BAD RELATIONSHIP สัมพันธ์รัก นิยาย บท 15

สองวันผ่านไป...

ความดุในเรื่องเซ็กส์ของนาวินทำให้คนตัวเล็กแทบจะไม่ได้ออกไปไหนเลย เธอเอาแต่ขลุกอยู่ในห้องของตัวเองและหลังจากที่นาวินมาหาเธอเมื่อสองก็ทำให้เธอถูกแทะโลมแถมยังต้องอยู่กับเขาไปอีกหนึ่งวันเต็มๆ

"วันหยุดสองวันแต่ได้พักสองชั่วโมง..." ร่างบางบ่นอุบอิบพลางหยิบลิปติกสีโปรดขึ้นมาทาแล้วมองตัวเองในกระจกสักพักก่อนจะเดินมาหยิบกระเป๋าสะพายกับกุญแจรถที่นาวินเอาให้เธอไว้ใช้มาถือ

หญิงสาวเดินออกมาที่ลานจอดรถชั้นสองตามที่นาวินบอกไว้ เธอมองหารถบีเอ็มดับเบิลยูสีขาวซึ่งก็เห็นอยู่หนึ่งคันแต่ทว่ามันยังคงเป็นป้ายแดงอยู่ ก็คิดว่าไม่น่าจะใช่เพราะนาวินบอกเป็นรถที่เขาไม่ได้ใช้มานานมันก็คงจะเป็นป้ายแดงไปไม่ได้

"คนของนาวินจอดผิดชั้นรึเปล่าเนี่ย" ผ้าแพรเดินหารถเจ้ากรรมนั้นอยู่สักพักและเธอหาจนทั่วลานจอดรถก็ไม่พบรถคันดังกล่าว เธอเลยหยิบโทรศัพท์ออกมาโทรหานาวิน

(ฮัลโหล ว่าไง)

"วินจอดรถไว้ชั้นไหน"

(ชั้นสองไง บอกไปแล้ว)

"ไม่มีเลยอะ ไม่มีรถคันที่นายบอก"

(ลองกดปลดล็อคสิ ถ้าคันไหนใช่มันก็จะมีเสียงขึ้นมาเอง แค่นี้นะขับรถก่อน)

"อือ เจอกัน" สิ้นเสียงหวานนาวินก็กดวางสายไป เธอถือกุญแจรถแน่นก่อนจะมองหารถสีขาวนั้นอีกครั้ง

ติ๊ด ติ๊ด ติ๊ด~ ทันทีที่นิ้วเรียวกดปลดล็อคเสียงสัญญาณก็ดังขึ้นแต่ทว่ามันกลับเป็นรถบีเอ็มดับเบิลยูป้ายแดงคันนั้นที่เธอเห็นเป็นคันแรกที่จอดอยู่ด้านหน้า

"..." ผ้าแพรเดินมาขมวดคิ้วหยุดยืนอยู่หน้ารถก่อนจะกดล็อคและปลดล็อครถอีกครั้งเพื่อความแน่ใจ

"นาวิน! " หญิงสาวสบถชื่ออีกคนออกมาเมื่อรถที่เขาให้เธอเอาใช้มันเป็นรถใหม่ป้ายแดงที่ยังไม่ผ่านการใช้งานมาเลยด้วยซ้ำ

@NINE-11

ตึก ตึก ตึก! ร่างบางเดินตรงมาตามทางด้วยท่าทางไม่ค่อยสบอารมณ์นั่นก็เพราะเป็นรถสีขาวคันนั้น เธอลองเปิดเอกสารภายในช่องเก็บของดูแล้วก็พบว่ารถมันเพิ่งถูกขับออกมาจากศูนย์ในวันเสาร์เป็นวันที่นาวินมาหาเธอ และถามว่ารู้ได้ยังไงน่ะหรอก็เพราะประกันภัยรถยนต์มันเพิ่งเริ่มคุ้มครองในวันนั้นไง

พรึ่บ! ร่างบางวางกระเป๋าลงบนโต๊ะทำงานของตัวเองก่อนจะเดินไปเคาะประตูห้องทำงานของผู้เป็นเจ้านาย เธอไม่รอให้คนด้านในส่งเสียงอะไรกลับมา เธอจัดการเปิดประตูเข้าไปแล้วปิดมันลง

"เอารถคืนไปเลย" ผ้าแพรเดินมายืนตรงหน้าโต๊ะทำงานที่มีเจ้าของร่างสูงนั่งอยู่ ก่อนจะวางกุญแจรถลงบนนั้น

"อะไร" นาวินขมวดคิ้วถามร่างเล็กด้วยความไม่เข้าใจ

"มันไม่ใช่รถเก่า มันเป็นรถใหม่"

"..."

