แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 375

ทั้งสองออกจากโรงเตี๊ยม ตรงไปที่รถม้าของเหยาชิงหลี

รถม้าเล็กมาก ซย่าเอ๋อร์รู้สึกว่ามันเบียดเกินไป จึงรีบนั่งข้างนอกกับเสี่ยวจง

เหลือเพียงเหยาชิงหลีกับเยี่ยฟ่านเซิงในรถม้า

อากาศค่อนข้างอบอ้าว อีกทั้งผู้ชายตรงหน้าก็อึดอัดยิ่งกว่าอากาศเสียอีก!

พอขึ้นรถ เขาก็นั่งหน้านิ่งเฉย ไม่พูดไม่จา ชวนให้บรรยากาศอึดอัดเป็นที่สุด

เหยาชิงหลีไม่อาจงีบหลับต่อหน้าเขาได้ ได้แต่เล่นนิ้วทำตัวไม่ถูก

เยี่ยฟ่านเซิงเห็นนางก้มหน้าเล่นนิ้ว เดี๋ยวเบะปาก เดี๋ยวก้มหน้า ท่าทางนี้น่ารักไม่น้อย มุมปากก็มีรอยยิ้มโดยไม่รู้ตัว

ผ่านไปพักใหญ่ รถม้าก็หยุดลงในที่สุด เหยาชิงหลีถอนหายใจแรงๆ ยิ้มแย้ม "ประมุขน้อยเยี่ย เชิญ"

ทั้งสองลงจากรถม้าแล้วเข้าบ้าน เหยาชิงหลีเดินเข้าไปร้องเรียก "ชิวอวิ๋นไปเตรียมชา เสียวเป่า ออกมาหน่อย"

“เจ้าค่ะ!” สาวใช้ทั้งสองคน ชิวอวิ๋นกับตงหรุ่ยมองเยี่ยฟ่านเซิงที่เดินตามเหยาชิงหลีมา อดไม่ได้ที่จะอ้าปากค้าง เขาคือใคร ช่างหล่อเหลาเหลือเกิน

เหยาชิงหลีพาเยี่ยฟ่านเซิงเข้ามาในบ้าน ครู่หนึ่งเสียงฝีเท้าดังขึ้น เสียวเป่าก็วิ่งออกมาจากในห้อง "ท่านแม่!"

“ฮึบ!” เหยาชิงหลีอุ้มเขาขึ้นมาพูดว่า "นั่งตรงนี้สิ"

วางเสียวเป่าแล้วหันมาพูดว่า "ประมุขน้อยเยี่ย เชิญ"

"โอ้ ... " เสียวเป่าเงยหน้าขึ้นมองดูเยี่ยฟ่านเซิง รู้สึกตกตะลึง เทพ เทพเจ้า?

เยี่ยฟ่านเซิงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกขบขัน เมื่อเขาเห็นเสียวเป่าจ้องมองเขางุนงง ทำไมเหมือนกับเหยาชิงหลีอย่างกับแกะ สมเป็นแม่ลูกกันจริงๆ

“เสียวเป่า?” เหยาชิงหลีจ้องมองเขา หันมายิ้มแย้ม “ต้องขอโทษจริงๆ ลูกข้าบางทีก็เซ่อซ่า”

“อืม” เยี่ยฟ่านเซิงพยักหน้า “ค่อนข้างคล้ายกับแม่นางเหยามาก”

เท้าของเหยาชิงหลีลื่นไถลจนเกือบจะล้มลง เซ่อซ่า? บางครั้งนางทำตัวเซ่อซ่า? สไตล์ของนางไม่ใช่ผู้บริหารหญิงหยิ่งผยองหรอกหรือ กลายเป็นคนโง่ตอนไหน

เรื่องสำคัญที่สุดคือสีหน้าจริงจังตอนที่พูด!