“พรุ่งนี้ลูกก็จะออกเดินทางไปเมืองฉังแล้ว คาดว่าอาจต้องไปนานเกือบสิบวันจึงจะกลับมาได้ ลูกหวังว่าเมื่อกลับมาถึงแล้ว ท่านแม่จะเตรียมทุกอย่างพร้อมหมดแล้ว”
พอพูดทิ้งท้ายเสร็จเยี่ยนสวินก็หันหลังเดินจากไป ไม่แม้แต่จะเปิดโอกาสให้ฮูหยินเฒ่าเซียวได้ตอบโต้แม้แต่น้อย
เขายังต้องรีบไปเขียนจดหมายบอกมู่เหยาอีกนะ!
เมื่อมู่เหยาได้รับจดหมายก็เตรียมตัวจะเข้านอนแล้ว พอเห็นเนื้อหาในจดหมายและได้รู้ว่าเขาไปเมืองฉังเพื่อป้องกันอุทกภัย นางจึงนึกถึงเอกสารที่เขียนไว้ในห้องหนังสือของบิดา
นางจึงลุกขึ้นจัดแจงเสื้อผ้าตัวเอง “หนิงจู๋ เจ้าไปที่ห้องโถงด้านหน้าไปบอกคนส่งจดหมายให้อยู่รอสักครู่ ข้ามีของบางอย่างอยากให้เขานำไปให้ท่านอ๋อง”
นางรู้ดีว่าคุณหนูร้อนใจ หนิงจู๋จึงรีบวิ่งไปที่ห้องโถงด้านหน้า
มู่เหยาสวมเสื้อคลุมและไปหยิบสมุดบันทึกที่บิดาเคยบันทึกไว้ยามว่างเกี่ยวกับการจัดการอุทกภัยในห้องหนังสือออกมา จากนั้นก็ให้หนิงจู๋นำไปส่งที่ห้องโถงด้านหน้า
สภาพนางในตอนนี้ ไม่สะดวกที่จะไปพบแขก
เมื่อนั่งรออยู่ในห้องครู่หนึ่ง ก็เห็นสาวใช้เดินเข้ามาด้วยสีหน้าดีใจ
“คุณหนู ท่านอ๋องส่งของมาให้มากมายเลยเจ้าค่ะ เมื่อครู่นี้ลุงหวังไม่ทันได้บอก ตอนนี่นำไปเก็บไว้ในคลังเก็บของเรียบร้อยแล้ว เดี๋ยวพรุ่งนี้คุณหนูตื่นมาค่อยไปดูก็ได้เจ้าค่ะ”
มู่เหยารู้สึกประหลาดใจเล็กน้อย ไม่คิดว่าเยี่ยนสวินจะใส่ใจทุกอย่างถึงเพียงนี้ เมื่อนางมองดูเนื้อหาในจดหมาย หัวใจที่กังวลอยู่ทั้งคืนก็พลันวางใจลง
“อย่างไรเสียก็เป็นการพระราชทานสมรสจากฝ่าบาท เพียงแต่ต้องรอท่านอ๋องกลับมาจากเมืองฉังก่อน คาดว่าคงจะใกล้ๆกับช่วงเทศกาลไหว้พระจันทร์ที่เลี้ยงสังสรรค์ในครอบครัวพอดี”
หนิงจู๋คำนวณระยะเวลาอย่างละเอียดดู “ถ้าอย่างนั้นก็เหลือเวลาไม่ถึงยี่สิบวันแล้ว คุณหนูท่านยังไม่ได้เลือกผ้าสำหรับตัดชุดแต่งงานเลยนะเจ้าคะ!”
“ของเก่าที่เคยมีอยู่ไม่ควรเอามาใช้แล้ว เหลือเวลาแค่ยี่สิบวันเกรงว่าจะไม่ทันกระมัง?”
เมื่อเห็นท่าทางตื่นตระหนกของสาวใช้ มู่เหยาก็อดหัวเราะออกมาไม่ได้
“ยัยเด็กโง่ พระราชโองการจะถูกประกาศออกมาหลังจากนี้อีกยี่สิบวัน แต่วันแต่งงานจะต้องรอกำหนดหลังจากที่พระราชโองการประกาศออกมาแล้ว”
หนิงจู๋ถอนหายใจด้วยความโล่งอก แต่แล้วนางก็นึกอะไรบางอย่างขึ้นมาได้ จึงลดเสียงลงและถามขึ้นว่า
“แล้วคุณหนูจะไปเยี่ยมฮูหยินเฒ่าเซียวหรือไม่เจ้าคะ?”
ดวงตาของมู่เหยาสั่นไหวทันที สุดท้ายก็ส่ายหน้าให้
“เรื่องนี้คนนอกยังไม่รู้ หากข้าบุ่มบ่ามไปเยือนจะยิ่งทำให้ฮูหยินเฒ่าไม่พอใจได้ รอจนกว่าจะมีพระราชโองการลงมาเสียก่อน แล้วค่อยไปขอขมาถึงหน้าประตู”
ตอนนี้ยังไม่มีข่าวคราวใดๆ เล็ดลอดออกมา หากนางบุ่มบ่ามไปคารวะที่จวนฉู่อ๋อง เกรงว่าจะมีข่าวลือแพร่กระจายออกไปและทำให้ผู้คนสงสัยเอาได้
อย่างไรก็ตามก็แค่อีกกี่วันเอง นางไปเริ่มเตรียมของไว้ก่อนก็แล้วกัน


VERIFYCAPTCHA_LABEL
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง
ทำไมฉันเสียเงินซื้ออ่านในเว็บไซต์ แล้วพอรีโหลดอ่านใหม่ ตอนที่ 59 ไม่ได้อีก มันขึ้นว่าขัดข้อง ขอโทษนะ เงินก็จ่ายจะขัดข้องอะไร หัดปรับปรุงระบบด้วย คนอ่านเสียอารมณ์...
ใช้บัตรเติมเงินเอไอเอสได้มั้ยคะ...