ไหปีศาจ นิยาย บท 2
สรุปบท ตอนที่ 2 การประเมินเบื้องต้น: ไหปีศาจ
สรุปตอน ตอนที่ 2 การประเมินเบื้องต้น – จากเรื่อง ไหปีศาจ โดย Internet
ตอน ตอนที่ 2 การประเมินเบื้องต้น ของนิยายทะลุมิติเรื่องดัง ไหปีศาจ โดยนักเขียน Internet เต็มไปด้วยจุดเปลี่ยนสำคัญในเรื่องราว ไม่ว่าจะเป็นการเปิดเผยปม ตัวละครตัดสินใจครั้งสำคัญ หรือฉากที่ชวนให้ลุ้นระทึก เหมาะอย่างยิ่งสำหรับผู้อ่านที่ติดตามเนื้อหาอย่างต่อเนื่อง
บทที่ 2 การประเมินเบื้องต้น
ต้าหวง เจ้าหมาที่อ่อนแรงเข้ามาสู่โลกไหวิญญาณ มันกลับลุกพรวดขึ้นด้วยความประหลาดใจและมองไปรอบ ๆ พร้อมกับแลบลิ้นออกมา อาจเพราะโลกไหวิญญาณนั้นเต็มไปด้วยพลังจิตวิญญาณ ทำให้วิญญาณของต้าหวงนั้นดูดีขึ้นมาก
“ต้าหวง มานี่สิ” ลั่วอู๋เรียกหามัน
ต้าหวงค่อยๆ เดินไปหาเขา เอาหัวถูไถมือของลั่วอู๋อย่างมีความสุข
ลั่วอู๋แตะหัวต้าหวงเบาๆ “ฮ่าฮ่าฮ่า! เด็กดี นั่งตรงนี้แล้วอย่าเดินไปไหนนะ”
ต้าหวงนั่งลงอย่างเชื่อฟัง
ลั่วอู๋มองไปยังแผ่นศิลา ที่บนนั้นมีตัวอักษรสีเหลืองปรากฏขึ้น ซึ่งบนตัวแผ่นคือการบันทึกประวัติของลั่วอู๋ไว้อย่างชัดเจน
ผู้จัด: ลั่วอู๋
กังฟู: ทักษะตระกูล “เตียนลูโจว”
มิติ: ไม่มีระดับ
พลังวิญญาณ: 100
แต้มเซียน: 0
พันธสัญญาวิญญาณ: ไม่มี
โชคดีที่เขาได้รับฝึกฝนทักษะจากตระกูล เขาจึงมีพื้นฐานทางจิตวิญญาณ ไม่เช่นนั้น เขาจะไม่สามารถใช้การปฏิบัติการขั้นพื้นฐานของไหปีศาจได้
ลั่วอู๋มองไปที่ต้าหวง และข้อความของต้าหวงปรากฏขึ้นในดวงตาของเขา
สายพันธุ์: สุนัขสีเหลือง
มิติ: ไม่มีระดับ
คุณสมบัติ: ไม่มีเงื่อนไข
ทักษะ: ไม่มี
พื้นเพ: สุนัขธรรมดาที่สามารถพบเห็นได้ทั่วไป
ในเมื่อมีปีศาจอยู่ในมือแล้ว ลั่วอู๋จะไม่ยอมปล่อยให้ ต้าหวงตาย เขาอยากที่จะให้ต้าหวงกลายเป็นสัตว์วิญญาณที่ทรงพลังที่สุดในโลก
ไหปีศาจมีทักษะขั้นสูง แต่ยังมีบางเรื่องที่ต้องทำก่อน
“รวมองค์ประกอบ!”
