BAD RELATIONSHIP สัมพันธ์รัก นิยาย บท 36

"มานี่หน่อย เป็นอะไร" นาวินเอ่ยถามแฟนสาวหลังจากที่เธอเดินเอากาแฟมาวางให้เขาด้วยใบหน้านิ่งแต่แฝงไปด้วยความไม่พอใจ

"เปล่า" ร่างบางปฏิเสธพร้อมกับเดินเข้าไปหาชายหนุ่มแล้วนั่งลงบนตักแกร่ง

"พวกพนักงานนินทาใช่ไหม" ถึงผ้าแพรจะไม่บอกความจริง นาวินก็เดาได้ไม่ยาก

"..." ใบหน้าสวยเงียบพลางซบใบหน้าลงบนบ่าของนาวินแล้วหลับตาลง

"เดี๋ยวฉันจะจัดการเอง" นาวินเองก็ไม่ยอมให้ใครมานินทาหญิงสาวได้

"ฉันจัดการไปแล้ว..." คนตัวเล็กพูดออกมาเสียงเรียบเพราะเธอคิดว่าครั้งนี้พวกนั้นก็น่าจะเข็ดไม่กล้านินทาเธอแล้ว

"ฉันรู้ว่าเธอคงมีวิธีจัดการของเธอ..."

"...แต่ฉันก็ต้องปกป้องเมียด้วยวิธีของฉันเหมือนกัน" คนตัวสูงเอ่ยออกมาด้วยความอบอุ่นพลางลูบศีรษะทุยของแฟนสาวอย่างอ่อนโยนถึงแม้ว่าผ้าแพรจะเข้มแข็งแต่ทว่าเธอก็เป็นผู้หญิง คงไม่ได้รู้สึกดีที่มีคนมานินทาตัวเอง

"อย่าทำอะไรเวอร์วังนะ" ผ้าแพรหยัดตัวลุกมานั่งก่อนจะเอ่ยดักคอแฟนหนุ่มไว้ทันที เธอเองก็รู้นิสัยนาวินในระดับหนึ่งว่าคนอย่างเขาชอบทำอะไรมันใหญ่โตตลอดเวลา

"อือฮึ" คนตัวสูงพยักหน้ารับรู้ก่อนจะปล่อยมือออกจากแฟนสาวตัวเองเพื่อเตรียมตัวไปพบคุยงานกับลูกค้า

"จะถึงเวลาพบลูกค้าแล้วเดี๋ยวไปเตรียมเอกสารให้นะ" หญิงมองนาฬิกาบนข้อมือตัวเองเล็กน้อยก่อนจะลุกจากหน้าตักของแฟนหนุ่ม

"ครับ คุณเลขา" นาวินคลี่ยิ้มอย่างอบอุ่นมองตามแผ่นหลังบางที่กำลังเดินออกจากห้องทำงานของตัวเอง สายตาอบอุ่นในตอนแรกแปรเปลี่ยนเป็นเรียบนิ่ง มือหนาหยิบโทรศัพท์ตัวเองออกมากดโทรออกหาคนสำคัญของเขาทันที

"ฮัลโหลแอนนี่"

(ฮายยย~ สุดหล่อออ)

"เลิกทำเสียงแปดใส่ฉันสักที"

(จิ๊! โทรมามีอะไร)

"ฉันจะให้เธอช่วยอะไรหน่อย..."

(อะไรอะ ดูแล้วไม่ใช่เรื่องดีแน่ๆ)

"กรรมการผู้จัดการของบริษัทเธอที่ชื่อคุณากร..."

"...เอามันออกไปให้พ้นหน้าฉันที"

(ขอเหตุผล)

"มันทำร้ายเมียฉัน"

(หะ!? ถามจริง?)

"..." นาวินเงียบเป็นคำตอบเพราะแอนนี่รู้จักเพื่อนสนิทของตัวเองดีว่าเป็นคนยังไง

(โอเค เข้าใจละ...)

(...แค่นี้ใช่ไหมที่ต้องการ)

"ภายในวันนี้...ยิ่งดี! "

ผ่านไปสักพัก...

ร่างบางที่ก้มหน้าทำหน้าของตัวเองอยู่ก็ต้องเงยหน้ามองคนที่เดินผ่านไปมามองเธอด้วยสายตาแปลกๆ สายตาพวกนั้นเป็นสายตาของความหวาดกลัวหญิงสาว

"เฮ้อออ..." ผ้าแพรถอนหายใจออกมาพรืดใหญ่ สงสัยการกระทำเมื่อเช้าของเธอคงแพร่ไปทั่วบริษัทเรียบร้อยแล้ว

ก๊อกๆๆๆๆ ~

"ขออนุญาตค่ะ" เสียงหวานเอ่ยก่อนจะเปิดประตูห้องประชุมเข้ามาด้านในก่อนจะเดินเสิร์ฟกาแฟและน้ำเปล่าให้กับผู้บริหารในห้องนี้

"..." นาวินเงยหน้ามองแฟนสาวของด้วยเองด้วยสายตานิ่งเรียบแต่ทว่าเขากลับรู้สึกหงุดหงิดที่เห็นผ้าแพรเดินเข้ามาพร้อมกับผู้ชายอีกคน

ร่างเล็กยิ้มให้กับแฟนหนุ่มของตัวเองแต่ก็ต้องหุบยิ้มเมื่อสายตาของนาวินจ้องเธอเขม็งจนเส้นเลือดบริเวณขมับปูดออกมาอย่างเห็นได้ชัด

เฮือก! ร่างเล็กสะดุ้งเล็กน้อยเมื่อมือหนาของจิมสะกิดเธอเบาๆ ให้เธอออกไปข้างนอกพร้อมกับเขา ซึ่งการกระทำนั้นมันยิ่งทำให้นาวินรู้สึกไม่พอใจมากขึ้นไปใหญ่

"ขอตัวค่ะ" ผ้าแพรเอ่ยก่อนจะก้มหัวเล็กน้อยแล้วเดินออกมาจากห้องประชุมใหญ่

"ขอบคุณมากนะคะคุณจิม" หลังจากเดินออกมาจนเกือบถึงโต๊ะทำงานร่างบางก็เอ่ยพร้อมกับก้มหัวขอบคุณอีกคนที่มาช่วยเธอ

"ไม่เป็นไรครับ ผมยินดี" ใบหน้าหล่อคลี่ยิ้มออกมาอย่างเป็นมิตร

"ขอถาดนั้นได้ไหมคะ เดี๋ยวฉันเอาไปเก็บเอง" มือเล็กยื่นมือไปตรงหน้าของอีกคน

"ครับ" ชายหนุ่มยื่นถาดส่งให้กับหญิงสาวแต่ทว่าร่างเล็กกลับรู้สึกหน้ามืดขึ้นมาอีกครั้ง ทำให้ขาเรียวรู้สึกอ่อนแรงแล้วทำให้เซไปด้านหลัง

"อ๊ะ! "

พรึ่บ! ชายหนุ่มรีบคว้าแขนเรียวไว้ก่อนที่ผ้าแพรจะล้มลงไปที่พื้น ก่อนจะโอบเอวเล็กไว้อย่างถือวิสาสะ

"ไปหาหมอไหมครับ"

"ฉะ..." ยังไม่ทันที่ร่างบางจะได้ตอบอะไรชายหนุ่มอีกคนไปเสียงแข็งกร้าวของนาวินก็ตะโกนขึ้นมาเสียง

"ทำอะไรกัน! "