แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง นิยาย บท 668

ในขณะที่จางลี่เหนียงรู้สึกหวาดกลัว ทุกคนก็ล้วนมองไปทางซ่งฉงปิง

จากนั้น ซ่งฉงปิงก็เปิดเผยเรื่องใหญ่อีกเรื่องหนึ่ง

ซ่งฉงปิงพูด"พวกเจ้านึกว่าเหตุใดจางลี่เหนียงถึงได้กลายเป็นหญิงหม้าย?"

ดวงตาของจางลี่เหนียงหดลงเล็กน้อย จากนั้นส่ายหน้าอย่างแรง

นางคิดไม่ถึงว่า ซ่งฉงปิงรู้เข้าจริงๆ

ไม่ ไม่ได้!

พูดออกมาไม่ได้

จางลี่เหนียงคิดจะดิ้นรน

คิดจะห้ามซ่งฉงปิงอ้าปาก

แต่มีไป๋เสาเฝ้าอยู่ การที่จางลี่เหนียงจะดิ้นรนให้ได้นั้น เป็นเรื่องนี้เป็นไปไม่ได้หรอก

ภายใต้สายตาที่หวาดกลัวของจางลี่เหนียง ซ่งฉงปิงก็พูดต่อ

"สามีของจางลี่เหนียง หรือกล่าวว่าครอบครัวสามีของนาง ตายในมือของนาง"

ที่แท้แล้ว เดิมทีจางลี่เหนียงไม่ใช่คนของเมืองซู

ก่อนที่จะไปเมืองซู เนื่องด้วยพฤติกรรม จางลี่เหนียงถึงอยู่ต่อไม่ได้ในเมืองของตน เลยได้ไปเมืองซู รู้จักสามีของนาง

สามีของจางลี่เหนียงร่างกายอ่อนแอ

แต่แม่สามีของจางลี่เหนียงทำธุรกิจเล็กๆน้อยๆได้ หาเงินได้หน่อยนึง ชีวิตก็ไม่ได้อยู่ยาก

จากการตรวจสอบ ซ่งฉงปิงพบว่าสามีของจางลี่เหนียงตายเพราะไข้หวัด และในเวลาเดียวกัน จางลี่เหนียงก็มีประวัติการซื้อยาปลอม

ส่วนแม่สามีของจางลี่เหนียง ล้วนพูดกันว่านางตายเพราะเสียใจอย่างหนัก แต่ช่วงเวลานั้น จางลี่เหนียงก็ได้ซื้อยาขจัดหนูพอดี

ดังนั้น พอคำนวณแบบนี้แล้ว นางเป็นคนทำให้ตนเองกลายเป็นหญิงหม้าย

เพื่อที่จะได้บ้านและทรัพย์สินของบ้านสามี

ดูจากสิ่งเหล่านี้ ก็รู้ได้ว่าจางลี่เหนียงคนนี้เป็นแบบไหนแล้ว

อย่าว่าแต่คนพวกซ่งฉงปิง แม้กระทั่งพวกนักเลงและพี่จงที่จางลี่เหนียงหามา พอได้ยินเช่นนี้ก็อดไม่ได้ที่จะตัวสั่น

ล้วนบอกกันว่าใจที่ร้ายที่สุดคือใจผู้หญิง โหดร้ายมาก

จางลี่เหนียงก็คือตัวแทนในนั้นเลยสิ?

พอนึกถึงความสัมพันธ์ของพวกเขากับจางลี่เหนียง นึกถึงว่าพวกเขาอาจจะมีโอกาสโดนหลอกด้วย พวกเขาก็ใจสั่น

และมนตอนนี้ ซ่งฉงปิงก็ไม่สนใจแล้วว่าจางลี่เหนียงเป็นสีหน้ายังไง

สำหรับนาง จางลี่เหนียงเป็นแค่คนนอกเท่านั้น

นางจะเป็นยังไง ที่ว่าการอำเภอจะมีการตัดสิน

คนแบบนั้น นางยังไม่อยากทำในมือตัวเองสกปรก

หากไม่ใช่เพื่อจางเอ้อหลาง นางจะไม่ไปตรวจสอบเรื่องของจางลี่เหนียงด้วยซ้ำไป

ว่าแต่ เรื่องไม่ยุติธรรมบนโลกนี้มีอยู่มากมาย หากไม่ได้เจอ นางก็ไม่ไปค้นอย่างจริงจังหรอก

ตอนนี้ก็แค่บังเอิญได้เจอเท่านั้น

ซ่งฉงปิงมองไปทางจางเอ้อหลาง ถามว่า"ตอนนี้เจ้ายังจะให้ข้าให้อภัยอีกไหม?"

ตั้งแต่ที่จางเอ้อหลางรู้ว่าคนที่ช่วยตัวเองในตอนนั้นคือฉินซานเอ๋อร์ หลังจากที่ฉินซานเอ๋อร์รู้ว่าตัวเองถูกลักพาตัว จางเอ้อหลางก็ใจไม่อยู่กับเนื้อกับตัวเลย

ถึงแม้จางเอ้อหลางก็ได้ยินเรื่องตอนหลังของจางลี่เหนียง แต่หัวใจของเขาไม่มีการแปรปรวนใดๆแล้ว

สิ่งที่เขาคิดอยู่ในใจ ยังคงเป็นเรื่องของฉินซานเอ๋อร์

ดังนั้น ตอนที่ซ่งฉงปิงถามคำถามนี้ จางเอ้อหลางถึงฟื้นสติกลับมาให้ได้

แต่ จางเอ้อหลางไม่ได้ตอบคำถามของซ่งฉงปิง กลับมองไปทางฉินซานเอ๋อร์"เจ้า......คนในตอนนั้น เป็นเจ้าจริงหรือ?"

ถึงแม้จางเอ้อหลางรู้ว่าซ่งฉงปิงเป็นไปไม่ได้ที่จะโกหก

แต่นับบัดนี้ จางเอ้อหลางยังคงจะรู้คำตอบจากปากของฉินซานเอ๋อร์

ฉินซานเอ๋อร์นึกว่าตลอดชีวิตจางเอ้อหลางล้วนไม่มีวันรู้เรื่องนี้

แถมนางยังไม่เคยคิดเลยว่า ในนี้ยังมีความแปรปรวนมากขนาดนี้

จริงๆแล้วหลังจากที่ลั่วหลานถูกประหารชีวิต แล้วนางได้รับความอิสระ เดิมก็คิดจะอยู่ต่อในเมืองซีเหอ

เพราะนางรู้สึกว่าเมืองซีเหอเป็นพื้นที่ที่สงบ ประชากรในพื้นที่ก็ซื่อสัตย์ แถมยังมีอาหารที่อร่อยด้วย

แต่ยังไงผู้หญิงคนหนึ่งก็ได้ดึงดูดความสนใจของคนอื่น