ไหปีศาจ นิยาย บท 133

บทที่ 133 การกลับมา

ตอนนี้ในเมืองแห่งความพินาศความนิยมของศาลาไป่หยู่ได้แซงหอคอยหวงชาจนครอบคลุมไปหมดแล้ว

ผู้คนรู้จักแต่ศาลาไป่หยู่เท่านั้น ไม่ใช่หอคอยหวงชาอีกต่อไป

ยิ่งไปกว่านั้นสาขาหอคอยหวงชาในเมืองแห่งความพินาศก็กำลังยุ่งเหยิง เพราะเจ้าของร้านของพวกเขาหายตัวไปอย่างปริศนาจึงทำให้ธุรกิจในทุก ๆ ด้านวุ่นวายไปหมด ทีมหวงชาเองก็มีคนยื่นข้อเสนอให้ถอนสาขาหอคอยหวงชาในเมืองแห่งความพินาศออกไป

และเมื่อไม่มีการตรวจสอบหรือปรับเปลี่ยนใด ๆ ในหอคอยหวงชา การพัฒนาของศาลาไป่หยู่จึงเป็นที่ชื่นชอบมากขึ้น และในที่สุดก็เกือบจะแทนที่ตำแหน่งร้านที่ดีที่สุดในเมืองแทนหอคอยหวงชา

ก่อนหน้านี้มันเป็นเพราะความสามารถส่วนตัวของเจ้าของร้าน หรือก็คือการอาศัยสิ่งที่ลั่วอู๋ทิ้งไว้เบื้องหลังทำให้ศาลาไป่หยู่เจริญรุ่งเรือง

แต่ตอนนี้ศาลาไป่หยู่ พร้อมทำธุรกิจโดยสมบูรณ์แล้ว แม้ว่าลั่วอู๋จะไม่อยู่ที่นั่น ศาลาไป่หยู่ก็จะไม่ได้รับผลกระทบอะไรมากนัก

ผู้คนต่างก็เข้ามาในศาลาไป่หยู่

วันนี้มีคนมาที่ศาลาไป่หยู่เยอะมาก

นางไม่ได้แต่งตัวเหมือนคนในเขตหวงชา นางสวมเสื้อใยไผ่สีขาวและปักปิ่นสีเงิน ผิวของนางบอบบางและขาว คิ้วดูละเอียดอ่อนและร่างกายของนางก็สง่างาม อย่างไรก็ตามบรรยากาศของนางเต็มไปด้วยความเด็ดเดี่ยว

หญิงสาวคนนี้นั้นสวยมากจนใคร ๆ ก็อดไม่ได้ที่จะมองไปที่นาง

“ มีอะไรให้ช่วยไหมขอรับ ท่านหญิง” เมื่อเห็นว่านางคนนี้ดูเหมือนจะไม่ใช่คนธรรมดา เสี่ยวชาซึ่งเป็นผู้รับผิดชอบเรื่องการดูแลลูกค้าจึงได้เข้ามาสอบถามด้วยตนเอง

เฉินหมิงหยู่หันมามองแล้วพูดว่า “จงเรียกผู้ปรับแต่งที่ดีที่สุดในร้านของเจ้าออกมา ข้ามีสัตว์วิญญาณต้องการจะให้เขาช่วยปรับแต่ง”

“ปรับแต่ง? ขออภัยด้วย บริการการปรับแต่งสัตว์วิญญาณในร้านของเราจำเป็นต้องมีการนัดหมายก่อนและ … ”

เสี่ยวชากำลังจะพูดอะไรบางอย่าง แต่เฉินหมิงหยู่ก็หยิบถุงใส่หินวิญญาณออกมาและวางมันไว้บนโต๊ะ นางพูดเบา ๆ ว่า “นี่คือ 1 แสนหินวิญญาณ”

สิ่งนี้ได้ดึงดูดความสนใจของผู้คนในทันที

เกิดความโกลาหลขึ้นภายในร้าน

เสี่ยวชากลืนน้ำลาย ตรงหน้าเขาตอนนี้คือ 1 แสนหินวิญญาณ ซึ่งดูจะใจดีเกินไป

เจ้าของร้านคนเก่าเดินออกมารับหน้าแทน “เราไม่ต้องการหินวิญญาณมากขนาดนั้น ที่ศาลาไป่หยู่ บริการของเราจะต้องคุ้มค่าเสมอ ถ้าเป็นการนัดหมาย ท่านจ่ายเงินมัดจำ 100 หินวิญญาณก็เพียงพอแล้ว”

เสี่ยวชารีบถอยกลับไปอย่างเร่งรีบ

เขาไม่สามารถรับหน้าที่ทำธุรกิจใหญ่แบบนี้ได้

เฉินหมิงหยู่มองไปที่เจ้าของร้านคนเก่าและพูดอย่างใจเย็น “ข้าไม่ได้มาที่นี่เพื่อนัดหมาย ข้ากำลังมองหาผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณที่ดีที่สุดของศาลาไป่หยู่ เพื่อปรับแต่งสัตว์วิญญาณให้กับข้า”

“ข้าขออภัยด้วย” เจ้าของร้านส่งกระเป๋าหินวิญญาณคืนไปให้นาง

เฉินหมิงหยู่ตกใจ “เจ้าหมายความว่ายังไง?”

“ผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณที่ดีที่สุดของศาลาไป่หยู่ คือนายน้อยของข้าและกฎของนายน้อยของข้า คือลูกค้าทุกคนต้องทำการนัดหมายล่วงหน้า” เจ้าของร้านคนเก่ากล่าวพร้อมขอโทษ

ลั่วอู๋ตั้งกฎนี้เอาไว้

เนื่องจากเขากลัวว่าจะมีปัญหาตามมา

นับตั้งแต่ที่เขาได้รับตำแหน่งผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณอันดับหนึ่งในพื้นที่หวงชา ผู้คนต่างก็มาติดต่อหาลั่วอู๋อย่างไม่ขาดสายจนมากเกินไป

มันขัดกับนิสัยของเขา โดยปกติแล้วลั่วอู๋จะทำธุรกิจเป็นครั้งคราว ซึ่งส่วนใหญ่แล้วเขาก็แค่ทำตามอารมณ์ของตัวเอง

เฉินหมิงหยู่รู้สึกไม่พอใจเล็กน้อย แต่นางก็ไม่ได้พูดอะไร สถานะของผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณระดับอาวุโสนั้นค่อนข้างสูงส่ง ดังนั้นจึงไม่แปลกอะไรที่ควรจะมีการนัดหมาย

“ถ้าอย่างนั้นก็ช่วยเรียกเขาออกมาหน่อย อย่างน้อยถ้าแค่เจอหน้าเขาก็คงจะได้ใช่ไหมล่ะ” เฉินหมิงหยู่ กล่าว

เจ้าของร้านคนเก่าทำอะไรไม่ถูก “ขออภัยด้วย แต่นั่นก็คงจะไม่ได้เช่นกัน”

“ทำไมล่ะ?”

“ นายน้อยได้ออกไปฝึกฝนแล้วและเขายังไม่กลับมา”

เฉินหมิงหยู่นั้นกำลังรีบนางมีเวลาไม่มากนัก

อะไรเนี่ย

“ถ้าอย่างนั้นข้าอยากเห็นสัตว์วิญญาณที่ศาลาไป่หยู่ของเจ้าขาย ที่นี่คือส่วนหลักใช่ไหมล่ะ” เฉินหมิงหยู่ กล่าว