ไหปีศาจ นิยาย บท 222

บทที่ 222
ข้อตกลงเพื่อความเป็นอิสระ“หยุดเดี๋ยวนี้ หยุด!”
ลั่วอู๋กำลังตกอยู่ในช่วงเวลาที่ยากลำบากในการหยุดพวกมันทั้งสองฝ่าย

นกโง่นั้นโกรธมาก เพราะพี่น้องของมันได้ตายไปกว่าหลายร้อยตัว

เส้นขนหลากสีด้านหลังคอของมันกลายเป็นเปลวเพลิงสีแดง และพลังวิญญาณทั่วร่างกายของมันก็ร้อนระอุพร้อมที่จะเผาผลาญทุกสิ่ง แม้แต่ลวดลายสีฟ้าบนตัวของมันก็กลายเป็นสีแดง

เขาไม่คิดว่าเจ้านกโง่จะมีความสามารถมากขนาดนี้
ในทางกลับกัน ไป่ฉีกลับไม่ได้สนใจเลย เมื่อถูกนกหน้าโง่คุกคาม
“เกิดอะไรขึ้น? ทำไมพวกเจ้าถึงต้องสู้กันด้วย?” ลั่วอู๋กำลังโมโหและพูดถามออกมาว่า “ว่าไงล่ะ เจ้านกโง่ ?”

ไม่ว่าจะเป็นแร้งทราย ฝูงเหยี่ยวหยกขาว หรือว่ากองทัพของเหล่าผีทหาร พวกมันล้วนเป็นสมบัติของลั่วอู๋ ถ้าเกิดความขัดแย้งภายในจนทำให้เกิดความสูญเสีย นั่นเป็นสิ่งที่ลั่วอู๋ไม่สามารถยอมรับได้

เจ้านกโง่กระพือปีกสีขาวของมัน มันส่งเสียงร้องอันแหลมสูงออกมา ในเวลาเดียวกัน เหล่าพี่น้องที่อยู่ด้านหลังของมันก็ส่งเสียงร้องตอบรับ ราวกับว่าเป็นการสรรเสริญราชาของพวกมัน

แต่ก็น่าเสียดาย เพราะว่ามันกำลังโมโหอยู่ การเคลื่อนไหวของร่างกายของมันจึงสับสนไปหมด ทำให้ลั่วอู๋รู้สึกสับสนไปหมด

“พอได้แล้ว ข้าไม่เข้าใจเจ้าเลย เจ้าหยุดอยู่ตรงนี้ก่อนนะ” ลั่วอู๋หันไปถามไป่ฉีผีทหารระดับนายพลแทน “เจ้าเล่ามาสิ ว่ามันเกิดอะไรขึ้นกันแน่”
เจ้านกโง่ต้องการจะทำร้ายลั่วอู๋
อย่างไรก็ตาม มันคิดว่าหากจู่โจมลั่วอู๋ในตอนนี้ละก็ ลั่วอู๋คงจะต้องร่วมมือกับผีทหารระดับนายพลเพื่อล้มมันอย่างแน่นอน มันทำได้เพียงระงับความโกรธ และแสดงความไม่พอใจเป็นครั้งคราว

ไป่ฉีผีทหารระดับนายพลมีนั้นมีจิตสำนึก ว่าตัวเองเป็นเพียงผู้อยู่อาศัย แม้ว่ามันจะไม่ได้ยอมจำนนต่อลั่วอู๋ว่าเขาเป็นเจ้าของพื้นที่และแทบจะไม่มีความสุภาพเอาเสียเลยก็ตาม

“ข้ากำลังฝึกฝนลูกน้องของข้าอยู่ ทันใดนั้น ก็มีนกตัวใหญ่บินเข้ามาพร้อมกับฝูงนกของมัน แล้วอ้างว่ามันคือราชาของโลกใบนี้… ” ไป่ฉีพูด

ลั่วอู๋รู้สึกประหลาดใจ “เดี๋ยวนะ! เจ้าเข้าใจมันงั้นหรือ?”
“ในฐานะที่ร่างนี้เป็นวิญญาณ ข้าสามารถสื่อสารกับสัตว์วิญญาณด้วยพลังวิญญาณได้ เจ้ามีปัญหาอะไรหรือเปล่า?”

