แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 361

“นี่…หรือว่ายังมีฤทธิ์ยาเหลืออยู่จริง ๆ” ผู้อาวุโสจูไตร่ตรอง แล้วมองไปทางเยี่ยฟ่านเซิง “แม้ว่าสถานการณ์แบบนี้จะน้อยมาก แต่ก่อนหน้านี้ก็เคยเกิดขึ้น เหมือนกับผู้อาวุโสเลี่ยวของพวกเรา คนอื่นกินยาเปิดเส้นลมปราณล้วนสลายไปในห้าวัน แต่เขาสามารถประคับประคองมันได้เจ็ดวัน”

“ใช่แล้ว มีสถานการณ์แบบนี้อยู่จริง ๆ” ลั่วซินเม่ยหัวเราะเยาะ “แต่แม้ว่าภายในร่างกายยังมียาหลงเหลืออยู่ แต่ฤทธิ์ยาที่เหลืออยู่คงไม่เพียงพอที่จะกลั่นยาลูกกลอนแล้ว แต่ทว่า ในเมื่อแม่นางเหยาต้องการกลั่น พวกเราก็เตรียมการให้แม่นางเหยาเถอะ!”

ลั่วซินเม่ยขำจะตายอยู่แล้ว

เพราะยาเปิดเส้นลมปราณนั้นล้ำค่า พวกเขาหุบเขาเทียนอียังต้องใช้อย่างประหยัด หวังว่าจะรักษาฤทธิ์ของยาเปิดเส้นลมปราณให้อยู่ได้ยิ่งนานยิ่งดี

ดังนั้นคนที่ร่างกายพิเศษแบบนี้ ทุกครั้งที่พบเจอ พวกเขาก็จะทำการศึกษา แต่เมื่อไม่มีข้อยกเว้น การอาศัยฤทธิ์ยาที่หลงเหลืออยู่นี้ จึงไม่เพียงพอที่จะใช้ประคับประคองโครงการกลั่นยาขนาดใหญ่แบบนี้ได้

ในเมื่อนางเลือกหาเรื่องตาย แม้แต่โอกาสในปีหน้ายังละทิ้ง เหตุใดลั่วซินเม่ยจะไม่ช่วยให้นางสมหวัง

เยี่ยฟ่านเซิงมองเหยาชิงหลีอย่างมั่นคง เห็นเพียงใบหน้าอันงดงามของนางเต็มไปด้วยความแน่วแน่ จึงกล่าวอย่างเย็นชาว่า “แม่นางเหยา เจ้าต้องคิดทบทวน”

“ชิงหลี เช่นนั้นก็…” ยอมแพ้เถอะ! อวี๋อ๋องร้อนใจจนเหงื่อออก ปีหน้าค่อยเข้าร่วมใหม่! ด้วยศักยภาพของนาง ต้องคว้าชนะได้อีกแน่

หมิงซุ่นตี้ขมวดคิ้ว เมื่อเป็นเช่นนี้ แม้ว่าเขาจะบังคับให้หุบเขาเทียนอีมอบตำแหน่งชนะเลิศให้แก่เหยาชิงหลี ก็น่าอับอาย สู้เข้าร่วมใหม่ปีหน้าจะดีกว่า

“ข้าคิดดีแล้ว ข้าจะกลั่นตอนนี้!” เหยาชิงหลีหัวเราะเบา ๆ ความเชื่อมั่นในสายตาไม่น้อยลงเลย

“เหยาชิงหลี” หมิงซุ่นตี้ขมวดหัวคิ้วแน่น

“ฝ่าบาท ในเมื่อนางตัดสินใจแล้ว เช่นนั้นก็ตามนั้นเถิด! พวกเราต้าฉู่ ยังมีความเข้มแข็งและความกล้าหาญอยู่” มู่เหลียนโยวยกริมฝีปากแดง

หมิงซุ่นตี้สำลัก หากเขาขัดขวางต่อไป ก็แสดงว่าไม่มีความเข้มแข็งและความกล้าหาญแล้ว

เยี่ยฟ่านเซิงเม้มริมฝีปากบางแน่น แล้วมองเหยาชิงหลี สุดท้ายก็ถอนหายใจเล็กน้อย “ในเมื่อแม่นางเหยาตัดสินใจแล้ว ก็ทำเช่นนี้เถอะ ผู้อาวุโสจู เตรียมวัตถุดิบอีกหนึ่งชุด”

“ไปเตรียมเร็ว” องค์หญิงฝูเอ๋อร์ใบหน้าเบิกบาน และถอนหายใจอย่างร้ายกาจ

นางคิดว่าจะได้เห็นเหยาชิงหลีเปล่งประกายอีกครั้งในปีหน้าเสียแล้ว