BAD RELATIONSHIP สัมพันธ์รัก นิยาย บท 18

@CONDO PAPEAR

"เธอเก็บเสื้อผ้า เดี๋ยวฉันเก็บของตรงนี้ให้" นาวินพูดพลางชี้นิ้วไปที่โต๊ะเครื่องแป้งของหญิงสาวที่มีเครื่องสำอางค์และของประทิมโฉมของเธอ

"นั่งรอเฉยๆ ก็ได้ ฉันเก็บเอง" ผ้าแพรโบกมือก่อนจะเดินไปเปิดตู้เสื้อผ้าแล้วหยิบกระเป๋าเดินทางออกมา

"ฉันจะช่วย..." แน่นอนว่านาวินเองก็ไม่ยอม เขาเดินเข้ามาหาคนตัวเล็กก่อนจะนั่งลงที่หน้าตู้เสื้อผ้า

"ทำอะไรของนาย"

"...เอามาจะพับให้" เขาไม่ว่าเปล่าเอื้อมมือไปเปิดลิ้นชักตรงหน้าตัวเองแล้วหยิบของด้านในออกมา

"พวกนั้นเดี๋ยวฉันเก็บเอง" คนตัวเล็กที่เห็นแบบนั้นก็รีบหันมาสนใจชุดชั้นในของตัวเองในมือของร่างสูงทันที

"อายหรอ..."

"..." หญิงสาวไม่ได้ตอบอะไรแต่พยายามเบือนสายตาหนีคนตัวสูงที่พยายามมองเธอด้วยสายตาหยอกล้อ

"หน้าแดงแล้วนะผ้าแพรของฉัน" นาวินยิ้มมุมปากเมื่อเห็นใบหน้าสวยของหญิงสาวมีสีแดงระเรื่อ

ปึก! เท้าเล็กเตะเข้าที่หน้าแข้งของคนตัวสูงด้วยความหมั่นไส้ที่เขาเอาแต่กวนประสาทเธอไม่หยุด

"กล้าเตะผมหรอครับคุณเลขา" นาวินลุกจากพื้นหยัดตัวเต็มความสูงแล้วก้าวขาไปยืนตรงหน้าของผ้าแพร ค่อยๆ เอื้อมมือโอบเอวเล็กรั้งให้เข้ามาหาตัวเอง

"ไม่กล้าจะเตะหรอคะบอสขาาา~" ผ้าแพรเองก็ยิ้มตอบก่อนจะซุกหัวลงบนอกแกร่งของอีกคนอย่างออดอ้อน

"เสียงแบบนี้ในสถานการณ์แบบนี้ เธอว่าเราควรทำอะไรต่อไปดี? "

"ทำอะไรดีน้าาาา" ผ้าแพรยังคงพูดด้วยเสียงหวานก่อนจะช้อนสายตามองนาวินอย่างเชิญชวน

"แพร..." นาวินพูดเสียงแหบพร่าบริเวณข้างใบหูของคนตัวเล็กพร้อมกับดันเธอเดินไปที่เตียงใหญ่

"วิน..."

"หืม? "

"...หยุดหื่นก่อนนะคะ ตอนนี้ไม่ใช่เวลาที่จะทำแบบนั้น" มือเล็กเอื้อมมือปิดปากอีกคนก่อนจะดันเข้าออกไปเบาๆ

"เธอจะทิ้งให้ฉันค้างแบบนี้หรอ..." ร่างสูงทำหน้ามุ่ยพร้อมกับก้มมองสิ่งที่อยู่ภายในกางเกงและมันกำลังแข็งชันอยู่ภายในนั้น เจ้าของมือเล็กไม่ได้ตอบอะไรแต่เธอกลับยื่นมือไปลูบไล้สิ่งนั้นผ่านเนื้อผ้าบางเบาๆ แล้วเอ่ยออกมาเสียงหวาน

"หื่นเองต้องหยุดเองนะคะ บอสวินของฉัน..." ริมฝีปากเล็กยกยิ้มก่อนจะเดินกลับมาที่ตู้เสื้อผ้าทิ้งให้คนตัวสูงนั่งนิ่งกับเสียงและคำพูดของเธอเมื่อสักครู่นี้

ผ่านไปสักพัก...

"เสร็จแล้วใช่ไหม..."

"อืม ของฉันมีไม่เยอะ" ผ้าแพนพยักหน้าตอบก่อนจะพยายามเดิมมองว่าตัวเองได้ลืมอะไรรึเปล่า

"นี่ขนาดไม่เยอะนะ ทำกับจะย้ายเข้าบ้านสามีอย่างนั้นแหละ" นาวินพูดประชดเมื่อปรายตามองกระเป๋าสองสามใบของเธอ

"แล้วนายไม่ใช่หรอ? " ขาเรียวเดินเข้าไปยืนตรงหน้าก่อนจะเอียงคอถามร่างสูงด้วยใบหน้าใสซื่อพลางยกมือทั้งสองข้างโอบรอบคอเขาไว้