บทที่ 142 สุนัขที่กินไม่เลือก
ด้วยทักษะกลืนกินของต้าหวง มันสามารถกลืนกินเนื้อและเลือดที่มีพลังงานมหาศาลได้ในคราวเดียว
ลั่วอู๋รีบตามหาต้าหวงในโลกแห่งไห มันไม่ใช่เรื่องตลกที่จะมีเนื้อและเลือดของงูมากขนาดนี้ พลังงานเหล่านั้น เพียงพอที่จะทำให้สัตว์วิญญาณระเบิดความแข็งแกร่งสูงสุดจนถึงระดับทองคำได้เลย
ด้วยการเชื่อมต่อกันของจิตใจและพลังวิญญาณ ในไม่ช้าลั่วอู๋ก็พบต้าหวงตรงมุมหนึ่งของบ้าน
ต้าหวงนอนหลับอยู่บนพื้น แต่ทั่วทั้งตัวของมันเต็มไปด้วยแสงสีทอง ราวกับว่าไปอาบอยู่ในทะเลสีทองมา
บางครั้งต้าหวงก็ขมวดคิ้วและบิดตัวไปมาอย่างผิดปกติ เหมือนว่ากำลังเจ็บปวด
ต้าหวงเจ้าเป็นอะไร?
ลั่วอู๋เรียกต้าหวงผ่านทางจิตใจ
แต่การเชื่อมต่อระหว่างจิตใจและพลังวิญญาณถูกปิดกั้นโดยพลังที่ไม่สามารถอธิบายได้ ทำให้ลั่วอู๋ไม่สามารถรู้สึกได้ถึงต้าหวงได้
“มันเกิดอะไรขึ้น?”
ลั่วอู๋ตกใจเล็กน้อย
เขาไม่กล้าที่จะเดินเข้าไปไกล้ ๆ เห็นได้ชัดว่าต้าหวงอยู่ในช่วงหัวเลี้ยวหัวต่อ ถ้าหากเขาเข้าไปขัดขวาง เขาเกรงว่ามันจะเกิดปัญหาใหญ่ขึ้นแน่ ๆ
“เจ้าโง่! เจ้ากินอะไรเข้าไป?”
ลั่วอู๋บ่นอยู่ในใจ เขาทำได้เพียงแค่ยืนรอ
เวลาผ่านได้ไป
ลั่วอู๋ก็หมดความอดทน
แต่แสงสีทองบนตัวต้าหวงนั้นกลับสว่างขึ้นเรื่อย ๆ ทันใดนั้น แสงสีทองเหล่านั้นก็รวมกันกลายเป็นกลุ่มแสงบนหน้าผากของต้าหวงและหายไป
มีรอยสีดำจาง ๆ ปรากฏออกมา
ต้าหวงตอนนี้ยังไม่ได้เข้าสู่สภาพการต่อสู้ และยังคงรูปร่างของสุนัขสีเหลืองธรรมดา ๆ ตัวหนึ่ง แต่มันกลับมีรอยดำปรากฏออกมา
ทันใดนั้นร่างของต้าหวงก็ดิ้นอย่างกระสับกระส่าย และหายใจอย่างรุนแรง มันกลิ้งตะเกียกตะกายไปมา ราวกับมีระเบิดเวลาอยู่ในท้องของมัน
“โฮ่ง! … ” ต้าหวงร้องด้วยความเจ็บปวด
ลมหายใจของมันเริ่มรุนแรงมากขึ้น แต่มันค่อนข้างผันผวน
ลั่วอู๋เดินไปรอบ ๆ อย่างเร่งรีบ
“ไม่ ปล่อยไว้แบบนี้ไม่ได้ ข้าต้องทำอะไรสักอย่าง ต้าหวงรั้งเอาไว้ไม่ได้แน่” ลั่วอู๋สงบตัวลง “แก่นวิญญาณไม่มั่นคง ลมหายใจก็ไม่มั่นคง ทำยังไงดี?”
“ลืมไปสนิทเลย ต้องเรียนรู้จากเรื่องราวในอดีตสิ!”
“เสริมแกร่ง!”
ลั่วอู๋เรียกส่วนต่อประสานที่ปรับแต่งแล้วออกมา
พลังวิญญาณอันบริสุทธิ์จากไหปีศาจกลายเป็นรูปร่างกระแสน้ำและไหลลงมายังร่างของต้าหวงอย่างรวดเร็ว เพื่อเสริมแกร่งร่างกายและปรับแต่งมิติของมัน
หลังจากใช้งานแต้มเซียนไปเกือบ 5,000 แต้ม ในที่สุดลมหายใจของต้าหวงก็อยู่ในสภาพคงที่อีกครั้ง
“ฟูว!”
ลั่วอู๋ถอนหายใจด้วยความโล่งอก
มันเยี่ยมมากมันมีประโยชน์ชะมัด
ตอนนี้ลมหายใจของต้าหวงก็อยู่ในสภาพคงที่แล้ว และมิติของมันก็พัฒนาขึ้นเป็นระดับเงิน มิติที่ 4 อย่างไรก็ตาม มันจำเป็นต้องมีความมั่นคงในช่วงเวลาเพื่อที่จะเสริมแกร่งจากภายนอก
“โฮ่ง!”
ต้าหวงลืมตาขึ้นด้วยความเหนื่อยล้า มันมองมาที่ลั่วอู๋ จากนั้นมันก็ยืนขึ้นและวิ่งเข้ามาอย่างรวดเร็ว
ต้าหวงกระโดดเข้าไปในอ้อมแขนของลั่วอู๋ มันแลบลิ้นและสะบัดหางไปมา ลั่วอู๋ลูบไปที่หัวของมันเบา ๆ “เจ้าสุนัขโง่ อย่าไปกินอะไรตามอำเภอใจอีกล่ะ”
ต้าหวงกะพริบตาด้วยความไร้เดียงสา
“ให้ข้าดูหน่อย ว่ามีอะไรผิดปกติกับเจ้าหรือเปล่า?” ลั่วอู๋ตรวจสอบข้อมูลของต้าหวง
เผ่าพันธุ์: ??
คุณสมบัติ: เงิน
มิติ: ระดับเงิน มิติ 4
ทักษะ: พิชิตโค่นล้ม (S), กลืนกิน (A), ฉีกกระชาก (C), ก้าวพริบตา (A), พิธีศพกางเขนคลั่ง (A), ดำดิน (B), ลมหายใจของมังกร (SS)
พื้นเพ: สุนัขลึกลับที่วิวัฒนาการมาจากสุนัขธรรมดา ที่มีการผสมของเลือดมังกรวิญญาณเข้ากับร่างกายของมัน
ข้อมูลของต้าหวงเกิดการเปลี่ยนแปลง
ทักษะลมหายใจดั้งเดิม ถูกแทนที่ด้วยทักษะลมหายใจมังกร ระดับ SS
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