BAD RELATIONSHIP สัมพันธ์รัก นิยาย บท 13

"หื้มมม? " นาวินเลิกคิ้วมองคนตัวเล็กด้วยความประหลาดใจที่เห็นเธอถามแบบนั้น

"..." ซึ่งผ้าแพรเองก็งุนงงกับคำพูดที่พ่นออกไปของตัวเองเหมือนกัน

"วันนี้นึกครึ้มอะไรของเธอ หลายวันที่ผ่านมาผลัดตลอด..."

"...แล้ววันนี้มาถามแบบนี้ต้องการอะไรรึเปล่า? " นาวินเองก็ค่อนข้างประหลาดใจมากเหมือนกันที่เธอพูดออกมาแบบนั้น แต่ก็ต้องหัวเราะออกมาแผ่วเบาในลำคอเมื่อใบหน้าสวยนั่นกำลังแสดงความงุนงงกับสิ่งที่พูดออกมาเอง

"เปล่า ซื้ออะไรมาข้าวหรอ..." ผ้าแพรเปลี่ยนเรื่องพูดก่อนจะเบือนหน้าหนีมองถุงพลาสติกบนโต๊ะแล้วค่อยๆ ลุกไปเปิดดู

"อืม ฉันซื้อตอนขากลับจากไปลองชุดเพื่อนเจ้าบ่าวมา..."

"...เดี๋ยวหาเวลาว่างไปลองชุดด้วย เธอเป็นเลขาต้องไปด้วย" นาวินพูดก่อนจะก้าวขาเดินมานั่งบนโซฟาที่สามารถนั่งได้เพียงสองคนแบบติดกันเท่านั้น

"แต่ฉันไม่ได้เป็นเลขาท่านประธานนี่" ซึ่งมันไม่เกี่ยวกับเธอด้วยซ้ำ เธอไม่จำเป็นต้องไปเลยแม้แต่นิดเดียว

"แต่เธอเป็นคนของฉัน"

"ฉันไปเป็นของนายตั้งแต่เมื่อไหร่กัน..." ริมฝีปากบางพูดก่อนจะก้าวขามาหยิบช้อนส้อมแล้วกลับไปนั่งข้างคนตัวสูง จัดการหยิบกล่องอาหารออกมาจากถุง

"ไม่ใส่จานรึไง? "

"ไม่อะ ขี้เกลียดล้าง" คำตอบของผ้าแพรทำนาวินถึงกับส่ายหัวแล้วลุกจากโซฟาเดินไปหยิบจานมาสองใบ

"เดี๋ยวฉันล้างเอง" นาวินบอกก่อนจะเปิดกล่องอาหารแล้วเทใส่จาน

"แล้วแต่" หญิงสาวตอบโดยไม่ได้สนใจอะไร เอื้อมหยิบรีโมตเปิดซีรีย์เกาหลีจากเน็ตฟลิกซ์ที่ดูค้างไว้หลายวันก่อนแล้วหยิบข้าวขึ้นมากิน

"สองเดือนที่แล้ว เธอหายไปไหนมา..." นาวินนั่งพิงโซฟาแล้วหยิบข้าวขึ้นมากินในท่าเดียวกับผ้าแพรด้วยไม่ห่วงมาดความเป็นรองประธานของตัวเองเลยแม้แต่นิดเดียว

"อยู่ที่นี่" ผ้าแพรตอบโดยที่ดวงตากลมยังจ้องซีรีย์เกาหลีตรงหน้าอย่างไม่วางตา

"หืม...? "

"ฉันตกงานก็ขลุกอยู่ที่นี่แหละ" เธอไม่ได้ไปไหนเลยด้วยซ้ำเพราะวันๆ เอาแต่นั่งนอนแล้วก็หาสมัครงาน

"ตกงาน? "

"อือ"

"ทำไมล่ะ โดนไล่ออกหรอ"

"เปล่าหรอก ฉันลาออกเอง" ร่างบางส่ายหัวตอบพร้อมกับพูดออกมาด้วย

"เธอบ้าหรอ ลาออกในเศรษฐกิจแบบนี้เนี่ยนะ" นาวินขมวดคิ้วเอียงคอมองคนตัวเล็กด้วยความไม่เข้าใจ

"ฉันโดนแฟนเก่าสวมเขา..."

"...แล้วมันเป็นเจ้านายฉัน จะให้ฉันทนอยู่รึไง" คำพูดที่ดูหงุดหงิดกว่าเดิมเมื่อพูดถึงเรื่องนี้ ทำให้นาวินหันมองใบหน้าสวยอีกครั้งและเป็นจังหวะเดียวกันที่หญิงสาวเองก็หันมามองหน้าเขา

"ตำแหน่งสูง? "

"ไม่เท่านายหรอก แต่ก็พอตัว" ไม่งั้นคงไม่สามารถเอาเธอมาเป็นเลขาได้ง่ายๆ หรอก

"ที่เธอเปลี่ยนเป็นอีกคนแบบนี้เพราะอกหัก? "

"จริงๆ ฉันอาจจะเป็นคนแบบนี้อยู่แล้วแต่ว่าทำเพื่อคนอื่นล่ะมั้ง" เธอเองก็รู้สึกดีที่เป็นคนแบบนี้ คนที่ไม่ต้องสนใจความรู้สึกใครมากนัก อยากทำอะไรก็ทำ พูดอะไรก็พูด

"..." นาวินมองหน้าคนตัวเล็กพลางคิดถึงการกระทำของเธอในคืนนั้นที่เธอตามตื๊อขอมีเซ็กส์กับเขาก็คงอาจจะเป็นเพราะเรื่องที่เธอเพิ่งเล่าให้เขาฟังเมื่อกี้

"สงสัยอะไรก็ถาม..."

"...ไม่ต้องมาหน้าด้วยสายตาแบบนั้น" ถึงแม้ดวงตากลมจะกำลังมองจอทีวีอยู่แต่ทว่าเธอก็รู้สึกได้ถึงสายตาของนาวินที่กำลังมองเธอ

"รู้ดีนะ..."

"...เหตุผลที่เธอขอฉันมีเซ็กส์เพราะแฟนเก่า? " นั่นคือสิ่ง