BAD RELATIONSHIP สัมพันธ์รัก นิยาย บท 14

"ไม่ต้องมาหยอดเพราะฉันขยาดผู้ชาย" มือเล็กปัดใบหน้าหล่อที่กำลังโน้มเข้ามาใกล้ออกห่าง

"หึ ฉันไม่เจ้าชู้นะ สบายจะ..." นาวินกำลังบอกสรรพคุณตัวเองเพื่อสร้างความสบายใจให้คนตัวเล็กแต่ทว่าใบหน้าสวยส่ายหัวน้อยๆ ก่อนจะพูดแทรกขึ้นมา

"ไม่สบายใจ หื่นกามเกินไป" นี่แค่เธอเจอกับเขาแค่ที่ทำงานนะ แค่หนึ่งอาทิตย์เท่านั้นยังทำให้เธอเพลียแทบจะตื่นไปทำงานไม่ไหว

"หึ"

"ปล่อยให้ความสัมพันธ์เป็นแค่เซ็กส์เฟรนด์ก็พอ..."

"...ฉันไม่อยากมีใครตอนนี้" หญิงสาวพูดออกมาด้วยน้ำเสียงเรียบนิ่ง

"เธอนี่เป็นผู้หญิงแปลกๆ นะ" นาวินพูดประชดประชันเพราะเขาไม่คิดว่าจะมีผู้หญิงคนไหนที่อยากอยู่ในสถานะแบบนี้

"ไม่แปลกจะมาอยู่ตรงนี้กับนายหรอ..."

"...เออ ฉันขออะไรหน่อยสิ"

"ว่ามาสิ"

"เวลาอยู่ที่ทำงานนายอย่าทำแบบที่ทำอยู่ต่อหน้าคนอื่น..."

"...อย่าสนิทกับฉันขนาดนั้น ฉันไม่อยากโดนพวกพนักงานคนอื่นนินทา" ถึงเธอจะพยายามมองข้ามพวกพนักงานที่จ้องจะกัดเธออยู่ตลอดเวลา ถึงจะมองข้ามแต่มันก็ยังน่ารำคาญอยู่ดี

"ใครนินทาเธอ"

"ไม่มี ฉันบอกไว้ก่อน..."

"...แล้วก็เรื่องเซ็กส์ เปลี่ยนมาเจอกันข้างนอกดีกว่าไหม" บางทีการมีอะไรกันที่ทำงานแน่นอนว่ามันก็ตื่นเต้นไปอีกแบบแต่ทว่าเธอเองก็กังวลว่าคนอื่นจะมาเจอมากกว่าถึงแม้ว่าห้องของนาวินจะไม่มีใครกล้าเข้ามาอย่างพลการก็ตาม

"เรื่องนั้น ฉันไม่ตกลง" เขาเองก็ไม่ห้ามใจไม่ค่อยได้ทั้งๆ ที่ไม่ใช่คนติดเซ็กส์ขนาดนั้น แต่กับผ้าแพรมันต่างออกไป

"แต่เวลานายทำฉันไม่ไหว ฉันแทบจะทำงานต่อไม่ได้ก็เห็นไม่ใช่หรอ..." ขาเธอแทบจะไม่มีแรงที่จะลุกเดินออกไปที่โต๊ะตัวเองด้วยซ้ำ

"อยากนอนพัก? "

"มันก็ต้องเป็นแบบนั้นไหม" จะมีใครอยากทำอย่างอื่นต่อจากมีเซ็กส์บ้าง อย่างน้อยได้นอนพักสักชั่วโมงก็ยังดี

"ย้ายมาอยู่ที่คอนโดฉันสิ ไปทำงานพร้อมกัน..."

"...กลับพร้อมกัน ถ้าเธอไม่อยากนอนห้องเดียวกับฉันก็มีอีกห้องนึง" เขาเองก็รู้สึกว่ามันคงจะดีกว่าถ้าอยู่เป็นที่เป็นทาง

"ไม่เอาอะ" ถ้าไปอยู่ที่เดียวกันแบบนั้น มีหวังเธอคงไม่ได้นอนทั้งคืนแน่ แค่คิดก็รู้สึกเวียนหัวแล้ว

"งั้นก็ตามเดิม..."

"...อย่ามาโอดครวญแล้วกัน" เสียงนิ่งเรียบแกมข่มขู่ของนาวินทำให้คนตัวเล็กถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ ไม่ว่ายังไงนาวินก็ไม่ยอมอ่อนข้อให้เธอเลยแม้แต่นิดเดียว

"สมองนายคิดจะเอาเปรียบฉันตลอดเวลาเลยใช่ไหม" มือเล็กที่จับบ่าแกร่งของชายหนุ่มอยู่เลื่อนขึ้นมาดีดหน้าผากของเขาเบาๆ อย่างถือวิสาสะ

"ฉันยื่นข้อเสนอให้เธอแล้ว" ซึ่งนาวินเองก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะเขาเป็นคนตกลงกับเธอเองว่าถ้าอยู่กันสองคน ไม่จำเป็นต้องทำเหมือนเป็นเจ้านายลูกน้องกันก็ได้ เพราะยังไงความสัมพัน์ของเธอกับเขามันมากกว่าเจ้านายลูกน้องอยู่แล้ว

"ข้อเสนอนายมีแต่เอาเปรียบฉันทั้งนั้น..."

"...คิดว่าฉันไม่รู้หรอว่าที่นายให้ฉันไปด้วยเพราะจะรังแกฉันตลอดเวลาล่ะสิ" ผ้าแพรที่นั่งอยู่บนตักแกร่งนาวินมองใบหน้าหล่อด้วยความแปลกไป พอได้มาเห็นใกล้ๆ แบบนี้ยิ่งรู้สึกว่านาวินหล่อมากกว่าเดิม หล่อกว่าตอนที่เซ็ทผมไปทำงานทุกวันอีกต่างหาก

"มันสะดวกกว่า"

"นี่พวกพนักงานสาวๆ ที่โดนนายเต๊าะจะมีใครรู้ไหมว่าเจ้านายผู้แสนสุภาพ อบอุ่นเป็นคนหื่นกามแบบนี้" หญิงสาวพูดกระแนะกระแหนชายหนุ่ม

"ฉันก็ไม่ใช่คนแบบนี้แต่เพราะโดนผู้หญิงบ้าหลอกฟันล่ะมั้ง" นาวินพูดแดกดันคนตัวเล็กที่พูดกระแนะกระแหนเขาก่อน