บันทึกเส้นทางจักรพรรดิเซียน [符皇] นิยาย บท 1491

บทที่ 1491 สร้างสำนักขึ้นมาใหม่

……………………………………………………………………..

บทที่ 1491 สร้างสำนักขึ้นมาใหม่

เฉินซีตั้งใจที่จะเข้าสู่การปิดด่านบ่มเพาะและพุ่งเข้าสู่ขอบเขตราชันเซียน ทว่าเขาเพิ่งสืบทอดตำแหน่งเจ้าสำนัก แม้จะมีบางเรื่องที่โจวจื่อหลี หวังต้าวหลูและคนอื่น ๆ จัดการแทนได้ แต่ก็มีบางสิ่งที่เขาต้องทำด้วยตนเองเท่านั้น

“สำนักถูกทำลายจนราบคาบ ข้อจำกัดส่วนใหญ่ก็ได้รับความเสียหายเช่นกัน ตอนนี้มีเพียงเจ้าสำนักที่สามารถจัดการกับมันได้เท่านั้น” หวังต้าวหลูกล่าวถึงปัญหาที่ยากจะจัดการ

ปัจจุบัน สำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋าเพิ่งประสบกับภัยพิบัติและความไม่สงบ ทำให้แผ่นดินแยกออกจากกัน พื้นถล่มทลาย ปราณเซียนภายในสลาย และภูเขาก็แห้งเหือดแห้ง เกือบทุกอย่างจวนจะล่มสลาย

เฉินซีขมวดคิ้วและกล่าวเสียงเย็น “ไอ้สารเลวพวกนี้สมควรตายจริง ๆ หลังจากที่ข้าบดขยี้กองกำลังของนิกายอำนาจเทวะ ข้าจะให้พวกมันชดใช้ให้สาสมอย่างแน่นอน!”

แม้นจะขบเขี้ยวเคี้ยวด้วยความเกลียดชัง แต่เฉินซีก็ตระหนักดีว่า เรื่องสำคัญในตอนนี้คือการสร้างสำนักขึ้นมาใหม่ มิฉะนั้นเมื่อศัตรูบุกเข้ามา ผลที่ตามมาก็คงไม่สามารถจินตนาการได้อย่างแท้จริง

เฉินซีมุ่งหน้าไปที่โถงแต้มดาราพร้อมกับหวังต้าวหลูและโจวจื่อหลีทันที แล้วจึงนำวัตถุดิบเซียนหายากจำนวนมหาศาลที่เก็บไว้อยู่ที่นั่นออกไป เพราะเขาตั้งใจที่จะใช้วัตถุเหล่านี้เพื่อซ่อมแซมค่ายกลใหญ่โบราณต่าง ๆ ภายในสำนัก

หลังจากนั้นพวกเขาก็กลับมายังจัตุรัสที่ตั้งอยู่หน้าตำหนักศักดิ์สิทธิ์จักรพรรดิเต๋าอีกครั้ง

ด้วยความสามารถในปัจจุบัน หากเขาตั้งใจที่จะซ่อมแซมพื้นที่ที่เสียหายอยู่มากมายภายในช่วงเวลาสั้น ๆ เขาก็ต้องพึ่งพาพลังงานของชะตากรรมภายในตำหนักเพื่อที่จะบรรลุผลสำเร็จ

…

ครืน!

บนท้องฟ้าเหนือตำหนักศักดิ์สิทธิ์จักรพรรดิเต๋า เฉินซียืนตัวตรง ร่างกายพลุ่งพล่านด้วยปราณเซียนพิสุทธิ์อันลุกโชน จากนั้นก็หายใจเข้าลึก ๆ ก่อนที่จะสร้างผนึกจำนวนมากด้วยมือของตนทันที

ทันใดนั้น หยาดของพลังงานมงคลที่มีนับไม่ถ้วนก็หล่นลงมาจากท้องฟ้าราวกับสายฝนแห่งแสง และโปรยปรายลงมาปกคลุมทั่วทั้งสำนัก

