แม่หญิงปรุงยามือปราบกับลูกลิงทั้งสอง นิยาย บท 770

“มีอะไรหรือ?”

ซ่งฉงปิงถามไปพลางพยายามเดินตามจังหวะของฉีเทียนเห้าไปพลาง

รีบร้อนเช่นนี้ ต้องมีเรื่องอะไรเกิดขึ้นอย่างแน่นอน

เมื่อได้ยินซ่งฉงปิงถาม ฉีเทียนเห้าก็เปลี่ยนจากจับมือมาเป็นกอดและกล่าวว่า “ไปแล้วเจ้าก็จะรู้เอง”

ในขณะพูดก็พาซ่งฉงปิงกระโดดขึ้นไปบนหลังคา

จากนั้นก็ขี่ม้า

เมื่อรู้สึกได้ถึงความเร็วของฉีเทียนเห้า ซ่งฉงปิงก็รู้ว่ามีเรื่องสำคัญบางอย่างเกิดขึ้น หรืออาจกล่าวได้ว่าเป็นเรื่องที่ฉีเทียนเห้าค่อนข้างใส่ใจ

สำหรับแนวโน้ม ซ่งฉงปิงมีการคาดเดาบางอย่างในใจแล้ว จึงไม่ได้ถามอีก จะได้ไม่รบกวนฉีเทียนเห้า

ไม่นานซ่งฉงปิงก็ถูกฉีเทียนเห้าพามาถึงบ้านหลังหนึ่ง

บ้านหลังใหญ่โต แต่เงียบสงัดมาก และภายในลานบ้านก็มีคนจำนวนไม่น้อยมารวมตัวกัน

แต่เนื่องจากพวกเขาเข้ามาทางกำแพง ดังนั้นซ่งฉงปิงจึงไม่รู้ว่าที่นี่คือที่ไหน?

แต่ไม่นานซ่งฉงปิงก็รู้

หลังจากที่ฉีเทียนเห้าพาซ่งฉงปิงเข้าไปในบ้าน ก็มีคนมาต้อนรับด้วยความเคารพ

แต่ฉีเทียนเห้าไม่สนใจคนเหล่านั้น เขาอุ้มซ่งฉงปิงและถีบประตูให้เปิดออก

เมื่อเข้าไปในห้องและเห็นคนที่นอนอยู่บนเตียง สีหน้าของซ่งฉงปิงก็เคร่งขรึมขึ้นมา

คนที่อยู่บนเตียงเป็นคนคุ้นเคย

เพียงแต่ไม่ได้เจอกันมานาน และซ่งฉงปิงเกือบจะจำไม่ได้แล้ว

เนื่องจากในเวลานี้ คนที่อยู่บนเตียงป่วยหนักจนไม่อาจรักษา ชีวิตแขวนอยู่บนเส้นด้ายและใกล้ตาย

คนผู้นี้ไม่ใช่ใครอื่น แต่เป็นเซี่ยงเซียวเซียน สวินฝู่ของหย่งเหลียงและเหลียงโจว

ก่อนหน้านี้ในระหว่างคดีของตระกูลจู เซี่ยงเซียวเซียนเคยมาหาตนเอง นางจับชีพจรให้เขา และพบว่าเซี่ยงเซียวเซียนถูกพิษกู่แม่ลูก

เซี่ยงเซียวเซียนถูกพิษกู่แม่ลูกเป็นเวลานาน ร่างกายได้รับความเสียหาย และมีชีวิตอยู่ได้เพียงครึ่งปีเท่านั้น

ในเวลานั้นตามตำราเกี่ยวกับพิษกู่แม่ลูกที่ซุนมู่หยางให้นาง ประกอบกับการปลุกเสกน้ำแร่วิญญาณ เพื่อทำยาชนิดหนึ่ง ทำให้เซี่ยงเซียวเซียนมีชีวิตอยู่ได้อีกครึ่งปี รวมเป็นหนึ่งปี

