บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1176

บทที่ 1176 รอดู

บทที่ 1176 รอดู

ณ ภูเขาภารกิจ

มีห้องโถงมากมายเรียงรายดั่งต้นไม้ในป่าใหญ่ และมันจอแจเป็นพิเศษ ผู้คนมากมายสามารถเห็นได้อยู่ทุกที่ บางคนมาเพื่อรับภารกิจ บางคนมาเพื่อรับรางวัลจากการทำภารกิจสำเร็จ ทำให้มันเป็นสถานที่ที่ได้รับความนิยมอย่างมาก

ศิษย์ที่อยู่ที่นี่ส่วนใหญ่ ล้วนแล้วแต่เป็นศิษย์อาวุโส ในขณะที่ศิษย์ใหม่บางคนก็สามารถพบเห็นได้เช่นกัน แน่นอนว่า ย่อมไม่ขาดอาจารย์ สัตว์อสูรเซียน และการดำรงอื่น ๆ

เหลียงเริ่นสังเกตเห็นวิหคอมตะทองคำกระพือปีก จากนั้นมันก็เปลี่ยนรูปลักษณ์เป็นหญิงสาวเดินเข้าไปในห้องโถงอย่างสง่างาม

“นั่นคือศิษย์ของนักพรตเจี้ยง อาจารย์ใหญ่แห่งสำนักศึกษาฝ่ายใน นางเป็นวิหคอมตะทองคำ สายเลือดบริสุทธิ์ที่มีการบ่มเพาะขอบเขตเซียนทองคำ และอยู่ในอันดับที่ห้าสิบแปด ในเทียบอันดับทองคำแพรม่วงของฝ่ายใน ตามข่าวลือ พรสวรรค์โดยกำเนิดของนางนั่นไม่ได้ด้อยไปกว่าพิรุณเผาผลาญหลิงชิงอู๋ เมื่อหลายปีก่อน” อาซิ่วอธิบายด้วยเสียงที่ชัดเจน ก่อนจะนำกลุ่มของเฉินซีผ่านมุมต่าง ๆ มากมาย เพื่อมายังห้องโถงใหญ่ที่อยู่ตรงกลางด้านข้างของภูเขา

ห้องโถงกว้างและเงียบสงบ ในยามนี้ มีผู้คนจำนวนมากมารวมตัวกัน แต่ส่วนใหญ่เป็นศิษย์ใหม่ที่กำลังยืนต่อแถวอยู่ที่หน้าโต๊ะ

เมื่อกลุ่มของเฉินซีมาถึง พวกเขาสังเกตเห็นด้วยความตกใจว่า มีใบหน้าที่คุ้นเคยหลายคนอยู่ในแถวเช่น จ้าวเมิ่งหลี โม่ชีอวิน จงหลีสวิน และคนอื่น ๆ

ศิษย์อาวุโสหลายคนยืนเคียงข้างคนเหล่านั้น เห็นได้ชัดว่าเป็นคนรู้จักพาพวกเขามาที่ภูเขาภารกิจเช่นกัน ซึ่งดูเหมือนจะมาเพื่อยืนยันตัวตน และรับภารกิจ

เมื่อคนเหล่านั้นเห็นอาซิ่วนำกลุ่มของเฉินซีเข้ามา เหล่าศิษย์ใหม่ที่ยืนต่อแถวต่างเกิดการเคลื่อนไหวทันที เนื่องจากจำเฉินซีได้

“พี่หญิง ดูสิ นั่นคือเฉินซี ศิษย์ใหม่อันดับหนึ่งของเราในปีนี้! เจ้าไม่ได้บอกว่าเจ้าจะแต่งงานกับผู้ที่ได้อันดับที่หนึ่งเท่านั้นหรอกหรือ? ข้าคิดว่าเฉินซีผู้นี้ก็ไม่เลวจริง ๆ” ศิษย์ใหม่ชี้ไปที่เฉินซีอย่างตื่นเต้น พลางกล่าวกับหญิงสาวในชุดสีแดงเข้มที่ยืนอยู่ใกล้ ๆ

หญิงสาวในชุดสีแดงเข้มกระทืบเท้าด้วยความอับอายและโมโห จากนั้นนางก็จ้องมองศิษย์ใหม่ด้วยความโกรธ ก่อนจะหันหลังกลับและจากไปอย่างรวดเร็ว

“พี่หญิง พี่หญิง! รอข้าด้วย” ศิษย์ใหม่คนนั้นรีบเดินตามหลังนางไป ทว่ายังไม่ลืมเผยรอยยิ้มอ่อนโยนเมื่อเดินผ่านเฉินซี

แม้ว่าเฉินซีจะไม่รู้จักศิษย์ใหม่คนนี้ แต่เขาก็ยังพยักหน้าตอบอย่างสุภาพ

“นึกไม่ถึงเลยว่าเจ้าจะเป็นที่นิยมในหมู่ศิษย์ใหม่” อาซิ่วหัวเราะคิกคัก เหมือนกับน้ำพุที่ไหลริน มันทั้งน่าฟังและทำให้จิตวิญญาณสดชื่น