ภายในสายฝนแห่งแสงนั้นเปี่ยมไปด้วยปราณเซียน พลังของธาตุทั้งห้า ปราณรังสรรค์ ปราณบรรพกาลและปราณโกลาหล… ทันทีที่พวกมันลงมา ต้นไม้ที่สูงตระหง่านก็ลอยขึ้นไปบนท้องฟ้า และทั้งหมดนี้เป็นต้นไม้วิญญาณโบราณ

หลังจากนั้น ภูเขาที่สวยงามและสูงตระหง่านก็เริ่มเคลื่อนตัวไปตามข้อจำกัดต่าง ๆ ในขณะที่บุปผาและพืชพรรณเริ่มงอกเงยและเจริญเติบโต

ในช่วงหลายปีที่ผ่านมา เฉินซีทำลายล้างศัตรูไปนับไม่ถ้วนและยึดสมบัติล้ำค่ามามากมาย ทั้งยังไม่ขาดสมบัติที่หายากในหมู่พวกมัน เมื่อรวมกับวัตถุดิบเซียนจำนวนมากที่เอามาจากโถงแต้มดารา เขาจะใช้มันทั้งหมดเพื่อซ่อมแซมสำนัก

โอม!

ตราประทับหยกนพกระแสที่อยู่บนฝ่ามือเรืองแสง พลันปล่อยคลื่นพลังผันผวนครั้งใหญ่พัดกระจายออกไป แล้วจึงพุ่งเข้าหาระฆังเต๋าแห่งการประชันที่อยู่ในเขตฝ่ายนอก หม้อสมบัติเก้าลึกล้ำที่อยู่ในฝ่ายสงวนโอสถ กระจกศักดิ์สิทธิ์กระแสสวรรค์ที่อยู่ในฝ่ายบำเพ็ญเต๋า คัมภีร์หยกเต๋าเรืองรองที่อยู่ในฝ่ายสงวนคัมภีร์

ณ เวลานี้ สมบัติโบราณเหล่านั้นได้เกิดการเปลี่ยนแปลง พวกมันปลดปล่อยพลังงานเพื่อช่วยเฉินซีซ่อมแซมข้อจำกัดภายในสำนัก และสร้างสำนักขึ้นมาใหม่!

ทุกพื้นที่ของสำนักได้รับการขัดเกลาด้วยเพลิงเซียน ทำให้ดินและหินที่ปกคลุมพื้นกลายเป็นหินหยกที่แข็งมาก ทั้งยังเปล่งแสงอันศักดิ์สิทธิ์และเป็นมงคลออกมามากมาย

ข้อจำกัดที่มีอยู่มากมายในสำนักดูเหมือนราวกับได้ชีวิตใหม่ และพวกมันก็เริ่มไหลเวียนอย่างช้า ๆ ซึ่งเผยให้เห็นปรากฏการณ์อันยิ่งใหญ่มากมาย

เหล่าอาคารที่ได้รับความเสียหาย ทุ่งสมุนไพรที่ถูกเหยียบย่ำจนกลายเป็นเศษซาก ภูเขาและแม่น้ำที่แห้งเหือด ภูมิทัศน์ที่ถล่มทลาย… ทุกอย่างกำลังได้รับการซ่อมแซมอยู่ในขณะนี้

ครืน!

พื้นดินพลันสงบลง ทุกพื้นที่ภายในสำนักได้รับการเปลี่ยนแปลงครั้งใหญ่ รัศมีแห่งเซียนสาดส่องไปทั่วบริเวณโดยรอบ ดอกไม้ที่งดงามเบ่งบานอย่างมากมาย และภูเขาจำนวนมากตั้งตระหง่านอยู่ในก้อนเมฆ ยิ่งกว่านั้น ยังมีศาลาตั้งตระหง่านเหนือยอดเขาเหล่านี้ ซึ่งถูกปกคลุมไปด้วยข้อจำกัด

