แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 363

“โอ้ อันนี้เอาไปเจ็ดคะแนนได้” ผู้อาวุโสจูทำหน้าแปลกใจ

เยี่ยฟ่านเซิงผงกหัว

“ไม่มีทาง” หยางจ้งขมวดคิ้ว “ยาของข้ากลิ่นหอมกว่าชัด ๆ”

“เจ้าดูประสิทธิผลของนางสิ” ผู้อาวุโสจูถลึงตามองเขา

หยางจ้งเดินไปดูบนเนื้อชิ้นนั้น ผลการรักษาดีกว่าของตัวเองจริง ๆ ขณะคิด ก็อดไม่ได้ที่จะชายตามองซ่างกวนเยียน เด็กผู้หญิงตัวเล็ก ๆ คนนี้ เขาดูหมิ่นนางไปเสียแล้ว

“มองอะไร อย่างไรก็คะแนนสูงกว่าเจ้า!” ริมฝีปากของซ่างกวนเยียนเม้มเป็นรอยยิ้มอย่างภาคภูมิใจ

หยางจ้งรู้สึกขายหน้าเล็กน้อย แต่พอคิดอีกที ก็กล่าวด้วยรอยยิ้มว่า “ช่างเถอะ อย่างไรก็เป็นสามอันดับแรก อันดับนี้ก็ไม่เลว”

จนถึงตอนนี้ คะแนนของเขากับซ่างกวนเยียนสูงที่สุด ฮั่วหรูเฟิงที่อยู่ด้านหลังไม่ต้องพูดถึง แน่นอนว่าคงคะแนนสูงกว่าพวกเขา และคว้าชัยชนะไปอย่างไม่ต้องสงสัย

เขาติดสามอันดับแรกมันเป็นความจริงที่มิอาจเปลี่ยนแปลงได้

ส่วนเหยาชิงหลีที่กำลังกลั่นยาอยู่ เขาไม่สนใจแล้ว!

ไม่เพียงแต่เขา แต่ทุกคนที่อยู่ในงานล้วนตัดเหยาชิงหลีออก

“ถึงตาเจ้าแล้ว” ขณะนี้ ผู้อาวุโสจูกับเยี่ยฟ่านเซิงเดินมาตรงหน้าฮั่วหรูเฟิง

เห็นบนถ้วยสีหยกขาวของเขาใส่ผงสีขาวราวกับหิมะ

ผู้อาวุโสจูเห็นผงยามีสีใสแวววาว และโชยกลิ่นหอมอ่อน ๆ ออกมาเป็นระยะ

“คุณภาพไม่เลว” ผู้อาวุโสจูเอาผงยาทาบนบาดแผลหนึ่งในนั้น

บาดแผลปิดสนิททันทีด้วยความเร็วที่มองเห็นได้ด้วยตาเปล่า สุดท้าย เหลือเพียงรอบแผลเป็นยาว ๆ แต่บาดแผลปิดสนิทแล้วจริง ๆ

“อันนี้สามารถให้ได้เก้าคะแนน” ผู้อาวุโสจูมองไปทางเยี่ยฟ่านเซิง

“อืม” เยี่ยฟ่านเซิงผงกหัวเบา ๆ ใบหน้าอันหล่อเหลามองความรู้สึกไม่ออกเลยสักนิด

“พวกเราต้าเยี่ยนเป็นอันดับหนึ่งตามคาด!” รัชทายาทเยี่ยนหัวเราะจนหน้าแดง ยกมือคำนับพลางมองไปรอบ ๆ ทุกคนในแคว้นหลินกับแคว้นอัน “ได้รับการออมมือแล้ว”

“รัชทายาทเยี่ยน พระองค์รีบเกินไปแล้ว แม่นางเหยายังกลั่นยาอยู่เลย!” ลั่วซินเม่ยหัวเราะเบา ๆ

“เอ๋” รัชทายาทเยี่ยนเบิกตากว้าง “ใช่ ๆ ยังมีหมอหญิงเทวดาของต้าฉู่! เหอะเหอะ ทั้งหมดรอก่อน ไม่แน่ว่าอาจจะกลั่นยาลูกกลอนออกมาได้อีกเม็ด! ข้าคาดหวังมากจริง ๆ! ถึงเวลานั้นฮั่วหรูเฟิงคงทำได้เพียงยอมอยู่ในอันดับสองแล้ว! พวกเรารออยู่! ฮ่าฮ่าฮ่า!”

“พรืด!” ราชทูตของแคว้นเยี่ยนและอีกสองแคว้น เกือบจะหัวเราะออกมาแล้ว

มิงซุ่นตี้หน้าซีดเผือด อยากจ้องลั่วซินเม่ยให้ทะลุเป็นสองรูจนแทบรอไม่ไหว

“เฮ่อ” ผู้อาวุโสจูมองเหยาชิงหลีทางด้านนั้น พลันส่ายหัว และทำหน้าเสียดาย

สุดท้ายก็นั่งลงบนเก้าอี้ข้าง ๆ ต้องใช้เวลาอีกครึ่งชั่วยาม ยังเร็วไป! หวังว่านางจะยอมแพ้เร็ว ๆ หน่อย!

“ฉู่หวง พระองค์ดูสิ ต้องใช้เวลาอย่างน้อยครึ่งชั่วยาม สู้ให้ฮั่วหรูเฟิงกับคนอื่น ๆ นั่งเสียเถอะ!” รัชทายาทเลิกคิ้ว

หมิงซุ่นตี้ทำเสียงไม่พอใจ กำลังจะสั่งให้นั่ง ทันใดนั้น ก็ได้ยินเสียงดัง ‘ปัง’

ทุกคนตกใจ หันกลับไป เห็นเพียงเหยาชิงหลีกำลังเอามือตบข้างหม้ออย่างรุนแรง ต่อจากนั้น ฝาหม้อก็ปลิวออกไป เพียงชั่วพริบตา กลิ่นหอมตลบอบอวลไปทั่วห้องโถงใหญ่