ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 191

ได้ยินว่าไทเฮาทรงแก้หนังสือฉบับหนึ่งในเช้าวันนี้ แล้วให้จังกงกงนำไปส่งที่จวนฉู่อ๋อง อยากให้ฮูหยินเฒ่าเซียวขอพระราชโองการให้ซูหรงได้เป็นพระชายาฉู่ใช่หรือไม่?”

มือที่ถือถ้วยชาของไทเฮาสั่นระริก แต่ภายนอกยังมีท่าทีสูงส่ง

“ซูหรงเป็นคนที่ข้าเลี้ยงมากับมือ แต่งเข้าจวนฉู่อ๋องก็ถือว่าจวนฉู่อ๋องได้เกาะบารมีสูง พวกเขากลับไม่รู้จักพอ กล้าปฏิเสธความประสงค์ของข้า ถือว่าดูหมิ่นพระมหากรุณาธิคุณของกษัตริย์”

“ฮ่องเต้ ต้องตำหนิให้หนักถึงจะใช้ได้”

ถ้อยคำของไทเฮาพูดออกมาอย่างไม่ค่อยมั่นใจ ถึงกับไม่กล้ามองสีหน้าของฮ่องเต้

เอาแต่ยกถ้วยชาบังใบหน้า ราวกับไม่อยากให้ฮ่องเต้มองเห็นความประหม่าบนใบหน้า

“ที่แท้เสด็จแม่ก็คิดเช่นนี้”

ฮ่องเต้เอ่ยออกมาประโยคหนึ่งอย่างไม่รีบร้อน

แต่กลับทำให้มือของไทเฮาสั่นแรงขึ้น

ฮ่องเต้ปรายตามองหลี่กงกงอย่างเย็นชา อีกฝ่ายโบกมืออย่างมีไหวพริบ บอกให้ทุกคนในตำหนักถอยออกไป

เหลือเพียงหลี่กงกงกับหลิวมามา

“เสด็จแม่กลับเมืองหลวงยังไม่ถึงสามวัน ก็ก่อเรื่องวุ่นวายมากมาย เห็นทีข้าอาจต้องพิจารณาดูว่า สมควรให้เสด็จแม่กลับวัดไปดูแลตัวเองในช่วงบั้นปลายดีหรือไม่”

ไทเฮาเบิกตากว้าง ถ้วยชาในมือหล่นลงบนพื้น

หลิวมามาหวาดกลัว จึงรีบเก็บกวาดเศษชิ้นส่วนบนพื้นและเอาออกไป

“ฮ่องเต้ ข้าเป็นเสด็จแม่ของเจ้านะ!”

ไทเฮาตำหนิด้วยความโกรธ และเอามือตบโต๊ะอย่างรุนแรง

ฮ่องเต้ที่นั่งอยู่ข้าง ๆ แค่ปรายตามองสีหน้าของนางอย่างเย็นชา แล้วยกมุมปากขึ้น “เสด็จแม่แท้ ๆ ของข้าบัดนี้หลับใหลอยู่ใต้ดินแล้ว หากเสด็จลืมล่ะก็ ข้าสามารถช่วยให้เสด็จแม่ไปพบนางเร็ว ๆ ได้”

ไทเฮาได้ยินแบบนั้น ก็ตัวสั่นยิ่งกว่าเดิม อ้าปากอยู่ครู่ใหญ่แต่กลับพูดไม่ออกสักคำ

ความรู้สึกอับอายภายในใจ ทำให้มือที่อยู่ในแขนเสื้อของนางกำแน่นขึ้น

แต่นางกลับต่อต้านไม่ได้!

“เสด็จแม่ ข้าออกพระราชโองการให้จิ้นอ๋องกลับเมืองหลวงทันที คิดว่าไม่เกินครึ่งเดือน คนน่าจะได้แสดงความกตัญญูต่อหน้าเสด็จแม่แล้ว อย่างไรจิ้นอ๋องก็เคยถูกเสด็จแม่เลี้ยงดูแลอยู่ช่วงหนึ่งมิใช่หรือ?”

เมื่อคำว่าจิ้นอ๋องหลุดออกมา สันหลังที่เหยียดตรงของไทเฮาก็โก่งงออย่างสมบูรณ์

นางกัดฟันมองฮ่องเต้ “ในเมื่อเจ้าไม่พอใจไทเฮาอย่างข้า แล้วตอนนั้นจะมอบตำแหน่งนี้แก่ข้าทำไม!”

ดวงตามืดมนของฮ่องเต้มองไปยังนาง มุมปากยกเป็นรอยยิ้มอ่อน ๆ

“เสด็จแม่เดาดูสิ? เดาดูว่าทำไมลูกถึงคนที่เบื้องหลังไร้อำนาจอย่างท่านมาเป็นไทเฮา?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน