แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 360

“อืม ใช่” หมิงซุ่นตี้พยักหน้าตามอย่างระรัว

“คงจะดีหากแคว้นฉู่มีน้ำใจและยุติธรรม” รัชทายาทเยี่ยนกล่าวอย่างเย็นชา “เพลานี้ควรรอให้หุบเขาเทียนอีพูดก่อน แต่ข้าคิดว่าหุบเขาเทียนอีไม่ต้องรับผิดชอบมากนัก”

เขาหยุดครู่หนึ่ง ก่อนเหลือบมองผู้อาวุโสจูและหัวเราะ “หากข้าจำไม่ผิด ผู้อาวุโสจูเคยกล่าวว่านี่เป็นครั้งแรกสำหรับทุกคน พวกเราไม่ขอให้ทุกคนกลั่นยาลูกกลอน ขอเพียงกลั่นเป็นสารละลายยาบริสุทธิ์ ใกล้เคียงกับประสิทธิภาพของยาสร้างเนื้อก็เพียงพอ ถึงเพลานั้นผู้ใดที่ได้ผลทางยามากที่สุดจะเป็นผู้ชนะ!”

“เช่นนั้นใบสั่งยาที่หุบเขาเทียนอีให้มาจึงไม่ใช่สิ่งที่ผิด หุบเขาเทียนอีไม่ได้ให้พวกเขากลั่นยาเม็ดออกมา ขอเพียงกลั่นเป็นสารละลายยาหรือยาผงที่ใกล้เคียงกับเม็ดยาเท่านั้น ทว่าแม่นางเหยากลับรีบร้อนอยากมีผลงาน ช่วงชิงความโดดเด่น บังคับให้ยาหลอมรวมเป็นรูปร่างโดยไม่สนใจประสิทธิภาพของมัน ผลสุดท้ายจึงเสียการควบคุมและระเบิดอย่างนั้น!”

“รัชทายาทเยี่ยนกล่าวถูกต้อง” ดวงตาของลั่วซินเม่ยเป็นประกายในทันที

“เถียงข้างๆ คูๆ ไร้เหตุผลสิ้นดี!” อวี๋อ๋องตะคอกด้วยความโกรธ

“ความเป็นจริงนั้นต้าฉู่ของเรายุติธรรมและเป็นกลาง แต่นั่นไม่ได้หมายความว่าใครจะรังแกได้ง่ายๆ” มู่เหลียนโยวก้าวไปข้างหน้าด้วยสีหน้ามืดมน

ทว่าเหยาชิงหลีกลับยื่นแขนเรียวออกไปขวาง และก้าวไปข้างหน้าสองก้าว “อยากได้ความยุติธรรมสินะ เช่นนั้นก็ทำแบบเดียวกับซั่งกวนเยียนกับฮั่วหรูเฟิงแล้วกัน!”

ฮั่วหรูเฟิงและซั่งกวนเยียนสะดุ้ง พลางมองไปที่เหยาชิงหลีด้วยอารมณ์หลากหลาย

ซั่งกวนเยียนอยู่กับเหยาชิงหลีมาหลายวันจนเกิดความรู้สึกดี นางทนไม่ได้ที่เห็นเหยาชิงหลีถูกปฏิบัติเช่นนี้ แต่ก็ทำอะไรไม่ได้

ทว่าฮั่วหรูเฟิงกลับรู้สึกผยองในใจ

แม้ไม่อยากยอมรับความพ่ายแพ้ แต่เขากลับรู้สึกจริงๆ ว่าเหยาชิงหลีกลั่นออกมาเป็นเม็ดยา!

“ทำอย่างไร” หยางจ้งตะคอกเบาๆ

“ทุกคนจะทดสอบประสิทธิภาพของยาอยู่แล้วไม่ใช่หรือ แม้ว่ายาเม็ดนี้จะระเบิดไปแล้ว แต่เราสามารถเก็บเศษยาแล้วนำไปทดสอบอีกครั้งเมื่อถึงเวลา” เหยาชิงหลีกล่าว

“ถูกต้อง” เหมยไทเฮาลอบถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพยักหน้าตาม

“น่าเสียดายเหลือเกิน” ลั่วซินเม่ยเลิกคิ้ว “หลังจากยาลูกกลอนระเบิด ส่วนใหญ่มันจะเผาไหม้จนหมด”

“เช่นนั้นจงกลั่นกันใหม่อีกรอบเถิด!” ฮั่วหรูเฟิงเอ่ยขึ้น “พวกเราทุกคนรอได้!”