@คลับหรู
“พวกเพื่อนๆ พี่นัดกันมาดื่มเหรอคะ” เพตราเอ่ยถามในขณะที่ถูกมาเฟียหนุ่มจูงเข้ามาในคลับหรูท่ามกลางนักท่องราตรีมากมาย เรือนร่างขาวผ่องของเพตราที่โผล่ออกมานอกเดรสสั้นสีครีมทำให้หลายๆ คนหันมามองอย่างให้ความสนใจ
“ยัยแม่มดนัดมาที่นี่ เพราะอยากจะรู้ว่าเธอโดนฉันเอาตายรึยัง” ทันทีที่ได้ยินคำพูดหยอกล้อของคนตัวสูง เพตราก็ฟาดมือลงบนหลังมือที่กำลังจับเธออยู่เต็มแรง
เพี๊ยะ!
“อย่าพูดอะไรลามกนักได้ไหมคะ ถึงตัวเองจะรับได้แต่หนูรับไม่ได้นะ”
“แต่ก็ตอดทุกครั้งที่ฉันทำเรื่องลามก” ชายหนุ่มเปลี่ยนเป็นโอบเอวเล็กเข้ามาแนบตัวในขณะที่เดินเข้ามายังชั้นบนของห้องวีไอพี
“สวัสดีค่ะพี่ควีน พี่โนอาห์” เพตรากล่าวทักทายคนที่นั่งอยู่ก่อนด้วยรอยยิ้ม ก่อนที่เธอจะถูกโชแปงที่เพิ่งหย่อนตัวนั่งลงหมาดๆ กระตุกเรียวแขนให้นั่งลงไปบนตักของเขาอย่างไม่ได้ตั้งตัว
“คบกันแล้วเหรอ” ควีนหรี่ตามองการกระทำของเพื่อนชายคนสนิท ก่อนจะเอ่ยถามขึ้นมาตรงๆ
“เปล่าค่ะ” เด็กสาวส่ายหัวพร้อมกับตอบปฏิเสธ แล้วพยายามเขยิบตัวนั่งบนโซฟาข้างๆ เขา แต่ไร้ซึ่งความหมายเมื่อโชแปงยังคงรั้งเอวเธอไว้แน่นเหมือนเดิม
“ไม่ได้คบแต่แสดงความเป็นเจ้าของ?”
“ก็เหมือนเธอที่รักมันแต่บอกเลิกมันไง”
“อย่าเปลี่ยนเรื่อง”
“มึงเอาอะไรให้ยัยแม่มดอมหน่อยสิ พูดมาก”
“หมาอยู่ในปากเหรอ ถึงเห่าไม่หยุด” โชแปงเอี้ยวตัวหลบทันทีที่ควีนปาทิชชู่ใช้แล้วใส่เขาด้วยอารมณ์ มาเฟียหนุ่มเลิกสนใจเพื่อนสาวก่อนจะหันไปถามเพื่อนรักที่นั่งอยู่ข้างๆ แทน
“แล้วคนอื่นไม่มาเหรอ”
“ไอ้คีนกับไอ้ไคเลี้ยงลูก ไอ้ฮาสน่าจะกำลังปั้มลูกคนที่สาม…ส่วนไอ้เรเวนกลับอิตาลี”
“มันกลับอิตาลีไปทำอะไร?”
“น่าจะเกี่ยวกับที่บ้านมัน แต่ก็น่าจะเป็นเรื่องใหญ่พอสมควร” เพตรานั่งฟังทั้งสามคนคุยกันเงียบๆ ก่อนจะหยิบโทรศัพท์เครื่องหรูออกมาเล่นฆ่าเวลา เป็นจังหวะเดียวกันที่ข้อความของใบหม่อนเด้งขึ้นมาบนหน้าจอพอดี
Baimon : เพย์
Baimon : แกให้ใครส่งของมาที่ห้องรึเปล่า
Baimon : (รูปซองพัสดุสีน้ำตาล)
: จ่าหน้าซองเป็นชื่อฉันเหรอ
Baimon : ใช่ ชื่อนามสกุลแกเลย
: แกช่วยเปิดซองให้ฉันหน่อยได้ไหม ว่าใครส่งอะไรมา
Baimon : (รูปพาสปอร์ต วีซ่าแล้วก็ตั๋วเครื่องบิน)
Baimon : แกจะไปไหน?? ทุกอย่างมันระบุชื่อแกหมดเลย
เพตรารีบปิดโทรศัพท์ลงทันทีเพราะกลัวว่าโชแปงจะเห็นบทสนทนาล่าสุดระหว่างเธอกับใบหม่อน
Baimon : ยัยเพย์อย่าอ่านแล้วไม่ตอบนะโว้ย!!
Baimon : แกจะไปไหน! มีความลับกับฉันเหรอยัยเพย์!
“…” เพตราก้มมองข้อความบนหน้าจอแล้วรีบกดปิดมันทันที เพื่อให้แสงสว่างจากหน้าจอดับลง
“คุยกับใคร?” เสียงของโชแปงซิบประชิดอยู่ข้างใบหูเล็ก เพียงแค่นั้นก็ทำเธอสะดุ้งเล็กน้อย
“คุยกับใบหม่อนค่ะ ใบหม่อนทักมาให้ไปนอนเป็นเพื่อนเพราะคิดถึง”
“ถ้าเป็นผู้ชายฉันเอาตายนะ”
“คิดจะฆ่าคนอื่นตลอดเลยเหรอคะ”
“ฉันหมายถึงจะเอาเธอให้ตายคาของฉันเลย” ถึงการกระทำของชายหนุ่มจะแสดงออกว่าเพตราเป็นมากกว่าคู่นอน แต่เขาก็ไม่เคยพูดออกมาตรงๆ ให้เธอได้สบายใจเลยสักครั้ง
“ป่าเถื่อน”
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: BAD NIGHT คืนร้ายคืนรัก