“แน่นอนว่าเขาเป็นอันดับหนึ่ง และแค่ตำแหน่งนี้ก็เพียงพอที่จะได้รับความเคารพจากคนส่วนใหญ่” เหลียงเริ่นยิ้มขณะที่กล่าว เดิมทีชายหนุ่มรู้สึกประหม่าเล็กน้อยเมื่อได้พบอาซิ่ว แต่จากการที่ได้คลุกคลีกับนาง เขาสังเกตเห็นว่านิสัยของอาซิ่วนั่นเป็นคนร่าเริงและมีชีวิตชีวา นางไม่มีกลิ่นอายเกเรแม้แต่น้อย ซึ่งผิดกับบุคลิกที่องค์หญิงน้อยของตระกูลเซวียนหยวนควรมี และเข้าถึงได้ง่ายมาก

ไม่ใช่แค่เหลียงเริ่นเท่านั้น กู่เยวหมิงและมู่อวี่ชงก็รู้สึกแบบเดียวกัน พวกเขาชอบบุคลิกของอาซิ่วมาก

“มันก็แค่ฉายา และมันจะสร้างปัญหามากมายให้ข้าแทน” เฉินซีกล่าวพลางส่ายหัว

เฉินซีทราบดีว่า แม้บางคนอาจจะเคารพรัศมีอันเจิดจรัสของผู้ที่ได้อันดับหนึ่ง แต่คนส่วนใหญ่ก็ยังอิจฉา และยังคงไม่มั่นใจในความแข็งแกร่งของเขา ดังนั้นจึงมีคนมากหน้าหลายตาเข้ามาท้าทายเฉินซี และนั่นนับเป็นสิ่งที่น่ารำคาญที่สุดที่เคยพบเจอ

ขณะที่กำลังพูดคุยกัน พวกเขาก็ไปต่อที่ท้ายแถว

ห้องโถงนี้เป็นส่วนสำคัญของภูเขาภารกิจ มีหน้าที่มอบหมายภารกิจให้ศิษย์ที่ผ่านการยืนยันตัวตนแล้ว โดยหลังผ่านการยืนยัน เหล่าศิษย์จะสามารถตรวจดูภารกิจใหม่ ๆ ที่ลงประกาศในทุกวันผ่านตราดาราม่วง และไม่จำเป็นต้องออกจากที่พัก

แน่นอนว่าการยืนยันตัวตนก็ต้องจ่ายด้วยแต้มดารา ทว่าไม่ได้มากมายนัก เพียงแค่หนึ่งพันแต้มเท่านั้น

แต่หลังจากทราบเรื่องนี้ มุมปากของเหลียงเริ่นและกู่เยวหมิงก็กระตุกวูบ พลางสาปแช่งสำนักศึกษา …ว่าที่แห่งนี้ช่างขูดเลือดขูดเนื้อเสียยิ่งกว่าพ่อค้าหน้าเลือด!

มันเป็นเรื่องที่ช่วยไม่ได้ เพราะทั้งสองคนอยู่ในอันดับสุดท้ายของการจัดอันดับ ดังนั้นจึงได้รับแต้มดาราเพียงไม่กี่พันเท่านั้น พวกเขาใช้แต้มดาราหนึ่งพันแต้มสำหรับที่พัก และตอนนี้ยังต้องจ่ายอีกหนึ่งพันแต้ม มันจึงทำให้ความมั่งคั่งของพวกเขาลดลงไปกว่าครึ่งในทันที

ทั้งคู่ถอนใจอย่างหมดอารมณ์ “เราเพิ่งเข้าสำนักได้ไม่นาน แต่แต้มดารากลับถูกใช้เหมือนน้ำ ข้าสงสัยว่าการได้รับแต้มดาราในอนาคต มันจะยากถึงเพียงใด…”

ไม่นานนัก ก็ถึงตาของเฉินซีและคนอื่น ๆ

มีชายวัยกลางคนในชุดสีเทานั่งอยู่ที่หน้าโต๊ะ เมื่อเขาเห็นเฉินซีเดินเข้ามา ชายวัยกลางคนก็ดึงสมบัติที่ดูเหมือนตราประทับหยกออกมาอย่างไม่ใส่ใจ ก่อนจะวางมันไว้บนตราดาราม่วงของเฉินซี

โอม!

แต้มดาราหนึ่งพันแต้มถูกหักออกจากตราดาราม่วง หัวใจของเฉินซีพลันปวดร้าวเล็กน้อย

แต้มดาราถูกใช้ไปอย่างรวดเร็วจริง ๆ…

เมื่อได้รับตราดาราม่วงกลับมา เฉินซีสังเกตเห็นว่าเนื้อหาของตราดาราม่วงเปลี่ยนไป มีพื้นที่มอบภารกิจอยู่ภายในนั้น และเมื่อถ่ายญาณมหาเทวะอมตะเข้าไป มันก็เหมือนกับการเข้าสู่พื้นที่แปลกประหลาดที่มีม่านแสงมากมายลอยอยู่ในนั้น โดยม่านแสงเต็มไปด้วยภารกิจแถวแล้วแถวเล่า

ภารกิจทุกอันจะกำกับด้วยชื่อ คำขอ และจำนวนแต้มดาราที่จะได้รับ อาจกล่าวได้ว่า มันมีภารกิจอยู่มากนับไม่ถ้วน