แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 362

ทุกคนกลับถึงห้องโถงใหญ่ที่จัดการแข่งนัดที่สี่เมื่อวาน

“ปึงปึงปึง…”

ประตูและหน้าต่างที่ทั้งหนาทั้งหนัก ถูกขันทีปิดอย่างต่อเนื่อง จึงเกิดเสียงดังปึงปังอยู่พักหนึ่ง

แสงเทียนจากทุกซอกมุมถูกจุด เพียงชั่วพริบตาเดียว ก็สว่างไสวราวกับกลางวันอีกครั้ง

“ทุกคนจัดการเร็ว ๆ หน่อย” องค์หญิงฝูเอ๋อร์สั่งการอย่างกระตือรือร้น

ลั่วซินเม่ยมือไขว้หลัง มองดูทั้งหมดนี้ แล้วทำเสียงแจะปากสองที “ใช่แล้ว ต้องจัดแต่งห้องให้ดี อีกเดี๋ยวกลั่นยาลูกกลอนออกมา แล้วระเบิดอีก เช่นนั้นคงไม่ดีแล้ว”

เหอะเหอะ กลั่นยาลูกกลอนออกมางั้นหรือ

ฤทธิ์ยาที่หลงเหลือนั้น สามารถควบคุมดินปืนได้ก็ถึงขีดจำกัดแล้ว แม้แต่ยาน้ำ ไม่มีทางกลั่นได้อยู่แล้ว!

ตอนนี้องค์หญิงฝูเอ๋อร์ยิ่งจัดแต่งห้องอย่างกระตือรือร้น ตบหน้ายิ่งดัง หมิงซุ่นตี้ก็ยิ่งกริ้ว

เป็นอย่างที่คิดเอาไว้ เดิมทีหมิงซุ่นตี้ก็ไม่พอใจที่เหยาชิงหลีเอาโอกาสเป็นผู้ชนะในปีหน้ามาสิ้นเปลือง ตอนนี้พอเห็นคนที่จัดแต่งห้องอย่างกระตือรือร้นเหล่านั้น ก็ยิ่งกระตุ้นความโกรธออกมา

“หึ!” หมิงซุ่นตี้นั่งลงบนเก้าอี้มังกรอย่างรุนแรง เอนกายพิงข้างหลัง หายใจอย่างหนักหน่วง เห็นได้ชัดว่าความโกรธที่หมักหมมอยู่ในร่างกายของเขามีมากเพียงใด

“ไอหยา ตอนนี้จะจัดการอย่างไร” รัชทายาทเยี่ยนกลับค่อนข้างอารมณ์ดี และโบกพัดพับได้ภายในมืออย่างต่อเนื่อง

ทุกคนนั่งลงอีกครั้ง

ฮั่วหรูเฟิง ซ่างกวนเยียน และคนอื่น ๆ ที่มียาที่ทำเสร็จแล้วยืนอยู่ด้านล่าง เหยาชิงหลีก็เช่นกัน

“ฝ่าบาท เอาแบบนี้ดีไหม” ผู้อาวุโสจูเห็นหมิงซุ่นตี้รำคาญแล้ว จึงรีบพูดว่า “พวกเราให้แม่นางเหยากลั่นยาอยู่อีกด้าน ในระหว่างนี้ พวกเราจะทำการประเมินและตรวจสอบยาของฮั่วหรูเฟิงกับคนอื่น ๆ”

“เช่นนั้นก็เอาแบบนี้เถอะ!” หมิงซุ่นตี้เป่าหนวด พูดจบ ก็หันหน้าไปทางอื่น

“แม่นางเหยา เชิญเจ้ามาทางนี้” ผู้อาวุโสจูเดินมาตรงหน้าเหยาชิงหลี และทำหน้าเสียดาย “แม่นางเหยา เจ้าคิดดีแล้วจริงหรือ”

“อืม” เหยาชิงหลีผงกหัวอย่างไม่ลังเล

จากนั้นก็เดินไปยังโต๊ะที่อยู่อีกด้าน

บนโต๊ะวางหม้อใบเล็กกับสมุนไพรสำหรับกลั่นยาสร้างเนื้อเอาไว้หนึ่งชุด

เยี่ยฟ่านเซิงเดินมาตรงหน้าเหยาชิงหลี หยิบดินปืนโยนลงในหม้อใบเล็กของนาง ภายในหม้อใบเล็กมีเปลวไฟสีน้ำเงินลุกไหม้ขึ้นทันที

“ขอบคุณ” เหยาชิงหลียกริมฝีปากยิ้ม

ฤทธิ์ของยาเปิดเส้นลมปราณภายในร่างกายหายไปหมดอะไรกัน นางกลับรู้สึกว่าฤทธิ์ยาภายในร่างกายของตนเองเต็มอิ่มขึ้นเรื่อย ๆ

อีกอย่าง มีประสบการณ์เมื่อสักครู่แล้ว ดำเนินการอีกครั้ง นางรู้สึกว่าตนเองไม่เพียงแต่ประสบความสำเร็จได้ อีกทั้งยังสามารถประหยัดเวลาได้ครึ่งหนึ่ง

เหยาชิงหลีเอามือวางไว้ตรงข้างหม้อ แล้วเริ่มกลั่นยาอย่างมีสมาธิ

“แถวแรก เดินขึ้นมาข้างหน้า” ผู้อาวุโสจูกล่าว

มีคนห้าคนถือยาน้ำของตัวเองเดินขึ้นมาข้างหน้า

ด้านหน้ามีโต๊ะยาวตัวหนึ่งวางไว้ ทุกคนเอายาน้ำวางไว้บนโต๊ะยาว

ผู้อาวุโสจูกับเยี่ยฟ่านเซิงเดินเข้าไป และดูทีละถ้วย

ถ้วยแรก ยานั้นเป็นยาน้ำธรรมดาทั่วไป ผู้อาวุโสจูเลิกคิ้ว “เคยกลั่นมาก่อนจริงหรือ”

ผู้เข้าแข่งขันคนนั้นทำหน้าละอาย “แน่นอนว่าเคยกลั่นมาก่อน แต่ว่า…พยายามเต็มกำลังแล้ว”

ผู้อาวุโสจูส่ายหน้า ลูกศิษย์คนหนึ่งทางด้านหลังหยิบเนื้อดิบชิ้นใหญ่มาชิ้นหนึ่ง เนื้อดิบชิ้นนี้รอยกรีดขนาดยาวอยู่เก้ารอย