เข้าสู่ระบบผ่าน

ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 315

แม่ทัพจั่วนิ่งอึ้ง ขมวดคิ้วจ้องเหอเย่า “หมายความว่าอย่างไร?”

เหอเย่าทวนคำพูดที่เพิ่งพูดไปอีกครั้ง ด้วยใบหน้าเรียบเฉย

เห็นว่าเขาดูไม่เหมือนกำลังพูดเล่น แม่ทัพจั่วกัดฟันมองไปทางเยี่ยนสวิน “เยี่ยนสวิน! วันนี้เจ้าสร้างเรื่องใหญ่ขนาดนี้ มีเจตนาอะไรกันแน่”

เยี่ยนสวินกลับไปนั่งบนเก้าอี้อีกครั้ง หลังจากยิ้มให้แม่ทัพจั่ว

ก็ส่งสัญญาณให้องครักษ์เกราะดำยกเงินพวกนั้นไป

“แม่ทัพจั่ว ฝ่าบาทรับสั่ง ผู้ทุจริตเบี้ยเลี้ยงทหาร ประหารเก้าชั่วโคตร”

เมื่อคำว่าประหารเก้าชั่วโคตรออกมา

จั่วฮูหยินหันไปมองบนตัวแม่ทัพจั่วในชั่วพริบตา พยายามดิ้นรนให้หลุดจากการพันธนาการ กำชายเสื้อของแม่ทัพจั่วเอาไว้แน่

“จั่วอาน! ท่านเขียนหนังสือหย่าให้ข้า! เขียนหนังสือหย่าให้ข้า!”

นางคิดไม่ถึงเลยจริง ๆ สามีตนเองจะกล้าทำเรื่องประหารเก้าชั่วโคตรแบบนี้ออกมา!

ตอนนี้เรื่องถูกเปิดโปง นางยิ่งไม่อยากถูกเขาดึงเข้าไปเกี่ยวข้อง!

แต่แม่ทัพจั่วไม่สนใจคำพูดของนาง ยกมือผลักคนไปด้านข้าง

เดินเหม่อลอยไปหยุดตรงหน้าของเยี่ยนสวิน

“เยี่ยนสวิน เป็นความต้องการของฝ่าบาทจริงหรือ? หรือว่าเป็นเจ้าที่มีใจแค้นข้า!”

สบตาเข้ากับดวงตาสีแดงเพราะความโกรธของชายหนุ่ม เยี่ยนสวินมองเขาอย่างละเอียด

“แม่ทัพจั่วคิดว่า ข้ามีอะไรต้องแค้นเจ้าหรือ?”

อาจเพราะความโกรธทำให้ขาดสติ แม่ทัพจั่วพูดจาไม่ยั้งคิด

เขาชี้คนตรงหน้า เปล่งเสียงออกมาอย่างเกรี้ยวกราด “เจ้าแค้นตอนนั้น ข้าไม่ได้พาพ่อเจ้ากลับมาด้วย ให้เขาตายในต่างแดน แม้แต่กระดูกก็หากลับมาไม่ได้!”

เยี่ยนสวินดวงตาเย็นเฉียบขั้นทันที โยนถ้วยชาในมือพุ่งไปที่ปากของชายหนุ่ม

แม่ทัพจั่วหลบไม่ทัน จึงโดนกระแทกแรง ๆ ไปหนึ่งครั้ง

“โอ๊ย!”

ทุกคนในชานเรือนหันไป เห็นริมฝีปากของแม่ทัพจั่วมีเลือดไหลออกมา เห็นชัดว่าถูกเศษกระเบื้องบาด

“ที่แท้แม่ทัพจั่วก็รู้เรื่องของพ่อข้า แล้วทำไมตอนนั้นเจ้ากลับแสดงออกว่าไม่รู้เรื่องเล่า?”

เยี่ยนสวินรับแส้ที่ฉางชิงยื่นมาให้ และฟาดไปทางแม่ทัพจั่วโดยตรง!

ชั่วพริบตาเท่านั้น ก็ทำให้เนื้อหนังบริเวณหัวไหล่ของชายหนุ่มฉีก!

กลิ่นคาวเลือดลอยไปทั่วชานเรือน

เยี่ยนสวินสีหน้าดำมืด ราวกับยมราชแห่งนรก แส้ในมือฟาดไปที่แม่ทัพจั่วอีกครั้ง

ทุกครั้งที่ฟาดลงไป ล้วนแฝงไปด้วยจิตสังหารที่อยากฆ่าคน!

เมื่อได้รับบาดเจ็บ

ความโมโหของแม่ทัพจั่วก็เบาลงไม่น้อย ตระหนักถึงคำพูดเมื่อครู่ หน้าถอดสีในทันที

เห็นแส้ฟาดลงมาอีกครั้ง เขาเกือบจะพ้นแล้ว แต่หลังยังคงโดนฟาดลงไปเต็ม ๆ!

ราคาของเราเพียงแค่ 1/4 ของผู้ให้บริการรายอื่น

ประวัติการอ่าน

No history.

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง