แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 332

“ใคร!” ลั่วซินเม่ยตะโกน

เหยาชิงหลีพลันหันหน้าไป ก็เห็นมู่เหลียนโยวเดินเข้ามา สวมชุดคลุมลายดอกบัวสีดำและสีแดง ใบหน้าคมคายเต็มไปด้วยความเย็นชากระหายเลือด

ทันทีที่นางเห็นเขา ไม่รู้เพราะเหตุใด เหยาชิงหลีอยากจะร้องไห้ รู้สึกน้อยใจ จู่ๆ ก็อยากจะร้องไห้ ร่างกายที่ตึงเครียดก็ผ่อนคลาย

“มู่เหลียนโยว!” ลั่วซินเม่ยโกรธ “เจ้าอีกแล้ว!”

“ใช่แล้ว ซื่อจื่ออีกแล้ว!” ดวงตามู่เหลียนโยวเหี้ยมโหด แฝงด้วยรอยยิ้ม

ลั่วซินเม่ยรู้สึกว่าหน้าตาและศักดิ์ศรีของนางหายไปหมด!

เมื่อครู่นางเหยียบเหยาชิงหลีจมดิน ครู่ต่อมา นางถูกตีล้มลงคุกเข่าต่อหน้าเหยาชิงหลี

“ท่านหญิง!” เหยาลี่เฟิงรีบช่วยประคองลั่วซินเม่ย

“ไปให้พ้น!” ลั่วซินเม่ยผลักเขาออกไป คำราม “มู่เหลียนโยว ข้าจะฆ่าเจ้า!”

พลันคว้าแส้ที่เอวฟาดใส่มู่เหลียนโยวเต็มแรง

มู่เหลียนโยวคว้าหางแส้ เตะเข่านางอย่างแรง

"ว๊าย" ลั่วซินเม่ยกรีดร้อง ล้มลงกับพื้นอีกครั้ง "มู่เหลียนโยว เจ้ากล้าดี..."

"ข้ากล้า!" รอยยิ้มที่เย็นชาโหดเหี้ยมบนริมฝีปาก เหลือเชื่อมู่เหลียนโยวเหยียบใบหน้าลั่วซินเม่ย

“กรี๊ด...”

หลังจากเสียงกรีดร้องและเสียง "ผั่ก" ที่ดังขึ้น หัวของลั่วซินเม่ยที่เพิ่งยกขึ้น ก็ถูกมู่เหลียนโยวเหยียบใต้เท้า

พวกเหมยไทเฮากับสื่อฮองเฮาตกใจจนดวงตาแทบถลนออกมา

ลั่วซินเม่ยเป็นถึงหย่งซานจวิ้นจู่ มู่เหลียนโยวดูถูกลั่วซินเม่ยยังพอว่า แต่ตอนนี้ถึงกับเหยียบหน้านางต่อหน้าทุกคน!

“ปล่อยข้า...กรี๊ด!” ลั่วซินเม่ยกรีดร้องเจ็บปวด

เรื่องที่ทำให้นางทนไม่ไหวมากที่สุด ก็คือนางเป็นถึงหย่งซานจวิ้นจู่ ถูกทำเช่นนี้ต่อหน้าธารกำนัล!

“จิ่งอ๋องซื่อจื่อ อย่าอวดดี!” พวกเหมยไทเฮาได้สติแล้ว

“รีบไปทูลเชิญฮ่องเต้เร็ว!” สื่อฮองเฮาร้องสั่ง