ทุกอย่างได้รับการเรียบเรียงและสร้างขึ้นใหม่ เมื่อเปรียบเทียบกับอดีต บรรยากาศของมันเปลี่ยนไปสิ้นเชิง ทั้งสามารถในด้านการป้องกันและผลกระทบต่อการบ่มเพาะก็เหนือกว่าในอดีตด้วยซ้ำ

ในขณะนี้ เฉินซีเป็นเหมือนผู้สร้างชีวิต ด้วยการกระทำง่าย ๆ เพียงไม่กี่ขั้นตอน เขาได้สร้างสำนักขึ้นมาใหม่และเปลี่ยนภูมิทัศน์ภายในทั้งหมด ความสามารถอันสูงสุดและทักษะที่ยอดเยี่ยม ทำให้อาจารย์และศิษย์ทุกคนตกตะลึงอย่างมาก

เจ็ดวันเจ็ดคืนต่อมา สำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋าก็มีรูปลักษณ์ใหม่ทั้งหมด มันเหมือนกับวิหคอมตะที่เกิดใหม่จากเถ้าถ่าน และรูปลักษณ์อันสง่างามของมันแต่เดิมก็ปรากฏขึ้นอีกครั้ง ยิ่งไปกว่านั้น แม้แต่เหล่าผู้บ่มเพาะเมืองเซียนสัประยุทธ์ก็เป็นสักขีพยานต่อการเปลี่ยนแปลงที่สะท้านปฐพีนี้

“เขาทำลายล้างกลุ่มราชันเซียน คลี่คลายความขัดแย้งภายในสำนัก และสืบทอดตำแหน่งเจ้าสำนักขณะอยู่ที่ขอบเขตราชันเซียนครึ่งขั้น นับตั้งแต่สมัยโบราณจวบจนถึงขณะนี้ มีกี่คนที่สามารถทำสิ่งนี้ได้?”

“เขาสร้างสำนักขึ้นใหม่ภายในเวลาเจ็ดวัน และถือได้ว่าเป็นความสำเร็จที่ยิ่งใหญ่อย่างแท้จริง ตั้งแต่บัดนี้เป็นต้นไป ถ้าใครคิดบุกสำนักศึกษาจักรพรรดิเต๋าอีกครั้ง ก็ต้องพิจารณาว่าตนเองมีความสามารถพอหรือไม่!”

“ท่านเจ้าสำนักเหมิงซิงเหอ เลือกผู้สืบทอดได้ดี!”

“ใครจะจินตนาการได้ว่า ศิษย์ที่ไม่มีสถานะหรือภูมิหลังเมื่อหลายปีก่อน จะกลายเป็นเจ้าเหนือหัวที่มีอิทธิพลมากที่สุดในภพเซียน? แล้วจะมีใครบ้างในภพเซียนที่ยังกล้าดูถูกเฉินซีอีก?”

บทสนทนาเช่นนี้เกิดขึ้นตลอดหลายวันที่ผ่านมา มันไม่ใช่แค่ในเมืองเซียนสัประยุทธ์เท่านั้น และแม้แต่ภพเซียนทั้งหมดก็กำลังถกถึงเรื่องที่เฉินซีได้ทำลายล้างกลุ่มราชันเซียน และสืบทอดตำแหน่งเจ้าสำนัก ทำให้ชื่อเสียงเลื่องลืออย่างไม่เคยปรากฏมาก่อน

ในอดีต ยังมีบางคนที่เปรียบเทียบเขากับอวิ๋นฝูเซิงหรือสุริยันอันเจิดจ้าทั้งหกของภพเซียน แต่ตอนนี้ พร้อมกับการมาถึงของภัยพิบัติ และการหายตัวไปของเหล่าทวยเทพ ก็ไม่มีใครที่สามารถเทียบกับเฉินซีได้อีกต่อไป

จะมีใครในขอบเขตราชันเซียนครึ่งขั้นที่น่าเกรงขามพอ ๆ กับคนผู้นี้บ้าง?