บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1165

บทที่ 1165 การทดสอบสิ้นสุดลง

บทที่ 1165 การทดสอบสิ้นสุดลง

สิ้นเสียงของโจวจื่อหลี ทั้งห้องโถงก็ตกอยู่ในความเงียบงัน

ไม่มีใครคาดคิดว่าเจ้าสำนักจะออกคำสั่งเช่นนี้จริง ๆ

ไม่อนุญาตให้อาจารย์ใหญ่คนใดรับเฉินซีเป็นศิษย์เอก!

“อะไรกัน… มันเกิดอะไรขึ้นกันแน่?”

ทุกคนต่างงุนงง สีหน้าทั้งประหลาดใจและสับสน

เฉินซีเป็นถึงอันดับหนึ่งในการทดสอบครั้งนี้! ยิ่งกว่านั้น การสรรเสริญจากทวยเทพที่เขาชักนำลงมา ก็ยังสูงเกินกว่าระดับฟ้าดินร้องสอดประสาน!

ตราบใดที่เอ่ยปากตกลง ไม่มีอาจารย์ใหญ่คนใดกล้าปฏิเสธการเป็นอาจารย์ของอัจฉริยะที่ไม่มีใครเทียบได้

ฉะนั้น เพื่อรับคนผู้นี้เป็นศิษย์เอก ผู้ยิ่งใหญ่ในสำนักเช่น เสิ่นฮ่าวเทียน เซวียนหยวนพัวจวิน เจี้ยงอวี่ และคนอื่น ๆ ต่างรุมล้อมเข้ามา พร้อมต่อสู้แย่งชิงจนตัวตาย เพื่อให้เฉินซีมาเป็นศิษย์ของตน สิ่งนี้แสดงให้เห็นอย่างชัดเจนว่า ผลงานของเฉินซีในระหว่างการทดสอบนั้น น่าตื่นตาเพียงใด ถึงขั้นทำให้ผู้ยิ่งใหญ่เหล่านี้ไม่สนใจสถานะ และสำรวมกิริยาอีกต่อไป

ถึงอย่างนั้น หลังจากโต้เถียงกัน พวกเขากลับได้รับแจ้งว่า ไม่มีใครได้รับอนุญาตให้รับเฉินซีเป็นศิษย์!

เหตุการณ์ที่เปลี่ยนไปอย่างกะทันหันนี้ ทำให้ผู้ยิ่งใหญ่ต่างตกตะลึง จากนั้นขมวดคิ้วและครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง พวกเขาครุ่นคิดอย่างขมขื่น แต่ก็ไม่สามารถคาดเดาเหตุผลได้

ในขณะเดียวกัน เจิ่นลู่ จี้เซวียนปิง จ้าวเมิ่งหลี และศิษย์คนอื่น ๆ กลับรู้สึกประหลาดใจ เดิมทีพวกเขารู้สึกชื่นชมเฉินซีอย่างมาก ทว่าไม่ใช่ทุกคนจะได้รับความโปรดปรานจากผู้ยิ่งใหญ่มากมายเช่นนี้

เจิ่นลู่ก็ไม่อาจทำได้สำเร็จ

จี้เซวียนปิงซึ่งมาจากตระกูลของจักรพรรดิก็ไม่สามารถเช่นกัน

แม้แต่ผู้สืบทอดของวิหคอมตะที่แท้จริงอย่างจ้าวเมิ่งหลีก็ไม่สามารถ

ศิษย์ทั้งห้าร้อยคนที่ผ่านการทดสอบในรอบที่สามก็ไม่สามารถทำได้สำเร็จ

ยกเว้นเฉินซีผู้เดียว!

แต่มันก็เกิดขึ้น เมื่อเจ้าสำนักประกาศคำสั่งที่ทำให้เฉินซีมิอาจเป็นศิษย์เอกของอาจารย์ใหญ่คนใดได้ สิ่งนี้ทำให้เหล่าศิษย์ประหลาดใจและงงงวย

มีเพียงจั่วชิวอินเท่านั้นที่รู้สึกยินดีอย่างยิ่ง เขาทราบอย่างชัดเจนว่า หากเฉินซีกลายเป็นศิษย์เอกของผู้ยิ่งใหญ่ ตระกูลจั่วชิวจะจัดการกับเฉินซีได้ยากขึ้น

แต่ตอนนี้มันแตกต่างออกไป เนื่องจากเฉินซีไม่สามารถเป็นศิษย์ของอาจารย์ใหญ่คนใดได้ นั่นหมายความว่าคนผู้นี้จะต้องโดดเดี่ยวหลังจากเข้าสำนักศึกษา ไม่ต่างจากศิษย์ทั่วไป!

ในเวลานั้นตระกูลจั่วชิวจะไม่ต้องกังวล หรือกลัวว่าผู้ยิ่งใหญ่จะปกป้องมันอีก เมื่อพวกเขาลงมือ!

