BAD NIGHT คืนร้ายคืนรัก นิยาย บท 55

เช้าวันต่อ…

“อรุณสวัสดิ์ค่ะ คุณพ่อคุณแม่” เพตราเดินเข้ามาในห้องรับประทานอาหารในเวลาเจ็ดโมงเช้า โดยมีสาวใช้เป็นฝ่ายนำเข้ามา

“จ้ะ นอนหลับสบายดีใช่ไหม” โซเฟียขานรับด้วยความใจดี ก่อนจะพยักหน้าให้สาวใช้เลื่อนเก้าอี้ฝั่งตรงข้ามเธอให้ว่าที่ลูกสะใภ้อย่างเพตรานั่ง

“สบายค่ะ แต่อาจจะยังไม่ชินเวลาเท่าไหร่”

“คงจะเจ็ตแล็ก…ทานอาหารเช้าเยอะๆ แล้วเดี๋ยวสายๆ เริ่มออกเดินทางกัน”

“วันนี้จะไปไหนกันเหรอคะ”

“เมื่อคืนเชอรีนไม่ได้บอกหนูเหรอ”

“ยังเลยค่ะ” เพตราส่ายหัวปฏิเสธ ในขณะที่โซเฟียก็พยักหน้ารับรู้ ก่อนจะหันไปออกคำสั่งกับสาวใช้คนสนิทเสียงราบเรียบ

“เบลล์…ทำไมยัยเชอรีนยังไม่ลงมาอีก ขึ้นไปตามหน่อยสิ”

“ได้ค่ะ นายหญิง” สาวใช้ก้มหัวให้ผู้เป็นเจ้านายเล็กน้อย แล้วหมุนตัวหันหลังเดินออกไป ผ่านไปเกือบสิบนาทีก่อนที่เชอรีนจะเดินหาวหวอดๆ นำสาวใช้เข้ามายังห้องรับประทานอาหาร

“นอนไม่พอรึยังไง ไม่ใช่ว่าออกไปดื่มมาอีกหรอกใช่ไหม”

“นิดหน่อยเองค่ะแด๊ดดี้” เชอรีนตอบด้วยน้ำเสียงแหบพร่า ก่อนจะหย่อนตัวนั่งลงข้างๆ เพตราแล้วเอนศีรษะซบไหล่ว่าที่พี่สะใภ้ราวกับเป็นคนคุ้นเคย

“เดี๋ยวพี่ชายเราก็มาแหกอกให้หรอกไปซบเพตราอย่างนั้น”

“แด๊ดดี้ ถึงรีนจะชอบผู้หญิงแต่ก็ไม่ได้แปลว่ารีนจะชอบพี่สะใภ้ตัวเองนะ เพตราสวยก็จริงแต่เก็บไว้ให้พี่แปงดีกว่า” เชอรีนทำหน้าบึ้งตึงราวกับเด็กถูกขัดใจ เธอยกหัวออกจากไหล่มนของเพตราแล้วจึงกลับมานั่งหลังตรงเริ่มทานอาหารที่เพิ่งมาเสิร์ฟตรงหน้า

เพตรามองเชอรีนด้วยสายตาราบเรียบ อาจจะเป็นเพราะลุคเปรี้ยวๆ ของเธอเลยทำให้เพตราไม่ได้คิดถึงเรื่องสถานภาพของเชอรีนเลยแม้แต่น้อย แถมเธอก็ดูไม่ใช่ผู้หญิงห้าวๆ ด้วย

“แล้วจะไปเที่ยวไหวเหรอ”

“สบายมากหม่ามี๊ รีนดื่มไปนิดเดียวจริงๆ” เชอรีนหันไปฉีกยิ้มให้เพตรา แล้วหันจิ้มไส้กรอกในจานของตัวเองป้อนเพตราราวกับมันเป็นเรื่องปกติของคนเป็นเพื่อนเขาทำกัน

หลายชั่วโมงผ่านไป…

จุดมุ่งหมายของการไปเที่ยวในครั้งนี้คือทุกคนต้องการพาเพตราไปเยี่ยมชมสถานที่ท่องเที่ยวภายในประเทศ เพราะความเอ็นดูจึงอยากให้เพตราเรียนรู้วัฒนธรรมของพวกเธอไปด้วย

เพตราได้เปิดหูเปิดตาด้วยการท่องเที่ยวทั้งสถาปัตยกรรมและธรรมชาติจนเต็มอิ่ม มากไปกว่านั้นโซเฟียอยากจะทำความรู้จักกับว่าที่ลูกสะใภ้ของเธอให้มากกว่านี้

“คุณแม่คะ เราจะพักกันที่นี่เหรอคะ”

“ใช่แล้วจ้ะ ที่นี่เป็นปราสาทเก่าแต่เจ้าของปัจจุบันเขาประมูลมาได้…กว่าจะจองได้ไม่ใช่เรื่องเล่นๆ เลยนะ แม่เตรียมไว้ให้หนูเพย์โดยเฉพาะ” โซเฟียขยิบตาให้กับเด็กสาวราวกับเป็นสาวแรกรุ่น เพตราเผลอจ้องมองไปหน้าสะสวยของโซเฟียอย่างลืมตัว นอกจากควีนแล้วเธอก็ไม่เคยเห็นผู้หญิงคนไหนมีเสน่ห์ได้เท่านี้มาก่อน

“ขอบคุณค่ะ นี่เป็นครั้งแรกเลยที่หนูได้มาเที่ยวต่างประเทศแบบนี้” เพตราเลื่อนสายตามองไปรอบๆ พร้อมกับสูดหายใจลึกๆ อย่างมีความสุข เธอรู้สึกดีกับโซเฟียมากกว่าแม่ของตัวเองเสียอีกอย่างน้อยในวันนั้นเธออาจจะถูกทอดทิ้ง แต่วันนี้เธออาจจะโชคดีที่ได้รับความเอ็นดูจากผู้ใหญ่แบบโซเฟียและริชาร์ด

“แม่เห็นหนูเพย์ยิ้มได้ก็ดีใจแล้วจ้ะ…” ก่อนที่เธอจะได้เจอกับเพตราเมื่อหลายอาทิตย์ก่อน ก็ได้ข่าวจากลูกน้องมาว่าลูกชายหัวแก้วหัวแหวนติดผู้หญิงคนใหม่ เธอจึงเริ่มสืบข้อมูลจนกระทั่งรู้พื้นเพของเด็กสาวเป็นอย่างดีซึ่งต่างจากครอบครัวของเธอโดยสิ้นเชิง จึงไม่แปลกที่โซเฟียจะรู้สึกเอ็นดูเพตรามากเป็นพิเศษ

“…ตอนนี้แยกย้ายกันไปพักผ่อน อีกสองชั่วโมงลงมาทานดินเนอร์ข้างล่างนะ”

“ค่ะคุณแม่” เพตราพยักหน้ารับน้อยๆ ก่อนจะถูกเชอรีนคล้องแขนเดินขึ้นมาชั้นสองของปราสาทที่ถูกจำลองเป็นโรงแรมระดับห้าดาวราคาแพงเหยียบแสนต่อคืน