ไหปีศาจ นิยาย บท 138

บทที่ 138 บททดสอบสุดท้าย

เฉินซังเทียนมอบหินวิญญาณ 3 แสนให้ไป

ซึ่งลั่วอู๋ก็รับเงินนั้นมา เขาเริ่มบ่นพึมพำออกมาในใจ ว่าคนพวกนี้มาจากไหนกัน? พวกเขานั้นรวยมาก

“รอบสุดท้าย พวกเจ้าอยากทดสอบอะไรข้าอีกงั้นหรือ?” ลั่วอู๋ยิ้ม

เฉินหมิงหยู่ฝืนยิ้มออกมาจนเห็นฟัน

ตอนนี้นางก็เข้าใจแล้วว่าระดับของเด็กหนุ่มคนนี้นั้นสูงกว่านางมาก ไม่เช่นนั้นเขาจะผ่านการทดสอบสองรอบมาได้อย่างง่ายดายได้อย่างไร

ตำแหน่งของนางในฐานะผู้ปรับแต่งพลังวิญญาณระดับสูงที่อายุน้อยที่สุดในประวัติศาสตร์จะถูกปลดรึเปล่า?

ไม่ ไม่ ไม่เลย สิ่งที่สำคัญที่สุดตอนนี้ไม่ใช่ชื่อเสียง

หัวใจของเฉินหมิงหยู่ เริ่มรู้สึกกระวนกระวายใจ ถ้านางแพ้ นางจะต้องยอมรับเขาเป็นอาจารย์

ล้อกันเล่นน่า

นางชื่อเฉินหมิงหยู่ นางไม่มีทางยอมให้เด็กหนุ่มอายุ 18 ปี มาเป็นอาจารย์ของนางแน่ นางจะพบปะผู้คนภายนอกได้อย่างไร หากข่าวนี้ถูกแพร่กระจายออกไป

นางจะปล่อยให้เหล่าน้องสาวในเมืองหลวงหัวเราะเยาะนางทุกวันได้อย่างไร ?

ไม่มีทางยอมให้เกิดเรื่องแบบนั้นแน่

ถึงจะเก่งไม่เท่า แต่นางก็จะแพ้ไม่ได้

นางจะแพ้ไม่ได้!

ลั่วอู๋กระตุ้น “เจ้าได้คิดไว้แล้วรึยัง ?”

“ทำไมงั้นเหรอ ? เจ้ามีเรื่องให้เร่งรีบหรือยังไง?” เฉินหมิงหยู่เริ่มหายใจติด ๆ ขัด ๆ

“ใช่ ข้าจะเข้านอนหลังจากการทดสอบจบลง”

เฉินหมิงหยู่ไม่ได้สนใจเขา แต่มองไปที่เฉินซังเทียนด้วยสีหน้าที่ดูน่าสงสาร “ท่านปู่ถ้าเขาผ่านการทดสอบจริงๆ ท่านอยากจะให้ข้าบูชาเขาในฐานะอาจารย์จริง ๆ หรือ?”

“แน่นอนสิ” เฉินซังเทียนกล่าวอย่างหนักแน่น

มีรอยยิ้มอยู่ในดวงตาของเขา เป็นการดีที่จะใช้ชายหนุ่มคนนี้ เพื่อทำลายความเย่อหยิ่งของเฉินหมิงหยู่ ตอนนี้อย่างน้อย ๆ นางก็ควรรู้ว่ามีคนที่เก่งกว่านางอยู่ข้างนอกนั่น และนางจะต้องไม่โกรธเกรี้ยวพาลไปทั่วแบบนี้อีกในอนาคต

“ท่านปู่ … ” เฉินหมิงหยู่ดึงแขนเสื้อของเฉินซังเทียนและเริ่มหยอกล้อ “ถ้าหลานสาวของท่านยอมรับคนอื่นในฐานะอาจารย์ ท่านจะเสียหน้าเอานะ”

เฉินซังเทียนหัวเราะเบา ๆ “เป็นอะไรไปหรือ ? เจ้าไม่มีความมั่นใจว่าจะเอาชนะเขาได้งั้นหรือ?”