เฉินซีเองก็ตกตะลึงและขมวดคิ้วแน่น เมื่อได้ยินข่าวนี้ ไม่อาจกล่าวได้ว่าเป็นความโกรธ แต่ก็ไม่ใช่ความสุข

ชายหนุ่มรู้สึกงงงวย สงสัยว่าเหตุใดเจ้าสำนักที่เข้าใจยาก ถึงออกคำสั่งเช่นนี้โดยมุ่งเป้ามาที่เขาในเวลานี้?

ข้าคืออันดับหนึ่ง!

เหตุใดข้าถึงต้องทนต่อการปฏิบัติเช่นนี้?

เฉินซีรู้สึกงงงวย และรู้สึกว่าได้รับการปฏิบัติที่ไม่ยุติธรรมอย่างรุนแรง

“ช้าก่อน เจ้าสำนักสั่งให้หัวเจี้ยนคงมาเช่นนี้ ดังนั้นจุดประสงค์จะต้องไม่ใช่เรื่องตื้นเขินแน่” หวังต้าวหลูขมวดคิ้วและครุ่นคิดอย่างลึกซึ้ง “แม้เขาจะตั้งใจกำราบเฉินซี เพื่อให้นิสัยของเฉินซีสงบลง แต่ก็ไม่ควรออกคำสั่งดังกล่าวในช่วงเวลาสำคัญเช่นนี้”

สิ้นคำ คนอื่น ๆ ก็เห็นด้วยอย่างยิ่ง พวกเขารู้สึกว่าคำสั่งนี้แปลกเกินไป

“เดาได้ไม่ยาก เจ้าสำนักคิดว่าเราไม่มีคุณสมบัติที่จะเป็นอาจารย์ของเฉินซี และเพื่อไม่ให้เราเข้าใจผิด จึงออกคำสั่งลงมาเช่นนี้” เซวียนหยวนพัวจวินแค่นเสียงเย็น เขาค่อนข้างหดหู่ เมื่อทราบว่าตนไม่สามารถรับเฉินซีเป็นศิษย์เอกได้ ในน้ำเสียงจึงเจือความไม่พอใจเล็กน้อย

คนอื่น ๆ อดไม่ได้ที่จะยิ้มเมื่อได้ยินสิ่งนี้

“คำพูดเหล่านี้เป็นเพียงด้านเดียว เจ้าสำนักอาจเตรียมการสำหรับการบ่มเพาะของเฉินซีในอนาคต ไม่อย่างนั้นคงไม่ให้หัวเจี้ยนคงเดินทางมาที่นี่” เสิ่นฮ่าวเทียน ผู้เป็นอาจารย์ใหญ่ฝ่ายโถงพิทักษ์โอสถกล่าว

“การเตรียมการอื่นหรือ? ข้าไม่คิดเช่นนั้น เจ้าไม่ได้ยินหรือว่า เจ้าสำนักตั้งใจจะหารือเรื่องนี้ในอนาคต? แสดงว่าเขายังไม่ได้ตัดสินใจขั้นสุดท้าย” เจี้ยงอวี่กล่าว นางสวมชุดคลุมนักพรตเต๋าสีขาวพระจันทร์ ซึ่งมีรูปลักษณ์เรียบง่ายและสง่างาม คำพูดและการเคลื่อนไหวของนางนั้นเด็ดขาดแน่วแน่ อีกทั้งนางยังดูเหมือนจะมีอำนาจเหนือกว่า

“เฮ้อ ท่านเจ้าสำนักมักก่อปัญหาโดยไม่มีเหตุผลที่ชัดเจนเสมอ หลังจากผ่านไปหลายปี ยังออกคำสั่งที่น่างงงวยทันทีที่ปรากฏตัวอีกครั้ง คงจะดี หากเขาจะอธิบายรายละเอียดเกี่ยวกับเรื่องนี้สักเล็กน้อย แต่กลับทำให้มันดูลึกลับ ช่างเป็นปัญหาเสียจริง!” ชิวว่านเฉินขมวดคิ้ว และกล่าวด้วยสีหน้าขมขื่น คำพูดเต็มไปด้วยความไม่พอใจ และกล่าวว่าเจ้าสำนักกำลังสร้างปัญหาโดยไม่มีเหตุผลที่ชัดเจน แต่ทุกคนกลับไม่คิดว่ามีสิ่งใดผิดปกติกับเรื่องนี้

เหตุผลนั้นง่ายมาก ในฐานะผู้อาวุโสในสำนักศึกษา พวกเขาตระหนักดีถึงนิสัยของเหมิงซิงเหอ รู้ว่าคนผู้นี้ไม่ผูกมัดและไม่ยึดติด

หรือกล่าวง่าย ๆ ก็คือ เขาไม่ทำตามวิธีการที่ตายตัว และมักจะทำสิ่งที่ดูเหมือนจะไม่มีเหตุผล