"เอาจริงหรอวิน" ผ้าแพรถามร่างสูงที่เดินออกมาจากร้านทำผมพร้อมกับเธอด้วยความไม่เข้าใจกับความคิดของเขาในตอนนี้
"จริงไม่จริงก็ทำไปแล้ว" นาวินตอบพร้อมกับเสยผมตัวเองลวกๆ เขาเดินมาหยุดอยู่ที่กระจกใสของร้านเสื้อผ้าแบรนด์ดังเพื่อส่องสีผมใหม่ของตัวเองอย่างพอใจ
"แล้วทำไมต้องทำสีเดียวกันกับฉันเนี่ย" ผ้าแพรขมวดคิ้วถามร่างสูงที่ดูจะพึงพอใจกับสีผมตัวเองในตอนนี้เอามากๆ
"สีเดียวกันที่ไหน ของฉันเข้มกว่าเธอนะ" นาวินตอบด้วยน้ำเสียงชอบใจเพราะเห็นว่าหญิงสาวทำแล้วมันออกมาเพอร์เฟคมาก เขาเองก็เลยอยากทำบางมันสักครั้งนึง
"เข้มแค่เฉดเดียวเนี่ยนะ กลัวคนไม่รู้เรื่องของเรารึไง..."
"ก็เพราะอยากให้รู้ไง คนจะได้เลิกนินทาเธอสักที" เหตุผลที่เขาคิดจะทำสีผมเหมือนกับผ้าแพรนั่นก็เพราะว่าเขาเคยเห็นกายพยายามแสดงความเป็นเจ้าของกับฝุ่นโดยการให้ใส่เสื้อของตัวเอง เขาเองก็เลยทำสีผมสีเดียวกับผ้าแพรเพราะบอกให้หลายคนรู้ว่าเธอเป็นของเขา
"นินทาหนักกว่าเดิมน่ะสิ"
"ฉันบอกให้ไอ้กายไล่ออกให้หมด มานินทาเมียฉันได้ไงกัน" มือหนาเอื้อมมือบีบปลายจมูกโด่งรั้นของคนตัวเล็กอย่างมันเขี้ยว แถมสรรพนามของที่เขาใช้เรียกเธอก็เปลี่ยนไปซึ่งบางครั้งเขาก็ลืมตัวเหมือนกัน
"เมียเลยเนอะ" คนตัวเล็กเอ่ยแซวแต่ทว่าเธอก็ไม่ได้ว่าอะไรเขา
"เรียกไม่ได้หรอ..." ใบหน้าหล่อทำสายตาเศร้าลงแกล้งผ้าแพรเพราะรู้ว่าเธอน่ะขี้ใจอ่อนขนาดไหน
"ไม่ได้ว่าอะไรสักหน่อย ทำหน้ามุ่ยอีกละ" มือเล็กเอื้อมมือสางผมให้กับคนตัวสูงใหม่ ทรงผมที่เขาเพิ่งตัดใหม่เธอเป็นคนเลือกเองกับมือ
"พี่นาวิน! " เสียงหวานของฝุ่นเรียกคนตัวสูงเสียงดังแต่โชคดีเป็นจังหวะที่ผ้าแพรเอามือออกจากผมของเขาเรียบร้อยแล้ว
"น้องฝุ่นมากับใคร"
"มาคนเดียวค่ะ..." ฝุ่นตอบด้วยท่าทียิ้มแย้มก่อนจะไล่สายตามองสีผมใหม่ของนาวินและสีผมของเลขาสาวข้างๆ เขา
"...เอ๋? พี่นาวินทำสีผมใหม่หรอคะ"
"ครับ อยากลองทำดูน่ะ"
"เหมาะกับพี่นาวินดีนะคะ..."
"...หมายถึงพี่ผ้าแพรน่ะค่ะ" ฝุ่นเอ่ยแซวทั้งคู่ด้วยความชอบใจ เธอเห็นทั้งสองยืนคุยกันกระหนุงกระหนิงมาสักพักจึงเดินเข้ามาทักทาย
"เดี๋ยวค่ะคุณฝุ่น! " ผ้าแพรรีบร้องท้วงแฟนของเจ้านายตัวเองทันทีแต่เหมือนกับว่าเธอก็ไม่ฟังยังคงพูดต่อ
"พี่นาวินโสดนะคะ ฝุ่นเชียร์..."
"...โอ๊ะ! พี่กายมานู้นแล้ว ฝุ่นขอตัวก่อนนะคะ" พูดจบฝุ่นก็วิ่งออกไปหาว่าที่เจ้าบ่าวของตัวเองทันที กายเองก็เหลือบมองเพื่อนรักตัวเองเพียงนิดแล้วเดินออกไปพร้อมกับแฟนสาว
"คุณกายกับคุณฝุ่นคิดไปถึงไหนแล้วเนี่ย..."
"สองคนนั้นคิดไม่ถึงหรอกว่าเราทำกันมากกว่าที่เห็น" ร่างสูงพูดอย่างอารมณ์ดีก่อนจะจับมือบางให้เดินมารับของขวัญวันเกิดที่เขาสั่งทำให้พ่อของเขาไว้
"ทำกันมากกว่าที่เห็นคืออะไร"
"ก็แบบนี้คืนนี้ไงครับคุณเลขา" ร่างสูงขยิบตาอย่างขี้เล่น ทำร่างบางส่ายหัวออกมาน้อยๆ
"..." ใบหน้าสวยขึ้นสีแดงระเรื่อทำให้นาวินยิ้มออกมา เขารู้สึกมีความสุขทุกครั้งที่เห็นผ้าแพรเขินอายกับคำพูดของเขา ทำให้เขารู้ว่าเธอนั้นก็หวั่นไหวอยู่เหมือนกัน
"บางทีสถานะมันก็ไม่สำคัญเสมอไป..."
"...ถ้าใจเราตรงกัน"
ความคิดเห็น
ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: BAD RELATIONSHIP สัมพันธ์รัก
1...