“ไม่ ไม่มีปัญหาอะไร” ลั่วอู๋รู้สึกประหลาดใจ เขาเองก็ต้องการสื่อสารกับสัตว์วิญญาณด้วยเช่นกัน แต่เขาไม่มีวิธีการเช่นนั้นเลย

ทักษะสื่อสารวิญญาณนั้นเป็นทักษะระดับ A แต่ทักษะประเภทนี้หาได้ยากมาก

ยิ่งไปกว่านั้น ถึงแม้ว่าเขาจะมีทักษะสื่อสารวิญญาณ แต่เขาก็จำเป็นต้องพัฒนาไปถึงผู้ใช้พลังวิญญาณระดับสูง และฝึกฝนการผสานพลังวิญญาณระหว่างผู้ใช้พลังวิญญาณและสัตว์วิญญาณ ลั่วอู๋ถึงจะสามารถใช้งานทักษะนี้ได้

ไป่ฉีพูดต่อว่า “มันได้อ้างว่ามันคือราชาของโลกใบนี้ สิ่งมีชีวิตทั้งหมดต้องยอมจำนนต่อมัน ดังนั้น มันจึงต้องการให้ข้าภักดีต่อมัน”

ทันใดนั้นลั่วอู๋ก็นึกขึ้นมาได้ว่า ไป่ฉีนั้นก็เหมือนกับสัตว์วิญญาณชนิดหนึ่ง
จากนั้นลั่วอู๋ก็มองไปที่เจ้านกหน้าโง่ด้วยอารมณ์ที่ไม่ดี “เจ้าเรียกตัวเองว่าเป็นราชาของโลกนี้อย่างงั้นหรือ? แล้วเจ้าเอาข้าไปไว้ที่ไหนกันล่ะ? เจ้าสมควรที่จะต้องถูกบดขยี้เสียแล้ว”

เจ้านกหน้าโง่โกรธมาก มันจึงกระพือปีกของมัน ส่งเสียงร้องอันแหลมสูง ส่งสัญญาณให้กับเหล่าพี่น้องที่อยู่ด้านหลังของมัน

มันดูเหมือนว่าต้องการแสดงออกบางอย่าง เหล่าพี่น้องของมันได้ล้มตายและบาดเจ็บเป็นจำนวนมาก ซึ่งทั้งหมดนั้นเป็นฝีมือของทหารที่น่าเกลียดน่าชังตนนั้น

ฝูงแร้งทรายและเหยี่ยวหยกขาวส่งเสียงร้องอันคร่ำครวญออกมาชั่วระยะเวลาหนึ่ง สร้างความเดือดร้อนให้กับผู้คนรอบข้างอย่างมาก

ลั่วอู๋ไม่รู้ว่าจะพูดอะไรกับมันดี “หยุดสร้างความเดือดร้อนได้แล้ว ใครกันแน่ที่เป็นฝ่ายเริ่มยั่วยุคนอื่นก่อน”
เจ้านกโง่กลอกตาของมันราวกับว่ามันเป็นมนุษย์
ตอนนั้นเจ้าไม่ได้อยู่ที่นี่ เจ้ามีปัญหาอะไรกับฐานะราชาข้ากัน? เจ้าทำให้ข้าเสียหน้ามากเกินไปแล้วเจ้าจะเอาแบบนี้ใช่ไหม?

เจ้าช่วยสัตว์วิญญาณต่างเผ่านั่นมาข่มเหงข้า!
ในอนาคต ข้าจะไม่ช่วยอะไรเจ้าอีกต่อไปแล้ว
“เจ้าเป็นนกที่น่าสนใจมาก เจ้านั้นมีสติปัญญาสูง แม้จะอยู่เพียงแค่ในระดับเงินเท่านั้น ร่างกายเจ้านั้นดูสูงส่งและบริสุทธิ์ เจ้าไม่คิดว่าเจ้าเป็นลูกหลานของนกศักดิ์สิทธิ์ชนิดหนึ่งหรอกหรือ?” ไป่ฉีถาม

ทั่วร่างของเจ้านกโง่ส่องแสงสีแดง มันแสดงถึงความอาฆาตผ่านทางสายตา ราวกับว่าความโกรธของมันใกล้จะปะทุแล้ว
ลั่วอู๋ไม่รีบร้อนที่จะพูดออกมา “ข้าจะจับแร้งทรายและเหยี่ยวหยกขาวมาเพิ่มให้ภายหลัง และเจ้าสามารถสอนพวกมันได้ด้วยตัวของเจ้าเอง”

เจ้านกโง่ยังคงกระพือปีกของมันต่อไป
แต่ลั่วอู๋นั้นไม่สามารถเข้าใจมันได้
ไป่ฉีผีทหารระดับนายพลกล่าว “มันบอกว่ามันต้องการน้องชายที่ทรงพลังมากกว่านี้ อย่างน้อยต้องอยู่ในมิติวิญญาณระดับเงิน”

จากนั้น เจ้านกโง่ก็พยักหน้าด้วยความพึงพอใจ
ไป่ฉีผีทหารระดับนายพลกล่าวว่า “ข้าเองก็ต้องการเช่นกัน คนของข้าเองก็บาดเจ็บล้มตายไปมาก ดังนั้น ข้าจำเป็นต้องเสริมกองทัพอย่างเร่งด่วน”

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