บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1410

บทที่ 1410 โลกใบเล็กของห้องโถงโบราณ

บทที่ 1410 โลกใบเล็กของห้องโถงโบราณ

ณ ดินแดนเร้นลับที่อยู่ลึกเข้าไปในสำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋า

โอม!

จานโบราณหมุนวนอยู่กลางอากาศ พร้อมเปล่งแสงของดวงดาวอันเย็นเฉียบจำนวนนับไม่ถ้วน ราวกับจะส่องสว่างท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวอันไร้ขอบเขต ซึ่งดวงดาวเหล่านั้นก็กลายเป็นผังค่ายกลที่แปลกและซับซ้อนในตอนท้าย

ภายในผังค่ายกลมีจุดแสงแวววาวตัดกันอยู่มากมาย และพวกมันก่อตัวเป็นมวลหนาแน่นที่เปล่งแสงสุกใส

ซึ่งแยกแยะได้ว่า จุดแสงเหล่านั้นเปรียบเสมือนโลกที่กว้างใหญ่ และพวกมันเต็มไปด้วยกลิ่นอายของพลังงานโลกทุกชนิด ทำให้มันเป็นภาพที่งดงามอย่างยิ่ง

ทุก ๆ ที่ที่สายตาทอดถึง มีโลกมากมายหมุนเวียนอย่างไม่รู้จบ และท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวก็กว้างใหญ่ไร้ขอบเขต

เหมิงซิงเหอ ผู้คือเจ้าสำนักของสำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋า ยืนเอามือไพล่หลังไว้ ขณะหันหน้าไปทางจานโบราณ ดวงตาที่ลุ่มลึกและสงบก็เปล่งประกายด้วยลำแสงที่ลึกซึ้งมากมาย

แม้รูปลักษณ์จะดูอ่อนเยาว์ แต่บุคลิกกลับคล้ายผ่านกาลเวลามานับไม่ถ้วน ทั้งยังมีกลิ่นอายสงบและไม่แยแส ซึ่งทำให้รู้สึกราวหวนคืนสู่ความเรียบง่าย

“นี่คือโลกใบเล็กของห้องโถงโบราณ” เหมิงซิงเหอ ชี้ไปที่จุดแสงบนจานโบราณและกล่าวอย่างใจเย็น “เมื่อหลายปีก่อน จักรพรรดิยมโลกองค์ที่สามและปรมาจารย์แห่งเขาเทพพยากรณ์ฝูซี ได้ถกวิถีเต๋าอยู่ที่นี่เป็นเวลาสิบวัน ไม่มีใครรู้ผลลัพธ์ของมัน แต่ตามตำราที่จักรพรรดิเต๋าทิ้งไว้ ผู้ยิ่งใหญ่ทั้งสองได้ทิ้งสมบัติลับบางอย่างไว้ในโลกใบเล็กนี้”

เขาหยุดครู่หนึ่งแล้วกล่าวต่อ “ตามการคาดเดาของข้า จักรพรรดิยมโลกองค์ที่สามอาจจะทิ้งระเบียนแดนมรณะและพู่กันพิพากษามารไว้ ส่วนฝูซีทิ้งชิ้นส่วนแผนภาพวารีหลากไว้”

ที่ด้านข้าง หัวเจี้ยนคงยืนอยู่ตรงนั้น และรู้สึกตกตะลึงในใจ

หลังจากที่ส่งเฉินซีกลับไปที่ห้องกระบี่ เขาก็รีบมาที่นี่ทันที เพราะตอนที่พูดคุยกับเฉินซี ซึ่งมีการกล่าวถึงการกลับไปยังภพมนุษย์ จู่ ๆ เขาก็ได้รับข้อความจากเหมิงซิงเหอ

เป็นเพราะข้อความนี้ ที่ทำให้เขาตกลงตามคำขอของเฉินซี และจะช่วยสอนเคล็ดวิชาลับต้องห้าม เพื่อส่งเฉินซีกลับสู่ภพมนุษย์

ทว่าหัวเจี้ยนคงไม่คิดเลยว่า เหมิงซิงเหอผู้เป็นอาจารย์จะดำเนินการในเรื่องนี้ไปแล้ว ไม่เพียงแต่ใช้จานข่ายหมื่นดาราเพื่อแสดงตำแหน่งที่แน่นอนของโลกขนาดใหญ่สามพันแห่งและโลกใบเล็กจำนวนมากมายในภพมนุษย์ เหมิงซิงเหอยังชี้ให้เห็นว่าเฉินซีมาจากโลกใบเล็กของห้องโถงโบราณ!

ยิ่งไปกว่านั้น เมื่อได้ยินเหมิงซิงเหอแนะนำห้องโถงโบราณ หัวเจี้ยนคงก็ตกตะลึงอีกครั้ง ทั้งไม่กล้าเชื่อว่าโลกใบเล็กที่แสนธรรมดาเช่นนี้ จะเป็นสถานที่ที่ปรมาจารย์แห่งเขาเทพพยากรณ์ฝูซี และจักรพรรดิยมโลกองค์ที่สามได้ถกวิถีเต๋าเมื่อหลายปีก่อน

หากข่าวนี้รั่วไหลออกไป มันคงจะทำให้เกิดความโกลาหลครั้งใหญ่แน่!

ปรมาจารย์แห่งเขาเทพพยากรณ์!

