บทที่ 84
การกลับมาขายยารวบรวมพลังวิญญาณ
เมืองแห่งความพินาศทั้งเมืองต้องสั่นสะเทือนเมื่อศาลาไป่หยู่นำแผ่นไม้ออกมาและประกาศว่าจะขายยารวบรวมพลังวิญญาณอีกครั้ง
ไม่มีเหตุผลอื่น ที่มันขายดีเพราะมันมีประสิทธิภาพดีมาก
เนื่องจากประสิทธิภาพของเม็ดยารวบรวมพลังวิญญาณ นั้นมากกว่าเม็ดยาเซิงหยวนของหอคอยหวงชา
แม้จะสิ้นสุดช่วงการขายยารวบรวมพลังวิญญาณ หลายคนก็ยังไม่สามารถลืมมันไปได้
ตอนนี้มันถูกนำกลับมาขายแล้วและราคาก็ลดลงไป 2 หินวิญญาณ ผู้คนจึงไม่จำเป็นต้องลังเลอะไรอีก
ยาเซิงหยวนของหอคอยหวงชาจึงต้องสูญเสียโอกาสทางธุรกิจไป ว่ากันว่าเจ้าของร้านชิงชูโกรธมากและเริ่มทุบโต๊ะด้วยความไม่พอใจ
ลั่วอู๋เดินมาที่ห้องด้านหน้า เขาเห็นผู้คนหลั่งไหลเข้ามาอย่างต่อเนื่อง เขาจึงพยักหน้าอย่างพึงพอใจแล้วหยิบเม็ดยาใหม่ออกมา
ยาพิษระดับ 4 – ยาคูฉิน
เขาซื้อยาจิงฉินมาเป็นจำนวนมาก ซึ่งมีราคาถูกและสามารถกลั่นได้ แม้กระทั่งมือใหม่
การบดยาจิงฉินเป็นผงและโปรยลงบนยาคูฉินสามารถทำให้ยาคูฉินส่งกลิ่นของยาออกมาได้และนำไปสู่ผลที่ใกล้เคียงกับยาหลงเฉียง
ลั่วอู๋คิดราคาของยาคูฉินอยู่ที่ 500 หินวิญญาณ
“เจ้าของร้าน นี่มันยาชนิดไหนกัน ท่านถึงขายแพงเช่นนี้?” แขกบางคนสังเกตเห็นยาชนิดใหม่บนชั้นวางของ ศาลาไป่หยู่และถามอย่างสงสัย
ลั่วอู๋ตอบไปว่า “มันคือยาพิษระดับ 4 – ยาคูฉิน”
แขกบางคนเดินผ่านไปในทันที
ไม่ใช่ทุกคนที่เข้ามาจะเป็นลูกค้าประจำของศาลาไป่หยู่
คนหลายคนก็มาจากอีก 23 เมืองของเขตหวงชาเพื่อซื้อยารวบรวมพลังวิญญาณ
“ไม่ ๆ ยาระดับ 4 มีราคาแพงมากนี่มันยาบ้าอะไรกัน” หนึ่งในแขกตะโกน
“ ถูกต้อง มันแค่เพิ่งแตะขอบเขตของยาระดับกลาง แม้ว่าจะเป็นยาระดับ 4 ที่เพิ่มพลังทางจิตวิญญาณโดยตรง มันก็ไม่มีทางมีราคาเกิน 100 หินวิญญาณ”
“ยาพิษคูฉินบ้าบออะไร ยาพิษน่ะราคามันไม่แพงเลย”
“มันเป็นการหลอกที่แม้แต่คนโง่ก็ยังไม่คิดที่จะซื้อมัน”
“มันไม่ใช่เรื่องดีสำหรับท่านเลยนะ ที่จะทำธุรกิจให้รุ่งเรืองได้ด้วยวิธีแบบนี้” บางคนก็แนะนำลั่วอู๋
ในเวลานี้ลูกค้าเก่าก็กล่าวขึ้นว่า “อย่ากังวลไป อย่าด่วนสรุป คนแก่และคนหนุ่มสาวผู้มีชื่อเสียงในศาลาไป่หยู่ ไม่ใช่คนคดโกงและราคาเองก็สมเหตุสมผลเสมอ”
ลั่วอู๋คุ้นเคยกับลูกค้าเก่ารายนี้ ดูเหมือนว่านามสกุลของเขาคือเฉิน คนงานมักจะเรียกเขาว่านายท่านเฉิน
นายท่านเฉินมักจะมาที่ศาลาไป่หยู่ เพื่อซื้อของ
แม้ว่าธุรกิจของศาลาไป่หยู่จะตกต่ำเมื่อไม่กี่วันที่ผ่านมานายท่านเฉินคนนี้ ก็ยังมาเยี่ยมเขาบ่อยๆ
“ข้าชอบฟังสิ่งที่นายท่านเฉินพูดชะมัด” ลั่วอู๋หัวเราะและบอกชายคนนั้นว่า “สำหรับคราวนี้ นายท่านเฉินข้าจะให้ส่วนลด 30% สำหรับการซื้อทั้งหมดของท่าน ถือเป็นสวัสดิการของลูกค้าเก่า”
“ตกลง!” ชายคนนั้นตอบ
นายท่านเฉินรู้สึกดีใจมาก
ลูกค้าใหม่บางคนรู้สึกไม่มีความสุข
“ไม่ว่าพวกเจ้าจะเล่นละครอย่างไร ก็ไม่มีใครซื้อของราคาแพงแบบนั้นหรอก”
“ นั่นคือยาระดับ 4 ในราคา 500 หินวิญญาณงั้นเหรอ ข้าไม่เคยได้ยินเรื่องแบบนี้เลย”
“ไม่ว่ามันจะถูกใช้งานดีแค่ไหน มันก็แค่ยาพิษ”
“ข้าไม่เชื่อหรอก พิษของยาคูฉินนั้นจะแข็งแกร่งกว่ายาพิษทั่วไปได้เหรอ ?”
แขกใหม่บางคนโห่ร้อง
ลั่วอู๋ไม่ได้นิ่งเฉย เขาใจเย็นและพูดว่า “ยาคูฉินนี้ไม่ได้เป็นพิษเหมือนยาพิษทั่วไป เพราะกลิ่นของมันรุนแรงมากและความสามารถในใช้งานนั้นก็ต่ำ”
“แต่ท่านก็ยังคงขายมันในราคาที่แพงมาก” แขกอีกคนพูด
ลั่วอู๋กล่าว “ท่านจะรีบเร่งอะไร ท่านยังไม่ได้เห็นเลยว่า ยาคูฉินเมื่อเจอกับยาชนิดอื่นเข้าด้วยกันจะมีผลอย่างไร”
ยาชนิดอื่น ?
แขกทุกคนมองไปที่แผงสินค้าหลักของยาคูซิน
แท้จริงแล้วยังมียาอีกเม็ดหนึ่งที่ตั้งอยู่ข้าง ๆ ยาคูฉินแต่ละเม็ด
แขกบางคนเดินออกมาข้างหน้าเพื่อดมกลิ่นและในที่สุดเมื่อได้ตรวจสอบตามความเข้าใจของพวกเขาแล้ว ใบหน้าของพวกเขาก็กลับมามีชีวิตชีวา ” ถ้าข้าคิดไม่ผิด หลังจากที่ข้าตรวจสอบมาเป็นเวลานาน ในที่สุดข้าก็รู้ว่านี่มันก็แค่ยาจิงฉิน! “
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ไหปีศาจ