"ทำไมต้องโกหกว่าเป็นรถเก่า" คนตัวเล็กถามเสียงขุ่นเพราะถ้ารู้เธอเองก็คงจะไม่รับมันมาง่ายๆ

"ก็ฉันตั้งใจซื้อให้เธอ แต่กลัวเธอไม่รับไง" จริงๆ เขาไม่ได้มีรถเก่าหรอกเพราะเขาอยู่คอนโดพื้นที่จอดมันก็ไม่ได้มีเยอะ เลยจำเป็นต้องมีรถเพียงแค่คันเดียว

"ก็รู้นี่" นาวินลุกจากเก้าอี้ก่อนจะเดินไปล็อคประตูห้องทำงานตัวเอง แล้วจัดการเดินมาดึงผ้าแพรให้เดินมากับเขาด้วย พลางหย่อนตัวนั่งลงบนเก้าอี้ทำงาน

"แต่ฉันอยากให้เธอ ไม่อยากให้ลำบาก" ร่างสูงพูดด้วยน้ำเสียงจริงจัง หลายวันมานี้เขาเห็นคนตัวเล็กนั่งแต่รถเมล์ทั้งๆ ที่เขาเองก็ให้เงินไปเยอะ แทนที่จะนั่งแท็กซี่กลับบ้านแต่ดันไม่ทำ หลังๆ เขาเลยบังคับให้เธอกลับกับเขาเพื่อที่เขาจะได้ไปส่งเธอเอง

"ฉันไม่ได้ลำบากขนาดนั้น"

"แต่ฉันก็อยากให้..." นาวินพูดด้วยน้ำเสียงที่อ่อนลงเพราะหญิงสาวพูดเสียงแข็งใส่เขา

"รถราคาไม่กี่แสนทำไมไม่ซื้อ คันนี้มันแพงไปรึเปล่า" ถ้าอยากให้จริงๆ รถคันละสี่แสนห้าแสนก็มีแต่ทว่าเขาดันซื้อรถราคาสองล้านให้เธอ

"รถญี่ปุ่นกับรถยุโรปความแข็งแรงมันต่างกันมากนะ..."

"จะใช้ปากหรือใช้ตรงนั้นเลือกเอา"

"ฮึ่ย! " ร่างบางทำเสียงขัดใจก่อนจะนั่งลงกับพื้นอย่างลืมตัว ทำให้เข่ากระแทกกับพื้นอย่างแรง

"เจ็บไหมนั่น ทำอะไรให้มันระวังหน่อย" นาวินเชยปลายคางมนขึ้นก่อนจะถามออกไป

"จิ๊! ไม่ต้องยุ่ง! " คนตัวเล็กปัดมือหนาออกจากคางตัวเองก่อนจะเอื้อมมือไปปลดเปลื้องกางเกงทำงานของนาวินอย่างรู้งาน มือเล็กรูดซิบลงช้าๆ เพราะความแข็งชันมันทำให้กางเกงแน่นแถมจะปริออกมาด้านนอก

"..." ผ้าแพรจ้องมองท่อนเอ็นขนาดใหญ่ที่ชูชันอยู่ตรงหน้าด้วยความรู้สึกหวิวในท้องราวกับมีอะไรบางอย่างอยู่ในนั้น

เธอเอื้อมมือไปจับมันก่อนจะชักรูดอย่างเบามือ เพียงแค่นั้นก็ทำให้นาวินถึงกับสติกระเจิดกระเจิง สัมผัสของคนตัวเล็กมันทำให้เขารู้สึกดีจนแทบบ้า

"อ๊าาา..." ลิ้นเล็กแตะลงบนปลายหัวเห็ดสีชมพูตวัดลิ้นเลีบอย่างที่อีกคนสอนเธอ ก่อนจะดูดกลืนมันเข้าไปเพียงแค่ขึ้น มือหนารวบผมสีน้ำตาลเป็นหางม้าเพื่อไม่ให้มันบดบังสายตาของเขาเวลามองการกระทำของเธอ

"อื้ออออ! " มือหนาจับหัวทุยของคนตัวเล็กเพื่อควบคุมเธอด้วยตัวเขาเอง ความใหญ่โตที่คับแน่นอยู่ในปากมันทำให้ร่างบางทำเสียงอู้อี้ออกมา

"อ๊าาา...ปากนิ่ม" นาวินครางด้วยความเสียวซ่านก่อนจะขยับสะโพกกระแทกกระทั้นสวนเข้าไปในโพรงปากตามอารมณ์ของตัวเองในตอนนี้ มันทำให้ผ้าแพรแทบหายใจไม่ออกเมื่อมันลึกจนสุดคอเธอ

"อ๊าาสส" เสียงครางห้วงสุดท้ายของคนตัวสูงดังขึ้นเมื่อแตะขอบสวรรค์เรียบร้อย น้ำเชื้อขาวขุ่นพุ่งเข้าไปในโพรงปากบางอย่างจนมันไหลลงไปในลำคอเรียวของเธอ

"แค่กๆๆ " ผ้าแพรไอจนหน้าดำหน้าแดงสำลักทั้งน้ำเชื้อของเขาและความใหญ่โตที่เพิ่งเอาออกไปเมื่อกี้

"คิดกฏดีๆ นะครับ..." นาวินยื่นมือไปลูบหลังคนตัวเล็กอย่างอ่อนโยนพร้อมกับพูดด้วยเสียงอบอุ่น

"...อย่าคิดจะเอาเปรียบผมเยอะนะครับ คุณเลขา" แล้วก้มลงจูบหน้าผากมนหนักๆ หนึ่งที

"ฝากไว้ก่อนเหอะ! "