บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1188

บทที่ 1188 ได้รับสมบัติล้ำค่าอย่างต่อเนื่อง

บทที่ 1188 ได้รับสมบัติล้ำค่าอย่างต่อเนื่อง

จั่วชิวเซิงทั้งโกรธเกรี้ยวและเสียใจเป็นอย่างมาก เป็นเพราะแผนการของตนล้มเหลวอย่างต่อเนื่อง ยิ่งไปกว่านั้น การถูกเซวียนหยวนพัวจวินกดดันซ้ำ ๆ อยู่ในขณะนี้ ทำให้เกิดแรงกระตุ้นจนอยากกระอักเลือดแทบคลั่ง!

เป็นเพราะกลัวถูกทุบตี?

จั่วชิวเซิงเชื่อมั่นว่าคนบ้าอย่างเซวียนหยวนพัวจวินผู้นี้ จะทำตามที่กล่าวอย่างแน่นอน

ทว่าสุดท้าย ชายร่างอ้วนก็กล้ำกลืนฝืนทนต่อความรู้สึกอึดอัดอยู่ในใจ แล้วหยิบตราดาราม่วงออกมา เพื่อยืนยันว่าภารกิจที่มอบหมายนั้นเสร็จสิ้นแล้ว ด้วยท่าทางที่ดุร้าย

โอม~

คลื่นความผันผวนแปลกประหลาดแผ่ขยายไปรอบบริเวณ ซึ่งจั่วชิวเซิงทำได้เพียงเฝ้าดู แต้มดาราแปดแสนแต้มของตนไหลเข้าสู่การครอบครองของเฉินซี…

นั่นคือแต้มดาราแปดแสนแต้ม!

แม้ตนจะเป็นหนึ่งในหัวหน้าอาจารย์ของฝ่ายสงวนโอสถ แต่ก็เป็นไปไม่ได้ที่จะรวบรวมแต้มดาราจำนวนมหาศาลกลับคืนมา โดยใช้เวลาเพียงไม่กี่เดือน

แน่นอนว่าเรื่องนี้ไม่เพียงทำให้จั่วชิวเซิงปวดใจ แต่ยังรู้สึกเสียใจและโกรธเกรี้ยวอย่างถึงที่สุด เพราะนั่นหมายความว่า ตนพ่ายแแพ้ต่อเซวียนหยวนพัวจวินทางอ้อม แล้วเขาจะทนได้อย่างไร?

“ฮึ่ม!” ขณะที่เขาสัมผัสได้ถึงสายตาประหลาดจ้องมองมาจากรอบทิศ จั่วชิวเซิงรู้สึกราวกับกำลังนั่งอยู่บนเตียงเข็ม และไม่เต็มใจจะอยู่ที่นี่อีกต่อไป ร่างอวบอ้วนจึงสะบัดแขนเสื้อด้วยความโกรธ และจากไป

“เจ้าอ้วน สำหรับของขวัญชิ้นใหญ่ก้อนนี้ ข้าจะตอบแทนตระกูลจั่วชิวของเจ้าอย่างแน่นอน!” เสียงของเซวียนหยวนพัวจวินดังขึ้นจากทางด้านหลัง ทำให้ใบหน้าของจั่วชิวเซิงแข็งทื่อ ร่างอวบเร่งความเร็วและจากไปอย่างเร่งรีบ ตนต้องหารือกับคนในตระกูลเกี่ยวกับเรื่องที่เกิดขึ้นในวันนี้

“เสียดายที่เราอยู่ในสำนักศึกษา ไม่เช่นนั้นข้าจะถลกหนังไอ้สารเลวนั่นให้ตายอย่างแน่แท้” เซวียนหยวนพัวจวินเบือนสายตาออก และแค่นเสียงเย็นด้วยความดูถูกเหยียดหยาม

คนอื่น ๆ ต่างมองหน้ากัน แล้วถอนหายใจยาวเหยียด เนื่องจากพวกเขาไม่อยากพัวพันกับการเป็นปฏิปักษ์ต่อกันระหว่างตระกูลเซวียนหยวนและตระกูลจั่วชิว

ชู่ว!

คลื่นความผันผวนเกิดขึ้นในอากาศ ทันใดนั้นร่างของเฉินซีก็ปรากฏขึ้น

คนอื่น ๆ รวมทั้งเซวียนหยวนพัวจวินต่างตกตะลึง จากนั้นจึงเผยสีหน้าเป็นมิตร แล้วก้าวไปข้างหน้า พร้อมกับสอบถามอย่างต่อเนื่อง ด้วยความกังวลเกี่ยวกับสิ่งที่เกิดขึ้นก่อนหน้านี้

“เฉินซี หัวเจี้ยนคงไม่ได้สร้างปัญหาให้กับเจ้าใช่หรือไม่?”

“มา มา มา! มานั่งคุยกันดี ๆ ศิษย์ที่อายุน้อยและมีอนาคตเช่นเจ้า หาได้ยากจริง ๆ”

“เจ้าน่ะ! ไปต้มชาหมอกเซียนวิญญาณล่องลอยที่ข้าเก็บไว้หลายปีมาหนึ่งชามสิ”

“จุ๊ จุ๊ ชาหมอกเซียนวิญญาณล่องลอย เป็นสมบัติล้ำค่าที่จะผลิดอกออกผลในทุก ๆ พันปี ดื่มเพียงชามเดียว ก็เปรียบได้กับการใช้โอสถทิพย์ที่เตรียมไว้สำหรับเซียนทองคำ!”

