ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 195

แต่คิดไม่ถึงเลยว่า นางจะรีบร้อนเชิญมู่เหยามาเลยเช่นนี้

ตอนที่นางรู้เรื่อง เรื่องในวังก็จบไปตั้งนานแล้ว!

ถึงแม้จะไปหนุนหลัง ก็ช้าไปแล้วเหมือนกัน

“ฮูหยินเฒ่าไม่จำเป็นต้องเก็บมาใส่ใจ ถึงอย่างไรข้าก็ไม่เป็นอะไร”

มู่เหยาปลอบใจเสียงอ่อนโยน รู้ว่าฮูหยินเฒ่าเซียวเป็นห่วงนางด้วยใจจริง

“ฮูหยินเฒ่า ท่านเลี่ยวรออยู่ข้างนอกแล้วเจ้าค่ะ”

มู่เหยาได้ยิน ก็รีบลุกขึ้น ตระหนักได้ว่าแย่แล้ว รีบหันไปมองทางฮูหยินเฒ่าเซียว

ฮูหยินเฒ่าเซียวก็แค่นิ่งไปครู่เดียว ก็เข้าใจว่านางรีบร้อนจริง ๆ จึงโบกมือ “รีบไปเถอะ ระหว่างทางระวังตัว”

“เอาไว้วันอื่นข้าจะมาคุยเป็นคู่ฮูหยินเฒ่าใหม่เจ้าค่ะ”

มู่เหยาพูดจบ ก็รีบพาหมอเทวดาเลี่ยวกลับจวนจงซู่โหว

เพราะเรื่องเมื่อคืน ท่านลุงใหญ่ถูกย้ายไปพักฟื้นที่จวนจงซู่โหวตั้งแต่เช้า

ป้องกันคนคิดชั่วร้าย เล่นตุกติกในยาน้ำอีกครั้ง!

“หมอเทวดาเลี่ยว เป็นอย่างไรบ้าง?”

เห็นเขาถอยออกมา ซูโหรวถามขึ้นเป็นคนแรก

หมอเทวดาเลี่ยวขมวดคิ้วแน่น ระหว่างทางที่มาก็ได้ฟังมู่เหยาพูดถึงต้นตออย่างชัดเจน

“กากยาเล่า? ข้าขอดูกากยาก่อน”

มู่เหยารีบหยิบถาดบนโต๊ะไปให้ ข้างในวางกากยาของเมื่อคืนอยู่

หลังจากดูอย่างละเอียดแล้ว หมอเทวดาเลี่ยวถึงขมวดคิ้วพร้อมพูดว่า “มียาสมุนไพรพวกที่ทำให้คนหลับลึก จะไม่ทำร้ายถึงรากฐาน เพียงแต่เวลาหลับลึกจะยาวขึ้นเล็กน้อย”

“โชคดีที่พบเร็ว หลายวันนี้ข้าจะอยู่ที่จวนโหว ทุกวันจะใช้วิธีฝังเข็มรักษา วันจัดงานเลี้ยงก็จะฟื้นขึ้นมาได้”

เมื่อประโยคนี้ออกมา ทุกคนในห้องก็สงบใจขึ้นแล้ว

นายท่านหลันเดินขึ้นหน้าอย่างเคร่งขรึม ประสานมือให้หมอเทวดาเลี่ยว “หมอเทวดาเลี่ยว ข้าขอบคุณท่านมากที่ยื่นมือช่วยเหลือ คลังยาสมุนไพรที่ตระกูลหลันนำมา อีกสักครั้งจะให้อาหน่วนพาท่านไปเลือกได้ตามสบาย”

หมอเทวดาเลี่ยวเดิมคิดจะปฏิเสธ แต่เมื่อได้ยินคลังยาสมุนไพร จึงยิ้มรับเอาไว้

หลังจากยืนยันว่าท่านลุงใหญ่ปลอดภัยแล้ว มู่เหยาก็พาคนไปจวนหลันที่อยู่ข้าง ๆ

ได้ยินเสียงตักเตือนตั้งแต่ไกล ๆ

จึงรู้ว่าเป็นพ่อบ้านจวนหลันกำลังจัดการพวกคนที่ทะเยอทะยานในจวน

“จวิ้นจู่ไม่ต้องเป็นห่วง ที่อีกฝ่ายใช้ยาสมุนไพรชนิดนี้ ก็คือไม่กล้าเอาชีวิตเขา”

คำพูดของหมอเทวดาเลี่ยว ทำให้มู่เหยาตอบรับเสียงเรียบ

“หลายวันต่อจากนี้ ก็ต้องรบกวนหมอเทวดาช่วยเหลือ หากต้องการอะไร ติดต่อกับข้าได้ตลอดเวลา ข้าจะให้คนไปหาในทันที”

“จวิ้นจู่เกรงใจแล้ว เดี๋ยวสักครู่ จวิ้นจู่ยินดีให้ข้าตรวจชีพจรหรือไม่?”

VERIFYCAPTCHA_LABELยืนยัน