จักรพรรดิยมโลกองค์ที่สาม

ทั้งสองเป็นตัวตนที่น่าสะพรึงกลัว ซึ่งมีชื่อเสียงที่ไม่ธรรมดา และมองเย้ยจักรวาลในระหว่างยุคบรรพกาล!

แต่พวกเขาก็เลือกที่ถกวิถีเต๋าในโลกใบเล็กธรรมดา ๆ จะไม่ให้แปลกใจได้อย่างไร?

โดยเฉพาะอย่างยิ่ง ตามที่เหมิงซิงเหอกล่าว จักรพรรดิยมโลกองค์ที่สามและฝูซีได้ทิ้งสมบัติลับไว้เบื้องหลังในโลกใบเล็กนั้น ทำไม… พวกเขาถึงทำเช่นนั้น?

ทั้งหมดนี้เป็นดั่งปริศนา ที่คนอื่น ๆ ก็อดสงสัยไม่ได้ ซึ่งหัวเจี้ยนคงก็เช่นกัน และอดไม่ได้ที่จะกล่าวด้วยความอยากรู้อยากเห็น “เฉินซี… คงไม่ได้รับมรดกของเขาเทพพยากรณ์ใช่หรือไม่?”

เหมิงซิงเหอยิ้มแต่ยังคงเงียบและเก็บเป็นความลับ

อย่างไรก็ตาม หัวเจี้ยนคงเข้าใจว่านี่อาจเป็นความจริง จึงพึมพำว่า “มิน่าล่ะ เขาถึงได้เติบโตและบ่มเพาะในโลกใบเล็กของห้องโถงโบราณนี้?”

ทันใดนั้น เขานึกถึงบางสิ่งบางอย่างและกล่าวด้วยความตกใจ “ท่านอาจารย์ ท่านบอกว่าระเบียนแดนมรณะและพู่กันพิพากษามารของจักรพรรดิยมโลกองค์ที่สามถูกทิ้งไว้ข้างหลังที่ห้องโถงโบราณ มันคง…ไม่ถูกเฉินซีได้ไปเช่นกัน ใช่หรือไม่?”

เขาตระหนักดี ไม่ว่าจะเป็นระเบียนแดนมรณะหรือพู่กันพิพากษามาร พวกมันเป็นสุดยอดสมบัติลับของแดนยมโลก และสังสารวัฏ ซึ่งเป็นมรดกที่ซุกซ่อนอยู่ภายในพวกมัน ก็ทำให้เหล่าเทพต้องสั่นเทาด้วยความหวาดกลัว!

หากสมบัติลับดังกล่าวตกอยู่ในมือของเฉินซี นั่นหมายความว่าเขาได้รับสืบทอดมรดกของจักรพรรดิยมโลกองค์ที่สามแล้ว! และนั่นเป็นสิ่งต้องห้ามอันใหญ่หลวง!

“ไม่จำเป็นต้องคาดเดาอะไรมากมาย ความขัดแย้งในยุคบรรพกาลได้ผ่านพ้นไปนานแล้ว ไม่ว่าจะเป็นสิ่งต้องห้ามใดก็ตาม มันก็ไม่สำคัญอีกต่อไป เมื่อกลียุคของสามภพกำลังจะเกิดขึ้น”

เหมิงซิงเหอกล่าวด้วยน้ำเสียงไม่แยแส “ไม่ต้องกล่าวถึงว่าสิ่งเหล่านี้ไม่ใช่สิ่งต้องห้ามเดียวในโลก ตัวอย่างเช่นโลงศพเซียนยมโลกที่จักรพรรดิเต๋าทิ้งไว้เบื้องหลัง ก็ถือเป็นสิ่งต้องห้ามเช่นกัน ไม่ใช่หรือ?”

หัวเจี้ยนคงฟื้นคืนสติอย่างรวดเร็ว ก่อนหน้านี้ เหตุผลที่เขารู้สึกตะลึงนั้น เป็นเพราะไม่เคยคิดมาก่อนว่าสถานที่ที่เฉินซีเติบโตมา จะมีสิ่งที่เป็นดั่งตำนานมากมายอยู่ในนั้น

อย่างไรก็ตาม เมื่อนึกถึงวีรกรรมอันน่าเหลือเชื่อของเฉินซี และทันทีที่ได้รับมรดกของจักรพรรดิเต๋า เฉินซีก็แลกเปลี่ยนแต้มดาราเป็นชิ้นส่วนแผนภาพวารีหลาก ซึ่งถูกเก็บไว้ในโถงแต้มดารามาตลอดหลายปีที่ผ่านมา หัวเจี้ยนคงก็เข้าใจทุกอย่างราง ๆ

“ไม่แปลกใจเลยว่าทำไมเขาถึงครอบครองยันต์ศัสตราได้ เป็นเพราะเฉินซีได้รับมรดกของเขาเทพพยากรณ์ในขณะที่อยู่ในภพมนุษย์นี่เอง” หัวเจี้ยนคงถอนหายใจไม่รู้จบ

“เจ้าหนูนั่นไม่ธรรมดาเลย” เหมิงซิงเหอแย้มยิ้ม ดวงตาที่ลึกล้ำราวกับท้องฟ้าที่เต็มไปด้วยดวงดาวส่องแสงเรืองรองที่ไม่ธรรมดา “เจ้าไปเถอะ อีกหนึ่งเดือนพาเขามาที่นี่ ในเวลานั้น… เจ้าจะรับผิดชอบในการส่งเขากลับไปยังภพมนุษย์”

…