ไป๋ชิงหลิง บุปผาพิษลิขิตแค้น นิยาย บท 696

จู่ๆ คำพูดของไป๋ชิงหลิงก็สัมผัสได้ถึงจุดที่อ่อนไหวที่สุดในหัวใจของอีผิงถิง

เธอจับข้อมือไป๋ชิงหลิงไว้แน่นด้วยมือทั้งสองข้าง และบอกไป๋ชิงหลิงถึงเรื่องที่เกิดการโต้เถียงกับฮูหยินจัวในวันนี้และรวมไปถึงเรื่องที่เธอถูกกลุ่มคนขี้เมาแอบสะกดรอยตามหลังจากออกจากจวนด้วย เธอบอกเรื่องเหล่านี้กับไป๋ชิงหลิงทั้งหมด

หลังจากได้ยินสิ่งนี้ ใบหน้าของไป๋ชิงหลิงก็มืดมนลง

ในโรงหมอ อีผิงถิงเป็นหมอหญิงชั้นหนึ่งที่ปฏิบัติต่อคนไข้ทุกคนด้วยความมีน้ำใจ เธอโด่งดังมากและทุกคนก็เคารพเธอเป็นอย่างมาก

เธอไม่เคยสร้างศัตรูกับใครในเมืองหลวง

หากจะมี นั่นก็คือฮูหยินจัวที่มาที่จวนอ๋องจวินบ่อยครั้งในช่วงไม่กี่วันที่ผ่านมานี้

ไม่ต้องพูดถึงอย่างอื่น แค่พูดถึงการออกจากจวนของอีผิงถิงในวันนี้ เห็นได้ชัดว่าเธอถูกสะกดรอยตาม

เธอทะเลาะกับฮูหยินจัวก่อน และสิ่งนี้เกิดขึ้นก็เกิดเรื่องแบบนี้กับเธอ ดังนั้นสามารถคิดได้เลว่าเรื่องนี้เกี่ยวข้องกับฮูหยินจัวแน่นอน

“เจ้าบอกว่าเป็นกู้เฉิงวั่งที่ช่วยเจ้า”

“พวกเขาสองแม่ลูกทำท่าดูเป็นคนใจดี แต่เก็บงำเจตนาชั่วไว้เก่งจริงๆ” อีผิงถิงก็เหมารวมกู้เฉิงวั่งเป็นหนึ่งในผู้เข้าร่วมด้วยเช่นกัน

ไป๋ชิงหลิงไม่ได้ปฏิเสธคำพูดของเธอ เพราะเธอไม่ได้อยู่ในสถานะที่จะพูดกับคนนอกได้

“ให้ข้าตรวจดูร่างกายเจ้าหน่อยสิ”

อีผิงถิงไม่ปฏิเสธ หลังจากที่ไป๋ชิงหลิงตรวจร่างกายของเธอแล้ว เธอก็ถอนหายใจด้วยความโล่งอกและพูดว่า: “ผิงถิง ฮูหยินจัวกำลังจับตาดูเจ้าอยู่ เมื่องูพิษโจมตีใครบางคน มันจะไม่ยอมแพ้จนกว่าจะกัดคู่ต่อสู้จนตาย ข้าจะให้อีจื่อเก็บข้าวของให้เจ้า ติดตามข้ากลับไปที่จวนอ๋องหรงตอนนี้เลย”

“หรือว่าผิงถิงต้องหนีไปอยู่ที่ในจวนอ๋องหรงไปตลอดชีวิตงั้นหรือเพคะ?” อีผิงถิงถามกลับ

“ไม่ต้องปฏิเสธ รีบตามข้ากลับจวนอ๋องดีกว่านะ เจ้าควรกังวลเกี่ยวกับเรื่องท่านแม่ของเจ้ามากกว่า มันไม่ง่ายเลยที่นางจะเลี้ยงดูเจ้าด้วยตัวคนเดียว หากเกิดอะไรขึ้นกับเจ้า ท่านแม่ของเจ้าจะมีชีวิตอยู่อย่างไรในอนาคต? "

อีผิงถิงร้องไห้อีกครั้งเมื่อเธอพูดถึงแม่บุญธรรมของเธอ

ในที่สุด อีผิงถิงก็ตกลงที่จะติดตามไป๋ชิงหลิงกลับไปที่จวนอ๋องหรง

หลังจากที่ไป๋ชิงหลิงกลับไปที่จวนอ๋องหรง สิ่งแรกที่เธอทำก็คือสั่งให้คนหาที่อยู่ของพวกอันธพาลเหล่านั้น

ทันใดนั้น หรงเยี่ยก็กลับมาจากนอกโรงพยาบาล: "อาเสวี่ย เกิดอะไรขึ้นทำไมเจ้าโกรธเช่นนี้?"

ไป๋ชิงหลิงหันไปมองเขา เขาอุ้มจูเอ๋อร์ไว้ในอ้อมแขน ด้านหลังมีแม่นมตามมา

หลังจากที่หรงเยี่ยเดินเข้าไปในลานบ้าน เขาก็ส่งจูเอ๋อร์ไปให้แม่นมเพื่อให้แม่นมดูแลเด็กต่อ

ไป๋ชิงหลิงเดินไปหาเขา ให้คนรับใช้ที่อยู่รอบตัวเธอออกไป จากนั้นขอให้ทหารองครักษ์เหยี่ยวดำลงไปตรวจสอบพวกอันธพาลเหล่านั้น

หลังจากที่พวกเขาจากไป ไป๋ชิงหลิงก็เล่าให้เขาฟังว่าวันนี้เกิดอะไรขึ้น

หรงเยี่ยได้ยินสิ่งนี้จึงหรี่ตาลง: "ฮูหยินจัว?"

“ไม่ผิดแน่ แต่ข้าจำเป็นต้องมีหลักฐาน”

เพียงแค่จับพวกนักเลงเหล่านั้นได้

“กู่กู้เฉิงวั่งคือใคร?”

"ลูกชายของฮูหยินจัว"

หลังจากที่ไป๋ชิงหลิงพูดจบ พ่อบ้านฉีก็เดินเข้าไปพร้อมกับหรงเชินและเอ่ยถามว่า: “องค์รัชทายาท พระชายาองค์รัชทายาท ท่านอ๋องเชินเสด็จมาแล้วพะยะคะ”

ด้านหลังอ๋องเชินคือใต้เท้าเว่ยจากจวนชุ่นเทียน

ทันทีที่ไป๋ชิงหลิงเห็นเว่ยซือเฉิง เธอก็คิดถึงคนตายขึ้นมา

เพราะทุกที่ที่เว่ยซือเฉิงปรากฏตัว จะต้องมีการฆาตกรรมเกิดขึ้น

ยิ่งไปกว่านั้น คนทั้งสองยังมาปรากฏตัวที่จวนอ๋องหรงตอนดึก และดูเหมือนว่าพวกเขามีเรื่องสำคัญที่ต้องหารือกับองค์รัชทายาท