เฉินหมิงหยู่พยักหน้าอย่างเขินอาย

“เจ้าหลานโง่ วิธีที่มีประสิทธิภาพที่สุดในการแข่งขันคือการโจมตีศัตรูด้วยจุดแข็งของเจ้า” เฉินซังเทียนกล่าว

เฉินหมิงหยู่งงงวย “แต่ข้าได้ทำสิ่งนั้นไปแล้ว ไม่ใช่ว่าเอกลักษณ์ของตระกูลเฉินคือการปรับแต่งให้สัตว์วิญญาณก้าวข้ามขีดจำกัดทางด้านแก่นวิญญาณหรอกเหรอ?”

“เจ้าไม่มีข้อดีอย่างอื่นเลยหรือ?” เฉินซังเทียนกล่าวด้วยรอยยิ้ม

เฉินหมิงหยู่รู้สึกสับสนในตอนแรก จากนั้นดวงตาของนางก็ค่อย ๆ สว่างขึ้น

เฉินซังเทียนพยักหน้าด้วยความพึงพอใจ

ดูเหมือนว่าหลานสาวของเขาจะทั้งฉลาดและมีพรสวรรค์

สั่งสอนกันเพียงเล็กน้อยก็พอแล้ว ไม่จำเป็นต้องปล่อยให้นางบูชาเด็กหนุ่มในวัยเดียวเป็นอาจารย์ ถ้าปล่อยให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้นเขาจะเอาหน้าไปไว้ที่ไหน

ดังนั้น เฉินซังเทียนจึงบอกใบ้นางเล็กน้อย

ลั่วอู๋เริ่มใจร้อน “พวกเจ้าคุยกันเสร็จรึยัง พวกเจ้าแอบคุยกันมานานแล้ว รู้รึยังว่าจะทดสอบอะไรข้าในรอบที่สาม”

“ อืม ทำไมเจ้ารีบจัง” เฉินหมิงหยู่ยกคอขาวอันบอบบางของนางขึ้นแล้วพูดว่า “ข้าคิดได้แล้วว่า ข้าต้องการจะทดสอบเจ้าด้วยอะไร”

“ด้วยอะไรล่ะ?”

“ที่ข้าต้องการจะทดสอบในคราวนี้…”

เฉินหมิงหยู่กล่าวต่อด้วยท่าทางจริงจัง “ในฐานะผู้ปรับแต่งที่ยอดเยี่ยม เจ้าควรจะอ่านหนังสือหลากหลายประเภท มีความรู้ที่หลากหลายและสามารถรวบรวมจุดแข็งของสำนักกว่าร้อยแห่งเข้าด้วยกันได้ หากเจ้าไม่เข้าใจว่าสัตว์วิญญาณที่เจ้าต้องการปรับแต่งควรทำด้วยวิธีไหน ต้องลงรายละเอียดการปรับแต่งแบบไหนและมีลักษณะอย่างไร เจ้าจะช่วยให้สัตว์วิญญาณตัวนั้นแข็งแกร่งขึ้นได้อย่างไร ”

“ช่วยเจาะจงได้ไหมว่าเจ้าจะทดสอบข้ายังไง ?” ลั่วอู๋สงสัย

เฉินหมิงหยู่ตะคอก “ข้าต้องการทดสอบความรู้ความเข้าใจของเจ้า เกี่ยวกับสัตว์วิญญาณ ต่อไปข้าจะแสดงสัตว์วิญญาณหลายประเภท เพื่อให้เจ้าสามารถระบุประเภทของมันและบอกข้อมูลของสัตว์วิญญาณเหล่านั้น”

เหล่าผู้คนที่รับชมอยู่ต่างก็ผิดหวัง

นี่มันเป็นการทดสอบแบบไหนกัน