และในเวลานั้น นางยังให้เซี่ยงเซียวเซียนใช้เวลานี้ไปค้นหาที่อยู่ของพิษกู่แม่ลูก

แต่เซี่ยงเซียวเซียนทำไม่สำเร็จ

เมื่อครบหนึ่งปี แต่เซี่ยงเซียวเซียนไม่ได้ทำอะไรเลย

ในเวลานั้นท่านป้าของเซี่ยงเซียวเซียนมาขอร้องให้นางไปดู

ในเวลานั้นเซี่ยงเซียวเซียน หัวใจสงบน้ำดังสายน้ำและตายทั้งใจ แต่ยังมีเรื่องที่ไม่เสร็จสิ้น

และเรื่องที่ไม่เสร็จสิ้นของเซี่ยงเซียวเซียนก็คือคดีหนึ่ง

สำหรับซ่งฉงปิงแล้ว เซี่ยงเซียวเซียนเป็นเพียงคนที่รู้จักกันโดยบังเอิญเท่านั้น นางสามารถช่วยรักษาได้ แต่ไม่มีหน้าที่ที่จะเกลี้ยกล่อม

ดังนั้นต่อมานางจึงเพิ่มยาชนิดหนึ่งให้กับเซี่ยงเซียวเซียนถือได้ว่าเป็นการทดสอบยับยั้งพิษกู่แม่ลูก

มันได้ผล

แต่ดูจากท่าทางของเซี่ยงเซียวเซียนในตอนนี้แล้ว ซ่งฉงปิงก็รู้ว่ายาไม่มีประโยชน์สำหรับเขา

ในเวลานี้สีหน้าของเซี่ยงเซียวเซียนไม่น่ามอง ในสีขาวดูเหมือนมีสีเทา

เมื่อเทียบกับเมื่อก่อนแล้ว ในตอนนี้เซี่ยงเซียวเซียนผอมลงมาก และไม่ใช่การกล่าวเกินจริงที่จะบรรยายว่าผอมเหมือนหนังหุ้มกระดูก

ก่อนหน้านี้เซี่ยงเซียวเซียนยังมีเรื่องที่ทำไม่เสร็จสิ้น ในดวงตาก็ยังมีแสงสว่าง แต่เซี่ยงเซียวเซียนในตอนนี้ต้องบรรยายว่าเหมือนหัวใจเป็นขี้เถ้าแล้ว

ชายหนุ่มรูปงามคนหนึ่งที่มีจิตใจเร่าร้อนฮึกเหิม แต่ในตอนนี้เป็นเช่นนี้แล้ว

เซี่ยงเซียวเซียนผู้นี้ แท้ที่จริงแล้วผ่านอะไรมาบ้าง?

ซ่งฉงปิงไม่มีเวลามากพอที่จะไปคิดหาสาเหตุ สิ่งสำคัญที่สุดในตอนนี้คือการช่วยรักษาชีวิตของเซี่ยงเซียวเซียน

สิ่งที่มองเห็นด้วยตาเปล่าได้ในเวลานี้คือหนอนพิษกู่ตัวหนึ่งกำลังกระโดดอยู่ในช่องอกของเซี่ยงเซียวเซียน และขอบเขตก็มีกว้างมาก

เห็นได้ชัดว่าหนอนพิษกู่เริ่มกระสับกระส่ายแล้ว

ถึงอย่างไรทันทีที่เจ้าบ้านตาย กู่ลูกก็จะต้องตายตามไปด้วย

และหนอนพิษกู่ที่กระสับกระส่าย สร้างความเสียหายอย่างใหญ่หลวงต่อเจ้าบ้านเช่นเซี่ยงเซียวเซียน

หากตัวหนึ่งไม่ดีก็อาจเข้าสู่หัวใจโดยตรง ทำให้เกิดผลที่ย้อนกลับไม่ได้