BAD NIGHT คืนร้ายคืนรัก นิยาย บท 37

เช้าวันต่อมา…

ไอความเย็นจากเครื่องปรับอากาศกระทบลงบนร่างกายเปลือยเปล่าของเพตรา ทำให้เธอค่อยๆ ขยับร่างกายแล้วซุกหน้าเข้ากับแผงอกแกร่งเพื่อรับไออุ่นจากเขา

“อ๊าาาา~” เสียงครวญครางเบาๆ ดังออกมาจากลำคอ เมื่อรู้สึกถึงของเหลวบางอย่างที่ไหลออกมาจากช่องทางรักจนรู้สึกปวดท้องน้อย

เพตราปรือตาช้าๆ หันมองเจ้าของใบหน้าคมคายข้างกาย แล้วพยายามหยัดตัวลุกให้เบาที่สุดเพื่อไม่ให้รบกวนการพักผ่อนของเขา หญิงสาวถอนหายใจออกมาเบาๆ ทันทีที่เห็นประจำเดือนสีแดงสดเปรอะเปื้อนอยู่บนเตียงนอนและหว่างขาของตัวเอง

“ทำไมถึงมาเร็วขนาดนี้นะ” เด็กสาวพึมพำในขณะที่ตัวเองกำลังอาบน้ำชำระล้างเลือดประจำเดือนออกจากหว่างขาจนสะอาด ก่อนจะก้าวเดินออกมาจากห้องน้ำเพื่อมาใส่เสื้อผ้าในห้องแต่งตัวโดยสายตาของเธอแอบเหลือบมองคนตัวสูงที่นอนหลับอยู่บนเตียง

หลังจากแต่งตัวเสร็จเจ้าของร่างเล็กก็เดินมานั่งลงบนเตียงทางฝั่งของมาเฟียหนุ่ม เพตราจ้องใบหน้าหล่อเหลาแบบฉบับชาวยุโรปไม่ละสายตา ก่อนจะโน้มหน้าลงไปสังเกตใบหน้าเกลี้ยงเกลาของเขาใกล้ๆ

“ที่รัก…” เพตราเปล่งเสียงเรียกมาเฟียหนุ่มอยู่ในลำคอโดยที่ไม่กล้าจะเอ่ยดังจนเกินไป เพราะกลัวว่าเขาจะได้ยินความรู้สึกที่อยู่ในใจของเธอ

“…ถ้าหนูมีโอกาสได้เรียกพี่แบบนี้ก็คงดี”

“…” เพตรายกปลายนิ้วชี้แตะที่ปลายจมูกโด่งคมของโชแปงเบาๆ ก่อนจะเอ่ยขึ้นมาอีกด้วยน้ำเสียงที่เบากว่าเดิม

“รักนะ…หนูรักพี่ไปแล้ว” กว่าจะรู้ตัวความรู้สึกของเธอก็ดิ่งลงสู้ก้นบึ้งของหัวใจที่มีแต่ชายหนุ่มเต็มไปหมด ยิ่งอยู่ด้วยกันเธอก็ยิ่งถลำลึกลงไปจนไม่มีอะไรสามารถหยุดความรู้สึกของเธอได้

นานนับนาทีที่เพตรายังคงจ้องใบหน้าของมาเฟียหนุ่ม ก่อนที่เขาจะขยับตัวแล้วคว้ามือเด็กสาวที่แตะอยู่บนหน้าเขาไว้ได้ทัน

“ไม่มีใครเคยบอกเหรอว่าเวลาคนนอนอย่ากวน” มาเฟียหนุ่มเอ่ยออกมาด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ก่อนจะค่อยๆ ปรือตามองคนตัวเล็กตรงหน้าด้วยสายตาราบเรียบ

“ขะ…ขอโทษค่ะ”

“อยากโดนตั้งแต่เช้ารึไง”

“ทำแบบนั้นไม่ได้แล้วค่ะ ประจำเดือนหนูมาแล้ว”

“…” เมื่อเห็นว่ามาเฟียหนุ่มทำหน้าไม่เชื่อสิ่งที่เธอพูดเพตราจึงเอื้อมมือไปดึงผ้าห่มออกเพื่อให้ชายหนุ่มมองเลือดประจำเดือนที่เปรอะเปื้อนบนที่นอน

“เลือดมันน่าจะซึมลงไปบนที่นอนแล้ว…”

“เดี๋ยวให้ไอ้แดร็กซื้อเตียงใหม่มาเปลี่ยน” โชแปงไม่ได้ว่าอะไรและเขาก็ไม่ได้รังเกียจเลือดประจำเดือนของเพตราด้วย

“จ้องหน้าหนูทำไม” หญิงสาวเอียงคอถามคนตัวสูงในขณะที่เขากำลังจ้องหน้าเธอราวกับจะพูดอะไร แวบหนึ่งทำให้เพตราเผลอคิดว่าเขาอาจจะได้ยินคำพูดของตัวเองเมื่อสักครู่นี้

“ไม่ให้ฉันจ้องหน้าเธอ จะให้ฉันจ้องหน้าอกเธอรึไง” มาเฟียหนุ่มถามขึ้นอย่างกวนประสาท ก่อนจะหยัดตัวลุกขึ้นมานั่งพิงหัวเตียงโดยอุ้มเพตราขึ้นมานั่งบนขาของเขา

“ตอบแบบคนปกติไม่เคยได้เลยเหรอคะ หนูถามดีๆ นะเนี่ย”

“แล้วฉันตอบไม่ดีตรงไหน? หรือจะให้ฉันเอาไปด้วยตอบไปด้วยมันถึงจะดี” เด็กสาวกรอกตาไปมาด้วยให้กับคำตอบแสนกวนประสาทของชายหนุ่มและดูเหมือนว่าเขาจะกลับมาเป็นโชแปงคนเดิมแล้วด้วย

“กวนแบบนี้ หายงอนหนูแล้วใช่ไหม”

“ฉันบอกเหรอ?”

“อย่าขี้โกง!”

“รู้จักความหมายของคำว่าขึ้นไหม ถ้าเธอออนท็อปต้องเป็นฝ่ายกระแทกฉัน ไม่ใช่นั่งอยู่ข้างบนแล้วให้ฉันเป็นฝ่ายกระแทกเธอ” คนตัวเล็กทำหน้าบูดบึ้งทันทีที่โชแปงพูดเรื่องใต้สะดือระหว่างเขากับเธอขึ้นมา แต่สิ่งที่ชายหนุ่มพูดก็เป็นความจริง หากให้เพตราเป็นฝ่ายทำคงจะจบแค่ยกแรก

“แต่พี่ก็ชอบไม่ใช่เหรอ แล้วเมื่อคืนหนูก็ยอมเป็นเด็กดีด้วยนะ…”

“…หายโกรธหนูได้แล้ว” เด็กสาวจับมือหนาทั้งสองข้างขึ้นมาแนบแก้มตัวเองแล้วทำหน้าตาออดอ้อนจนอีกฝ่ายเผลออมยิ้ม