ลั่วอู๋ตะโกนขึ้นไปบนอากาศหลายครั้ง จนแผงองค์ประกอบปรากฏขึ้นตรงหน้าของเขาอย่างช้าๆ
ระบบปฏิบัติการที่โด่งดังและน่าสนใจที่สุดของไหปีศาจคือการสังเคราะห์
ไหปีศาจ มีพลังมากอย่างน่าเหลือเชื่อ มันสามารถปรับเปลี่ยนเพิ่มศักยภาพได้กับทุกสิ่ง
เมื่อสุ่มใส่สิ่งของสองอย่างลงไป ไม่ว่าจะเป็นสิ่งไม่มีชีวิตหรือสิ่งมีชีวิต อัตราการสังเคราะห์สิ่งนั้น น่าจะเป็นหนึ่งในของดั้งเดิมทั้งสองอย่าง แต่มีความเป็นไปได้ว่าของทั้งสองสิ่งเมื่อรวมกันแล้วจะมีความแข็งแกร่งมากขึ้น
แน่นอนว่ามันเป็นไปได้น้อยมากที่จะรวบรวมของวิเศษเอาไว้ ไม่ว่าจะรวมสิ่งใดเข้าด้วยกัน ยิ่งของนั้นมีพลังมากเท่าไหร่ ก็ยิ่งมีค่ามากขึ้นเท่านั้น
ใส่ดอกบัวสีเหลืองสองต้น
ใช้ 5 พลังงาน ทำการสังเคราะห์
จิตวิญญาณของโลกกำลังพลุ่งพล่านอยู่ในไห
[ได้รับ: พืช ดอกบัวสีเหลือง , แต้มเซียน + 1]
ดอกบัวสีเหลือง สองต้นทำการสังเคราะห์เป็นหนึ่งต้นและสูญเสียพลังวิญญาณ 5 แต้ม ซึ่งเป็นสูญเสียตามธรรมชาติ
แต่ลั่วอู๋ไม่สนใจ
สมุนไพรดอกบัวเหลืองเหล่านั้นไม่มีคุณค่า พลังวิญญาณของเขาสามารถฟื้นฟูได้จากการฝึกฝน แต่แต้มเซียนที่ได้รับนั้นเป็นสิ่งที่ดี ถ้าต้องการใช้ฟังก์ชันรูปแบบอื่นของไหปีศาจ จะต้องใช้แต้มเซียน
หากใส่หินหรือดินลงไปในไห จะไม่ได้รับแต้มเซียน
นอกจากการสังเคราะห์แล้ว ยังมีฟังก์ชันอีกหลายอย่าง เช่นการเสริมความแข็งแกร่ง การสร้างสิ่งของและอื่น ๆ ซึ่งทำให้ ลั่วอู๋หลงใหลในการทำงานของมันมากขึ้น
ทำการสังเคราะห์ต่อไป
[ได้รับ: พืช ดอกบัวสีเหลือง , แต้มเซียน + 1]
[การสังเคราะห์ล้มเหลว]
[ได้รับ: พืช ดอกบัวสีเหลือง , แต้มเซียน + 1]
[ได้รับ: พืช ดอกบัวสีเหลือง (ผลิตภัณฑ์ที่ดีเยี่ยม), แต้มเซียน + 1]
……
หืม?
