แพทย์หญิงข้ามภพ นิยาย บท 411

เมื่อเห็นสายตาที่จ้องมองมาของลั่วซินเม่ย ฮูหยินหม่านจึงส่งสายตาสงบกลับไปให้

ลั่วซินเม่ยถอนหายใจด้วยความโล่งอก นางคือท่านหญิงน้อยแห่งหุบเขาเทียนอี! แม่ของนางคือบุตรสาวของท่านตา ผู้ใดจะกล้าค้นตัวพวกนาง!

แต่ท่านตาของนางกลับกล้าเปิดสงครามเพียงเพราะนังสารเลวเหยาชิงหลี และยังเสียเงินไปมากมาย!

ไม่ว่าลั่วซินเม่ยจะคิดไปมากี่ครั้ง นางก็ไม่เข้าใจว่าหญิงคนนั้นคู่ควรอย่างไร

ไม่เพียงแต่ลั่วซินเม่ยเท่านั้น แต่ผู้เฒ่าทุกคนในหุบเขาต่างพากันขมวดคิ้วแน่น

เงินน่ะไม่เท่าไหร่ แต่สิ่งที่สำคัญคือยาลูกกลอนที่แจกจ่ายออกไป!

ปริมาณยาลูกกลอนนั้นมากเกินกว่าที่ประมุขหุบเขาและเยี่ยฟ่านเซิงจะรับมือได้ ต้องยืมมือผู้อาวุโสคนอื่นๆ ในการช่วยกลั่นยา แต่ผู้อาวุโสเหล่านั้นไม่มีเส้นเลือดวิญญาณ ดังนั้นพวกเขาจึงต้องใช้ยาเปิดเส้นลมปราณและยาธาตุไฟ

ทั้งยาเปิดเส้นลมปราณและยาธาตุไฟล้วนต้องใช้น้ำยาวิญญาณเป็นส่วนประกอบ

ทว่าน้ำยาวิญญาณในหุบเขาของพวกเขาเหลือไม่มากแล้ว และไม่รู้ว่าใช้ได้นานอีกกี่ปี

แม้ว่ายาเหล่านี้จำเป็นต้องกลั่นออกมา แต่การแจกจ่ายให้ผู้อื่นนั้นมันไม่คุ้มค่าเอาเสียเลย

ในเมื่อราชาหย่งซานประกาศออกไปแล้ว เหล่าผู้เฒ่าจึงไม่พูดอะไรอีก

เหยาชิงหลีหรี่ตาลง นางรู้สึกประหลาดใจที่ราชาหย่งซานยอมจ่ายเงินจำนวนมาก เพื่อตรวจสอบเรื่องนี้

แน่นอนว่านางคงไม่หลงตัวเองคิดว่าราชาหย่งซานกำลังทำเพื่อนาง เมื่อครู่เขาเองก็บอกแล้วว่าทำเพื่อกุญและบุตรสาวที่จากไป

“ท่านตา” ลั่วซินเม่ยพลันเดินไปหาราชาหย่งซาน “ครั้งนี้มีสตรีมาไม่มากนัก มีพวกนางสองคนและสาวรับใช้จำนวนหนึ่ง ข้าคิดว่าให้ข้ากับแม่พาคนไปค้นตัวของพวกนางดีกว่าเจ้าค่ะ!”

ทว่าราชาหย่งซานกลับขมวดคิ้วพร้อมกล่าวด้วยสีหน้าขอโทษ “เม่ยเอ๋อร์ เจ้ากลับมาจากเมืองหลวงพร้อมกับพวกนาง จึงต้องถูกตรวจสอบเช่นกัน”

“อะไรนะ” สีหน้าของลั่วซินเม่ยเปลี่ยนไป “ข้า...ท่านตา ขะ...ข้าเป็นหลานสาวของท่านนะ!”

ใบหน้าของราชาหย่งซานทรุดลง

“อันที่จริงเม่ยเอ๋อร์มีบางสิ่งที่ยังไม่ได้บอกท่าน! ตอนที่เหยาชิงหลีหายตัวไปในเมืองเทียนอี มู่เหลียนโยวถือวิสาสะเข้ามาตรวจค้นบ้านและค้นตัวของข้าเป็นการส่วนตัวด้วยเจ้าค่ะ!” ลั่วซินเม่ยพูดอย่างเศร้าเสียใจ

“มีเรื่องนี้ด้วยหรือ!” ราชาหย่งซานตกใจเป็นอย่างมาก

“ใช่เจ้าค่ะ ท่านตา ท่านต้องให้ความเป็นธรรมแก่ข้า!”