ผู้อาวุโสทุกคนที่นี่กระตือรือร้นอย่างมาก เดิมทีเฉินซีตั้งใจจะกล่าวลา แต่กลับถูกลากให้รั้งอยู่ในห้องโถงใหญ่ เพราะเหล่าผู้อาวุโสต้องการดื่มชา หารือเกี่ยวกับเรื่องเต๋า และสนทนาอย่างเป็นกันเองกับตน

การถูกเอ็นดูเช่นนี้ ยากจะปฏิเสธได้ ดังนั้นเฉินซีจึงไม่มีทางเลือกอื่น นอกจากต้องอยู่ต่อ

อันที่จริง ชายหนุ่มค่อนข้างมีความสุข เพราะทุกคนตรองนี้ล้วนเป็นผู้อาวุโสของฝ่ายสงวนโอสถ หรือบุคคลสำคัญจากตระกูลเซวียนหยวน ดังนั้นการถูกยอมรับ จึงเป็นดั่งพรที่สวรรค์มอบให้ ที่ไม่ว่าใครก็ไม่สามารถได้รับ แม้จะเอาชีวิตเข้าแลกก็ตาม

“เฉินซี วิธีการซ่อมแซมของหม้อสมบัติเก้าลึกล้ำ ดูเหมือนว่าจะเกี่ยวข้องกับพลังแห่งชะตากรรม ข้าสงสัยว่าเจ้าพอจะอธิบายความลึกซึ้งของมันได้หรือไม่” ในขณะที่การสนทนาดำเนินไปอย่างราบรื่นและสนุกสนาน หัวหน้าอาจารย์ของฝ่ายสงวนโอสถก็อดไม่ได้ที่จะถามคำถามนี้

ผู้อาวุโสคนอื่น ๆ ของฝ่ายสงวนโอสถเงี่ยหูฟัง เพราะสำหรับปรมาจารย์ชั้นยอดเหล่านี้ในเต๋าแห่งโอสถ และเต๋าแห่งยันตร์อักขระ สิ่งที่พวกเขากังวลมากที่สุด คือการซ่อมแซมหม้อสมบัติเก้าลึกล้ำ

เฉินซีคาดเดาไว้แล้วว่าจะเกิดเรื่องเช่นนี้ขึ้น ชายหนุ่มแสร้งครุ่นคิดอยู่ครู่หนึ่ง ก่อนจะอธิบายอย่างคลุมเครือ แนวคิดทั่วไปคือตนไม่รู้ชัดถึงความลึกล้ำของมัน และรู้เพียงว่า การซ่อมแซมด้วยวิธีนั้นเป็นวิธีที่สมเหตุสมผลที่สุด ทั้งยังค่อนข้างโชคดีที่สามารถประสบความสำเร็จได้

ผู้อาวุโสทุกคนที่อยู่ที่นี่ ล้วนมากด้วยอายุและประสบการณ์ ดังนั้นพวกเขาจะไม่เข้าใจความหมายเบื้องหลังคำพูดของผู้เยาว์ได้อย่างไร พวกเขาจึงหยุดซักไซ้เรื่องนี้ทันที

อย่างไรสิ่งนี้ก็เป็นความลับของปรมาจารย์ชั้นยอด ดังนั้นเมื่อเจ้าตัวไม่เต็มใจที่จะเปิดเผย การซักไซ้ต่อจึงเป็นเรื่องที่ไม่สมควรอย่างยิ่ง

ไม่ต้องกล่าวถึงว่าเป็นเพราะเฉินซี พวกเขาจึงสามารถซ่อมแซมหม้อสมบัติเก้าลึกล้ำ และได้รับชะตากรรมแห่งเต๋าสวรรค์อย่างไม่คาดคิด ดังนั้นจึงไม่มีทางสร้างความรู้สึกไม่ดีให้กับคนผู้นี้

ยิ่งเฉินซีแสดงออกในลักษณะนี้มากเท่าใด พวกเขาก็ยิ่งรู้สึกว่าชายหนุ่มคนนี้ไม่ธรรมดา ดูจากความสามารถลึกลับหลายอย่าง มันทำให้พวกเขาต้องพิจารณาเฉินซีมากขึ้น

ฟิ่ว!

ทันใดนั้น เซวียนหยวนพัวจวินก็สะบัดแขนเสื้อ เรียกเนินสมบัติล้ำค่าให้ปรากฏขึ้นบนพื้น มีทั้งขวดโอสถทิพย์ วัตถุดิบเซียนล้ำค่าและหายากมากมาย หรือแม้แต่สมบัติอมตะหลากหลายที่เปล่งประกายเรืองรอง…

ห้องโถงถูกปกคลุมด้วยแสงของสมบัติอย่างหนาแน่น ทำให้คนอื่น ๆ ต่างเผยท่าทางประหลาดใจ และร่องรอยของความปรารถนาอันแรงกล้าออกมาเล็กน้อย

“เฉินซี ครั้งนี้เจ้าได้ช่วยข้าไว้มาก และเจ้ายังทำให้ข้าได้รับชะตากรรมแห่งเต๋าสวรรค์อย่างไม่คาดคิด ข้ารวบรวมสมบัติเหล่านี้มาจากทั่วทั้งสามภพในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เจ้าสามารถหยิบสิ่งใดไปก็ได้ตามที่เจ้าต้องการ ถือเสียว่าเป็นของขวัญจากข้า!” เซวียนหยวนพัวจวินชี้ไปที่เนินสมบัติล้ำค่าบนพื้น และกล่าวด้วยรอยยิ้ม

ความคิดเห็น

ความคิดเห็นของผู้อ่านเกี่ยวกับนิยาย: บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇]