ในเมื่อท่านปันใจ งั้นข้าขอแต่งกับยอดขุนนาง นิยาย บท 376

นอกลาน

เยี่ยนสวินเล่าเรื่องราวด้วยเสียงแผ่วเบาให้คนตรงหน้าฟังจนจบ หมอเทวดาเลี่ยวเองก็มีสีหน้าราวกับได้เห็นภูตผี

“มิใช่ เจ้าคงไม่ได้ไปฟังนักเล่านิทานคนไหนพูดจาเหลวไหลมาจากข้างนอกหรอกกระมัง? เรื่องที่มันเหลือเชื่อขนาดนี้ จะ จะเป็นไปได้อย่างไรว่าฉู่อ๋องผู้เฒ่าจะเป็นคนทำ?”

หมอเทวดาเลี่ยวเติบโตมากับเยี่ยนสวินตั้งแต่เล็ก ทั้งยังเคยพบฉู่อ๋องผู้เฒ่ามาแล้วหลายครั้ง

ในใจมีความเคารพนับถือ

บัดนี้พอได้ฟังเยี่ยนสวินกล่าวเช่นนี้ ปฏิกิริยาแรกของเขาย่อมไม่เชื่อเป็นธรรมดา!

“เป็นเรื่องจริง ซวีเหย่ต้องการยาถอนพิษอย่างเร่งด่วน ไม่มีทางหลอกข้าแน่”

สีหน้าของเยี่ยนสวินเย็นชา มือที่อยู่ข้างลำตัวกำแน่นเป็นหมัด “บางทีเรื่องนี้อาจเป็นสิ่งที่เขาวางแผนไว้เนิ่นนานแล้ว หากลองนับดู เวลาที่เขาพลีชีพในสนามรบ ก็เป็นช่วงเวลาเดียวกับที่เซี่ยชิงหลวนให้กำเนิดบุตรพอดี”

หมอเทวดาเลี่ยวยังคงตกตะลึงไม่หาย แต่เมื่อลองคิดทบทวนถึงเรื่องราวก่อนและหลังการตายในสนามรบของฉู่อ๋องผู้เฒ่าในตอนนั้น

หากพินิจพิเคราะห์ดูให้ดี ก็มีเงื่อนงำน่าสงสัยอยู่จริง

ผู้ใดบ้างจะไม่รู้ว่าฉู่อ๋องผู้เฒ่าไม่เคยหุนหันพลันแล่นบนสนามรบ แต่เหตุใดครั้งนั้นจึงได้ดึงดันไล่ตามศัตรูไป แล้วเหล่าทหารที่ตามเขาไปทั้งหมด กลับต้องตายอยู่บนผืนทรายสีเหลือง

มีเพียงศพของเขาเท่านั้นที่หาไม่พบ?

เมื่อคิดถึงจุดนี้ หมอเทวดาเลี่ยวก็เหลือบมองเยี่ยนสวินโดยไม่รู้ตัว

เมื่อเห็นสีหน้าของอีกฝ่ายที่ย่ำแย่ถึงที่สุด ก็เป็นที่แน่ชัดแล้วว่า พวกเขากำลังคิดถึงเรื่องเดียวกัน

บางที เหล่าแม่ทัพนายกองที่ตายไป อาจไม่ได้ตายด้วยน้ำมือของทัพศัตรู

แต่อาจจะตายด้วยน้ำมือของ...เยี่ยนอวิ๋นเฉิน

“อาสวิน เรื่องนี้ยังไม่ได้พิสูจน์ด้วยตาตนเอง เจ้าดูแลฮูหยินเฒ่าเซียวให้ดีก่อน ข้าเองก็พอมีคนรู้จักอยู่ที่แคว้นอัน จะช่วยเจ้าสืบข่าวดู”

เมื่อได้ยินดังนั้น เยี่ยนสวินก็พยักหน้า “รบกวนเจ้าแล้ว”

หมอเทวดาเลี่ยวโบกมืออย่างร่าเริง “เรื่องอันใดกัน พวกเราสนิทสนมกันถึงเพียงนี้ เอาล่ะ ข้ายังต้องไปจวนสกุลหลัน เจ้าอย่าลืมช่วยพูดจาดี ๆ ถึงข้าต่อหน้าพระชายาด้วยเล่า”

เยี่ยนสวินพยักหน้ารับคำ มองส่งเขาจากไปแล้วจึงกลับเข้าไปในเรือน

โต๊ะถูกเปลี่ยนเป็นตัวใหม่แล้ว สาวใช้กำลังทยอยนำอาหารมาวางบนโต๊ะ