมาก่อนหน้านี้ เป็นที่ที่มีชื่อเสียงในเมืองหลวง ศิษย์พี่คนหนึ่งของเขา ตอนนี้ยังสร้างอาวุธยุทโธปกรณ์อยู่ในกระทรวงโยธาธิการอีกด้วย

จางกุ้ยพูดแบบนี้ ซ่งฉงปิงก็รู้สึกแปลกใจเล็กน้อย

คนหนึ่งดำรงตำแหน่งในกระทรวงโยธาธิการ อีกคนหนึ่งกลับกลายเป็นข้าทาส โชคชะตาชีวิตของศิษย์พี่ศิษย์น้องช่างแตกต่างราวกับฟ้าดินจริงๆ

เพียงแต่ว่าเมื่อเอ่ยถึงอาวุธยุทโธปกรณ์ ซ่งฉงปิงก็นึกอะไรขึ้นมาได้อย่างฉับพลัน

ตอนนี้เสด็จพ่อยังหาช่างตีเหล็กที่เหมาะสมไม่ได้ มิเช่นนั้นแล้ว ตนเองก็ให้หลี่เหล่าโถวไปลองดูดีไหม?"

เมื่อนึกถึงตรงนี้ ซ่งฉงปิงจึงมองไปที่หลี่เหล่าโถว "ข้ามีพิมพ์เขียวอยู่หนึ่งแผ่น เวลานี้ยังหาช่างตีเหล็กที่เหมาะสมเพื่อช่วยขึ้นรูปออกมาไม่ได้เลย เจ้าต้องการลองดูหรือไม่?"

ซ่งฉงปิงเอ่ยคำพูดนี้ออกมา หลี่เหล่าโถวก็ถูๆ มือเล็กน้อย "จวิ้นจู่......ไม่ใช่สิ เถ้าแก่......เอาของมาดูก่อนได้หรือไม่ขอรับ?"

ซ่งฉงปิงดูเหมือนจะมองออกว่า ถึงแม้หลี่เหล่าโถวจะประหม่าเล็กน้อย แต่สำหรับการตีเหล็กกลับมีความสนใจอย่างมาก แสดงให้เห็นว่าหลี่เหล่าโถวชอบการตีเหล็กจริงๆ

ซ่งฉงปิงพยักหน้า

เมื่อทุกคนคิดว่าซ่งฉงปิงต้องการปากกาและกระดาษในการวาดภาพ ก็เห็นซ่งฉงปิงดึงรูปภาพออกจากในแขนเสื้อแทน

นี่......คาดไม่ถึงว่าจะนำติดตัวมาด้วย?

นั่นจะต้องเป็นสิ่งที่สำคัญอย่างมาก

เมื่อคิดถึงตรงนี้แล้ว สีหน้าท่าทางของหลี่เหล่าโถวจึงดูจริงจังขึ้นมา

หลี่เหล่าโถวเข้าใจอย่างชัดเจน ที่ในหมู่บ้านมีวันนี้ได้ ก็ล้วนเป็นเพราะซ่งฉงปิงทั้งสิ้น

ตอนนี้ผู้มีพระคุณต้องการความช่วยเหลือ แน่นอนว่าเขาจะต้องทำอย่างสุดความสามารถ

ฉะนั้น ก่อนที่จะได้เห็นพิมพ์เขียว หลี่เหล่าโถวได้ตั้งปณิธานแล้วว่า ไม่ว่าซ่งฉงปิงจะต้องการอะไร เขาก็จะต้องลองดู

แต่ทว่า เมื่อพิมพ์เขียวถูกกางออก เห็นชิ้นส่วนกองนั้น หลี่เหล่าโถวก็ตกตะลึง

ทั้งหมดไม่เคยเห็นมาก่อนเลย

แล้วก็มองไม่ออกด้วยว่าสิ่งเหล่านั้นคืออะไร

ถึงแม้ว่าจะมองไม่ออก แต่หลี่เหล่าโถวยังอดทนต่อความประหม่า รับสิ่งของนั้นมา มองดูอย่างละเอียดถี่ถ้วน

จางซานกับหลู่ฮ่วยก็เข้ามาร่วมด้วย และทั้งสามคนจึงเริ่มศึกษาดู

ที่ด้านข้าง ซ่งฉงปิงอธิบายว่า : "ขนาดของสิ่งของเหล่านี้ ก็เหมือนตามที่ระบุไว้ข้างต้น ค่อนข้างละเอียดถี่ถ้วน"

จากนั้น ซ่งฉงปิงก็ชี้ไปที่ส่วนที่สำคัญที่สุดของเครื่องจักร "โดยเฉพาะรายละเอียดตรงนี้จะค่อนข้างยาก"

สิ่งของที่นางให้ แน่นอนว่าเป็นพิมพ์เขียวของพายุเข็มดอกลูกแพร์

เพียงแต่ว่า ถือว่าเป็นพิมพ์เขียวของอาวุธลับ เพื่อป้องกันการสูญหายของพิมพ์เขียว นางเตรียมชั้นเชิงเอาไว้แล้ว

ขั้นแรก พิมพ์เขียวของพายุเข็มดอกลูกแพร์นั้น เป็นเพียงพิมพ์เขียวการถอดแยกชิ้นส่วนเท่านั้น มีทั้งหมดสามสิบห้าชิ้นส่วน สำหรับคนที่ไม่เคยเห็นพายุเข็มดอกลูกแพร์ คิดอยากจะก่อร่างมันให้สำเร็จรูป มันยากซะยิ่งกว่ายาก

นอกจากนี้——