ลั่วอู๋ใช้ดอกบัวสีเหลืองที่เพิ่งสังเคราะห์ใหม่
จากรูปลักษณ์ภายนอก มันไม่ได้เปลี่ยนแปลงมากนัก แต่บางส่วนมีการเรืองแสงอยู่บนใบไม้ ทำให้มันดูเหมือนกับหญ้าวิญญาณ
“แค่กินมันลงไปใช่ไหม” ลั่วอู๋กัดบัวสีเหลืองต้นที่ดีที่สุด
เป็นความจริงที่ว่ามีพลังวิญญาณบริสุทธิ์ล้นออกมา แล้วก็จางลง ซึ่งมันส่งผลรุนแรงมากกว่าหญ้าวิญญาณทั่วไป
แต่ไหนั่นสามารถให้สมุนไพรธรรมดาได้ผลขนาดนี้ และยังทำให้รู้สึกได้ว่าการเสริมความแข็งแกร่งนั้นเกิดขึ้นได้อย่างไร
“มันขมมาก” ลั่วอู๋พ่นดอกบัวสีเหลืองด้วยใบหน้าที่ขมขื่น
ทำการสังเคราะห์ต่อไป
ลั่วอู๋ ยังคงวางพืชนั้นลงในการสังเคราะห์
ซ้ำแล้วซ้ำเล่า กว่าสิบครั้ง ก็ยังคงเป็นเพียงดอกบัวสีเหลือง แต่แต้มเซียนกลับเพิ่มขึ้น
ลั่วอู๋ ยังคงโยนดอกบัวสังเคราะห์ต่อไป
วิญญาณกำลังพลุ่งพล่าน
ลั่วอู๋รู้สึกประหลาดใจ หลังพบว่าไอในร่างกายของเขาถูกนำออกไปอย่างกะทันหัน และเทลงไปในส่วนการสังเคราะห์ มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่
[ได้รับ: สัตว์สงครามแมววิญญาณระดับเงิน แต้มเซียน +15]
ลั่วอู๋เบิกตากว้างด้วยความตกใจ เพราะที่ตรงหน้าของเขามีแมวตัวเล็กปรากฏขึ้น ดวงตาสีเหลืองอำพันบริสุทธิ์ ขนสีขาวดูดีและเส้นขนสีดำที่ดูพิถีพิถัน ดูเหมือนกับเสือตัวเล็ก แต่มันตัวเล็กเกินไป จนดูเหมือนว่าจะไม่เป็นอันตรายต่อมนุษย์และสัตว์
ทักษะ: ฉีกกระชาก (ระดับ F), กลืนกิน (ระดับA)
พื้นเพ: สุนัขธรรมดาที่สามารถพบเห็นได้ทั่วไป
มันพัฒนาไปสู่ระดับทองแดงได้โดยตรง แม้ว่าจะมีระดับทองแดงระดับสาม เท่านั้นเมื่อเข้าสู่ระดับของสัตว์วิญญาณ ก็ถือว่ามันยังห่างชั้นจนสัตว์ธรรมดาไม่อาจเทียบได้
ตอนนี้ต้าหวงสามารถฉีกกระชากเสือโคร่งและเสือดาวได้อย่างสบายๆ
ระดับทักษะหมายถึงความเข้มของทักษะ ยิ่งระดับสูงเท่าไหร่ ทักษะก็จะยิ่งทรงพลังมากขึ้นเท่านั้น ภายใต้ระดับเดียวกัน ความสามารถของทักษะจะส่งผลต่อการต่อสู้โดยตรง
การฉีกกระชากเป็นเพียงทักษะระดับ F เป็นทักษะพื้นฐานที่พบบ่อยมาก
แต่ลั่วอู๋ไม่คาดหวังว่าต้าหวงจะมีทักษะกลืนกินขึ้นมาได้ ซึ่งเป็นทักษะที่ดี ทักษะนี้สามารถทำลายเซลล์เนื้อเยื่อและเลือดของสิ่งมีชีวิตอื่น และนำไปรักษาและฟื้นฟูบาดแผลได้ด้วย
ด้วยทักษะนี้ พลังวิญญาณจะพัฒนาเร็วมากกว่าสัตว์วิญญาณในระดับเดียวกัน และพละกำลังการต่อสู้ในระยะยาวจะดีขึ้นอย่างมาก
แม้ว่ามันจะไม่ใช่ทักษะการต่อสู้ที่แข็งแกร่งมากนัก แต่มันก็สามารถใช้งานได้จริง แม้แต่หลายคนก็คิดว่ามันสามารถจัดอยู่ในระดับ S ได้เลยทีเดียว
“โฮ่ง! โฮ่ง! โฮ่ง!” ต้าหวงกระโดดไปมาอย่างตื่นเต้น ดวงตาของมันเปล่งประกาย มันแลบลิ้นออกมาและกระโดดขึ้นลง มันรู้สึกได้ถึงการเปลี่ยนแปลงของตัวมัน รวมถึงพลังใหม่ที่เกิดขึ้นในร่างกายของมัน มันวิ่งวนลั่วอู๋และกระดิกหางอย่างมีความสุข
ตอนนี้มันกลายเป็นสัตว์วิญญาณแล้ว ช่วงเวลาชีวิตของมันก็เพิ่มขึ้นอย่างมาก
สุนัขสีเหลืองตัวเก่า ที่เคยแก่และใกล้ตายหายไปแล้ว กลายเป็นสุนัขหนุ่มแข็งแรงและดูดีขนาดนี้
เห็นได้ชัดว่า เป็นเรื่องเสียเปล่าที่จะเสียแต้มเซียน 20 แต้มในการทำให้สัตว์ธรรมดาเป็นสัตว์วิญญาณ แต่ลั่วอู๋ไม่สนใจ เมื่อเห็นสิ่งที่ต้าหวงทำตอนนี้ เขายิ้มมาอย่างภาคภูมิ
ลั่วอู๋ออกจากโลกไหวิญญาณพร้อมกับต้าหวงและแมวผี
แต่ในสายตาของสาวใช้ ต้าหวงได้หายตัวไปครู่หนึ่งและปรากฏตัวขึ้นมาอีก นางรู้สึกถึงพลังเพิ่มมากขึ้น ดูแตกต่างจากสภาพที่เหนื่อยล้าและขี้เกียจอย่างที่เป็นมาตลอด
“นายน้อย!” หลี่หยินพูดอย่างระมัดระวัง
นายน้อยที่นางรับใช้เขามาตั้งแต่เด็ก เริ่มลึกลับขึ้นมาทันที
“หลี่หยิน นี่แมวของเจ้า” ลั่วอู๋คว้าคอด้านหลังของแมวผีแล้วส่งไปที่หลี่หยิน
ดวงตาของหลี่หยินเป็นประกาย นางรับแมวผีและลูบมัน: “ว้าว! ลูกแมวตัวนี้น่ารักจัง ขนนุ่มจังเลยนะ”
“ต่อจากนี้ เจ้าดูแลมันนะ” ลั่วอู๋พูด
หลี่หยินพยักหน้าอย่างมีความสุข
นี่เป็นครั้งแรกที่นายน้อยมอบของขวัญให้นาง
นางไม่รู้ว่าเป็นสัตว์วิญญาณ นางคิดว่ามันเป็นเพียงลูกแมวธรรมดา
แมวผีซุกอยู่ในอกหลี่หยิน มันให้ความรู้สึกนุ่มนวลและสบายมาก ดวงตาของมันหรี่ลง และส่งเสียงร้องออกมา
สัตว์วิญญาณระดับเงิน ถูกเลี้ยงดูมาตั้งแต่ยังเด็กและอยู่ใกล้ชิดกับเจ้านาย แม้ว่ามันจะไม่ได้ทำพันธสัญญา มันก็จะเชื่อฟังเจ้านายของมัน
ผู้คนมากมายชอบรับเลี้ยงลูกสัตว์วิญญาณ เพราะฉะนั้นลูกสัตว์วิญญาณจึงมีราคาสูงกว่าตอนโตเต็มวัยอย่างมาก
ลั่วอู๋คิดอย่างนั้น จึงให้แมวผีกับหลี่หยิน ถึงแม้เขาจะไม่ได้อยู่กับนางตลอดเวลา แต่แมวผีก็สามารถปกป้องนางได้
“นี่ ท่านพักผ่อนเพียงพอหรือยัง นี่ก็ใกล้จะมืดแล้ว พวกเราจะไปกันแล้วนะ!” คนขับรถตะโกนอย่างไร้มารยาทจากที่ไม่ไกล ครั้งนี้ เขาไม่ได้แม้แต่จะเอ่ยเรียกนายน้อย
Related
ประวัติการอ่าน
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